Książki nie czytałam, więc nie będę polemizować ani zgadzać się z recenzją. Ale padło tu kilka ważnych kwestii, które warto podchwycić.
Obserwuję z pewnym zdumieniem zalew kryminałów, których autorzy chyba rzeczywiście uwierzyli, że to jest proste. Że wystarczy, że padnie trup, a potem jakoś to będzie. Że gatunek to głupawy, więc czytelnik łyknie wszystko, bo to przecież rozrywka, nie musi się więc trzymać kupy. Wydawcy chyba też w to wierzą, bo mam wrażenie, że wydają wszystko, co tylko powstanie czując, że ta bańka zaraz pęknie, fala się przewali i kryminał się skończy, albo wróci tam, skąd jego miejsce. Czyli pod schody, do pociągów itp. A szkoda, bo w tym zalewie giną rzeczy fajne, pomysłowe i wartościowe, za to wciska nam się do gardła agresywnym marketingiem zblazowaną papkę, wtórny kit, który tylko utwierdza czytelników w przekonaniu, że kryminał to literatura gorszego sortu i nie należy się po nim wiele spodziewać. Chyba tylko tyle, że gładko wejdzie i wyjdzie bez bólu nie powodując niestrawności.
I kolejne ważne pytanie - dlaczego autorka nie napisała powieści obyczajowej, tylko uparła się na kryminał? Mam wrażenie, że "powieść obyczajowa" zupełnie niesłusznie ma zły PR. Trąci "literaturą kobiecą" (już bez dalszego wchodzenia w gender - który szanujący się facet będzie czytał "literaturę kobiecą"?), a więc będą jakieś relacje międzyludzkie, nie daj boże miłość, związki damsko-męskie, wiwisekcja, psychololo, opisy przyrody itp. Jednym słowem: nuda, panie, nuda. W kryminale trup gwarantuje minimum emocji. W powieści obyczajowej trzeba się bardziej wysilić, żeby zbudować napięcie. Ale kiedy autor nie ma na podorędziu drogi na skróty, nie może skorzystać z przetartych szlaków gatunku, w odpowiednim momencie podkręcić atmosfery efektowną (albo efekciarską, w zależności od wykonania) strzelaniną, mordobiciem, kolejnym trupem itp., musi się bardziej wysilić. Co daje często dużo lepsze efekty literackie.
A może to my, czytelnicy, wciąż domagamy się tego ciągłego podgrzewania atmosfery? Czytam kryminały do dziesięcioleci i widzę, jak bardzo się zmieniły. Więcej, mocniej, krwawiej... Te, od których zaczynałam, były w porównaniu z tym, co się dzisiaj pisze, dość niewinne. Więc może to my jesteśmy uzależnieni od adrenaliny, a autorzy tylko dają nam naszą porcję narkotyku, zwiększając dawkę, bo tego się od nich domagamy? Może zalew kiepskich kryminałów to po prostu efekty popytu na "nie ważne co, byle sponiewierało", nawet jeśli potem zostaje tylko ...kac?

Książki nie czytałam, więc nie będę polemizować ani zgadzać się z recenzją. Ale padło tu kilka ważnych kwestii, które warto podchwycić.
Obserwuję z pewnym zdumieniem zalew kryminałów, których autorzy chyba rzeczywiście uwierzyli, że to jest proste. Że wystarczy, że padnie trup, a potem jakoś to będzie. Że gatunek to głupawy, więc czytelnik łyknie wszystko, bo to przecież...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ta recenzja "Betibu" Claudii Pineiro jest niebanalna, życiowa i daje do myślenia, np. "Oczywiście, wypowiedzenia dostają ci, którzy, jak to się brzydko korporacyjnie mówi, generują największe koszty. Zazwyczaj są to najbardziej doświadczeni dziennikarze. W rezultacie działem kryminalnym kieruje młody chłopak, ledwo po studiach, nigdy nie prowadzący samodzielnie żadnego dziennikarskiego śledztwa. Efekty byłyby opłakane, gdyby nie pomoc starego wygi."

Dlatego z sympatii dla autora recenzji warto podpowiedzieć, że w streszczeniu jest mała literówka, ale taka, że wyrzuca czytelnika "w maliny":
"W warstwie kryminalnej „Betibu” po prostu polegało. Nie wiem,czy to była arogancja, czy po prostu terminy goniły."

Po prostu polegało w warstwie kryminalnej? Na czym polegało? Aaa. Poległo...

Chyba, że to taki chwyt - właśnie doświadczonego wygi - dla zainteresowania czytelników. Jeśli tak, to owszem, działa - zainteresowałem się. :)

Pozdrawiam

Ta recenzja "Betibu" Claudii Pineiro jest niebanalna, życiowa i daje do myślenia, np. "Oczywiście, wypowiedzenia dostają ci, którzy, jak to się brzydko korporacyjnie mówi, generują największe koszty. Zazwyczaj są to najbardziej doświadczeni dziennikarze. W rezultacie działem kryminalnym kieruje młody chłopak, ledwo po studiach, nigdy nie prowadzący samodzielnie żadnego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post