Magiczne miejsce to stodoła mojej babci. Taka drewniana, z sianem i starymi sprzętami rolniczymi gdzie w dzieciństwie czasem czychały na nas dzieciaków straszne potwory, a czasem przez szpary we wrotach wpadało słonko i wówczas pojawiały się dobre duszki. My dzieciaki uwielbialiśmy to miejsce- najcudowniejsze na świecie, najfajniejsze w całej wsi. Tu wydarzyły się cudowne rzeczy-nasze pierwsze kroki taneczne, pierwsze okazywanie sympatii oraz sceny grozy- różnego typu wypadki które na szczęście zawsze kończyły się dobrze.

Magiczne miejsce to stodoła mojej babci. Taka drewniana, z sianem i starymi sprzętami rolniczymi gdzie w dzieciństwie czasem czychały na nas dzieciaków straszne potwory, a czasem przez szpary we wrotach wpadało słonko i wówczas pojawiały się dobre duszki. My dzieciaki uwielbialiśmy to miejsce- najcudowniejsze na świecie, najfajniejsze w całej wsi. Tu wydarzyły się cudowne...

Wyobraźmy sobie późne popołudnie, gdy słońce zamierza skryć się za górami, a mgła powoli i tajemniczo opada ku ziemi. Stoimy pośród skał niezbyt wysokich, ale gdy zadzieramy głowę, to z powodu coraz gęściejszej mgły nie możemy dostrzec ich szczytu. Skały przypominają pionowe wieże ułożone z poziomych płyt jedna na drugiej o raz mniejszej powierzchni. Otaczają nas wokół w ciasnym kręgu, a my możemy dostrzec jedynie wąskie pasmo prześwitu: ścieżkę, którą można przecisnąć się tylko bokiem, bo dwie skały próbują zbliżyć się do siebie jeszcze bardziej.
Niesamowite swym naturalnym pięknem, omszone, wilgotne, porośnięte krzewami skały, ciasne przesmyki „labiryntu”, piękna dzika roślinność i niewyobrażalne formy skalne przypominające stwory, a także ruiny zamków, wodospady i kapliczka pobudzają wyobraźnię.
To nie opis sceny z książki, ale miejsce rzeczywiste. Tą magiczną krainą są zespoły skalne w Sudetach środkowych. Położone w Polsce Błędne Skały i Szczeliniec Wielki oraz po drugiej stronie granicy w Czechach Adrszpaskie i Teplickie Skalne Miasto.
To w Błędnych Skałach nakręcono film „Przyjaciel wesołego diabła” oraz kilka ujęć do „Opowieści z Narnii”.
Według legendy stworzył je duch gór Liczyrzepa, by pokazać niedowiarkom swoją moc, rozkruszając litą masywną górę, która rozpadła się tworząc szczeliny. Niektórzy nie zdołali wydostać się spomiędzy skał, gdzie na zawsze pozostały ich duchy. Może to one są tajemniczą mgłą opadającą wieczorem na niczego nie podejrzewającego turystę?

Wyobraźmy sobie późne popołudnie, gdy słońce zamierza skryć się za górami, a mgła powoli i tajemniczo opada ku ziemi. Stoimy pośród skał niezbyt wysokich, ale gdy zadzieramy głowę, to z powodu coraz gęściejszej mgły nie możemy dostrzec ich szczytu. Skały przypominają pionowe wieże ułożone z poziomych płyt jedna na drugiej o raz mniejszej powierzchni. Otaczają nas wokół w...

Pani Krysia pracowała w teatrze. Zdarzało się czasami, że musiała zabrać córkę ze sobą do pracy.
Mała Ewa kochała te chwile, przekraczając próg teatru, przenosiła się do świata magii i baśni. Tutaj wszystko nabierało innych barw, a przedmioty magicznego znaczenia.
Przyglądała się bacznie każdemu rekwizytowi i słucha niestworzonych opowieści.
Portier, bileterka, elektryk oraz aktorzy każdy potrafił na poczekaniu wymyślić bajkę o czymkolwiek.
Któregoś razu dowiedziała się, że w teatrze znajduje się magiczna szafka, w której odnaleźć można słodycze i ponoć jeszcze nikt jej nie odnalazł. Ku wielkiemu zdziwieniu dziewczynka szybko odnalazła ową szafkę. Innym razem powiedziano jej, że jeśli wypowie magiczne zaklęcie i uczesze włosy niezwykłym ( choć wyglądał na najzwyklejszy- daje słowo!) grzebieniem to z szafy wydobędzie się dźwięk piszczałki. Ewcia nie lubiła się czesać, ale z magia nie ma żartów i dlatego posłusznie wykonała polecenie. Kiedy z szafy zabrzmiała piszczałka, na widok „wielkich” oczu dziewczynki i jej szerokiego uśmiechu, wszyscy zgromadzeni w pomieszczeniu uśmiechali pod nosem.
Pani Ewa dziś jest już dorosłą kobieta, ale te magiczne chwile nosi w swoim sercu. Większość pracowników odeszła już na zasłużone emerytury, teraz to ona mówi swoim i innym dzieciom, że dokoła nas jest pełno magii i trzeba ja tylko umieć odnaleźć.
Abrakadabra- Spójrzcie tylko do lusterka, a znajdziecie tam kogoś wyjątkowego!

Pani Krysia pracowała w teatrze. Zdarzało się czasami, że musiała zabrać córkę ze sobą do pracy.
Mała Ewa kochała te chwile, przekraczając próg teatru, przenosiła się do świata magii i baśni. Tutaj wszystko nabierało innych barw, a przedmioty magicznego znaczenia.
Przyglądała się bacznie każdemu rekwizytowi i słucha niestworzonych opowieści.
Portier, bileterka, elektryk...

Magiczne miejsce ??????????
To chwila , która łapie za serc, rozbudza umysł lub go wycisza, pozwala odpłynąć daleko,daleko - przytuliski fotel , książka i kubek gorącej herbaty zima – latem ogród pachnący jabłkami ze śpiewem ptaków w oddali

Magiczna miejsce to widok tulącego się dziecka, które własnie usnęło , poruszające tak samo w szpitalnej sali, jak i na ławce w parku
Magiczne miejsce to cmentarz wieczorowa pora w dzień zaduszny z czerwona luna ...........,podarunkiem ze nie pada i nie wieje. Leśna polana w blasku słońca z miękkim mchem pod stopami pachnąca po prostu lasem,jeszcze piękniej grzybami.......
Magiczne miejsce to ramiona kogoś bliskiego,gdzie można się zawsze schować ze swoimi smutkami i radościami
Magiczne miejsce – jest ich tak wiele

Magiczne miejsce ??????????
To chwila , która łapie za serc, rozbudza umysł lub go wycisza, pozwala odpłynąć daleko,daleko - przytuliski fotel , książka i kubek gorącej herbaty zima – latem ogród pachnący jabłkami ze śpiewem ptaków w oddali

Magiczna miejsce to widok tulącego się dziecka, które własnie usnęło , poruszające tak samo w szpitalnej sali, jak i na ławce w...

Głos :
- Proszę Państwa usiądźcie wygodnie , wkroczą Państwo za chwilę do świata pełnego niesamowitej tajemniczości.
Zamknijcie oczy, w waszych głowach właśnie pojawiają się najpiękniejsze, obrazy z waszego dzieciństwa, bądź już dorosłego życia, z waszych dawnych i niedawnych przeżyć, coś co od razu przywołuje beztroski uśmiech i ciepło w sercu. Znów tam jesteście? Czujecie? Nie chcecie wracać? Uśmiechacie się? A może uroniliście łzę? Witamy więc w miejscu pełnym magii i baśni, witamy we Wspomieniowicach, jest to niepowtarzalne i z pewnością jedyne miejsce, które przenigdy nie zniknie, czyż to nie jest piękne i magiczne?

Głos :
- Proszę Państwa usiądźcie wygodnie , wkroczą Państwo za chwilę do świata pełnego niesamowitej tajemniczości.
Zamknijcie oczy, w waszych głowach właśnie pojawiają się najpiękniejsze, obrazy z waszego dzieciństwa, bądź już dorosłego życia, z waszych dawnych i niedawnych przeżyć, coś co od razu przywołuje beztroski uśmiech i ciepło w sercu. Znów tam jesteście?...

Najbardziej baśniowym miejscem jest łóżeczko mojego trzyletniego synka.

Wieczorem rozświetla je magiczna poświata niewidocznego księżyca (a my – rodzice – naiwnie wierzymy, że to zwykła lampka w drugim pokoju!), a mój synek zasypia, śpiewając sobie kołysankę o kotkach - to prawda, przedszkole usamodzielnia!

W nocy czasem dochodzą z niego niekontrolowane chichoty, innym zaś razem odgłosy walki ze smokiem lub ucieczki przed wilkiem. Nawet, kiedy słychać z niego napad niekontrolowanego kaszlu, nigdy nie mamy pewności, czy to zwykły wirus, czy też skutek przedzierania się przez duszące opary w którejś z krasnoludzich kopalni.

Nad ranem czynią się czary i łóżeczko się rozciąga - dziecko, które z trudem mieści się na długość, nagle wygodnie śpi sobie w poprzek.

Łóżeczko to magiczna kraina, zamieszkana przez nie dającą się ogarnąć liczbę pluszaków. Prozaiczny mebel, a jednak zsyła na moje dziecko bajkowe sny.

I choć na pytanie:
- Co ci się śniło? - słyszę zawsze odpowiedź:
- Tofik! (taki tam psi futrzak) - to wiem, że dzieje się tam o wiele więcej: cuda i dziwy, o których już dawno przestało śnić się nam - dorosłym!

Najbardziej baśniowym miejscem jest łóżeczko mojego trzyletniego synka.

Wieczorem rozświetla je magiczna poświata niewidocznego księżyca (a my – rodzice – naiwnie wierzymy, że to zwykła lampka w drugim pokoju!), a mój synek zasypia, śpiewając sobie kołysankę o kotkach - to prawda, przedszkole usamodzielnia!

W nocy czasem dochodzą z niego niekontrolowane chichoty, innym...

Jednym z takich baśniowych miejsc jakie odwiedziłam jest miasteczko Glastonbury w południowej Anglii. Bogata historia, niezwykły krajobraz (wzgórza o dziwnych kształtach), ilość legend i mitów a także mnogość tutejszych wyznań i kultów, w tym neopogańskich, nadają temu miejscu niesamowity klimat. Przechadzając się główną ulicą miasta byłam w prawdziwym szoku, miałam wrażenie, że znalazłam się w świecie Harry’ego Pottera: wzdłuż ulicy, jeden przy drugim znajdują się sklepy…z akcesoriami magicznymi dla współczesnych wyznawców religii neopogańskich (w tym Bractwa Druidów i czcicieli Bogini Matki, której świątynia znajduje się w mieście). W kolorowych witrynach są wystawione szaty czarownic, magiczne różdżki i kryształowe kule. Po ulicach spacerują sobie ludzie w takich magicznych szatach. Rozmawiałam z kilkoma pracownikami magicznych sklepów (od jednej pani dostałam nawet w prezencie film dvd pt. „Jak zostać czarownicą”;p) i każdy mówił mi, że Glastonbury jest miejscem szczególnym, przepełnionym energią, gdzie przecinają się „linie mocy” a wszystko jest „święte”: rzekomo znajduje się tu Święty Graal, bije Święte Źródło z wodą o czerwonej barwie które miało wytrysnąć, kiedy przybyły po śmierci Jezusa z Palestyny Józef z Arymatei ukrył na jednym z okolicznych wzgórz kielich Graala. Inna legenda głosi, że na terenie ruin lokalnego opactwa pochowany jest tu król Artur. Tygodniowy pobyt w miasteczku przyprawił mnie wręcz o ból głowy od tych wszystkich „magicznych” rzeczy..

Jednym z takich baśniowych miejsc jakie odwiedziłam jest miasteczko Glastonbury w południowej Anglii. Bogata historia, niezwykły krajobraz (wzgórza o dziwnych kształtach), ilość legend i mitów a także mnogość tutejszych wyznań i kultów, w tym neopogańskich, nadają temu miejscu niesamowity klimat. Przechadzając się główną ulicą miasta byłam w prawdziwym szoku, miałam...

Mieszkam na Kujawach i miejscem, które u nas emanuje magią i historią jest bez wątpienia Szlak Piastowski, który rozciąga się pomiędzy Biskupinem, Gąsawą, Drewnem i Chomiążą Szlachecką.
Urok tego miejsca docenili także twórcy filmu „Stara Baśń”, który był głównie kręcony w naszych plenerach :-)
Archeolodzy odkryli, że na tych terenach ślady człowieka sięgają aż paleolitu! Koniecznie musicie odwiedzić Muzeum w Biskupinie i zobaczyć, jak żyli ludzie pierwotni.
Na jego trasie znajdziemy miejscowości powiązane z początkami Państwa Polskiego. Dlatego region ten obfituje wiele starożytnych mitów i legend. Każdy z nas słyszał opowieść o Popielu i jego myszach :-)
Było też świadkiem niejednego wydarzenia historycznego, czasem bardzo krwawego. To właśnie tu w miejscowości Gąsawa w 1227 r. został zamordowany książę Leszek Biały.
Szlak biegnie pośród gęstych i bogatych w zwierzynę lasów a z każdej strony otaczają go błękitne jeziora polodowcowe. Wszędzie widać malownicze wzgórza, które wiosną pysznią się szmaragdową zielenią. Każda pora roku w tych okolicach wygląda magicznie: jesień to królestwo żółtych i czerwonych koron drzew; lato to domena jezior, ciepłych fal i pluskających ryb, natomiast zimę miło spędzić w okolicznych pensjonatach i hotelach.
Szlak Piastowski to nasza duma i zachęcam każdego z Was do jego odwiedzin!

Mieszkam na Kujawach i miejscem, które u nas emanuje magią i historią jest bez wątpienia Szlak Piastowski, który rozciąga się pomiędzy Biskupinem, Gąsawą, Drewnem i Chomiążą Szlachecką.
Urok tego miejsca docenili także twórcy filmu „Stara Baśń”, który był głównie kręcony w naszych plenerach :-)
Archeolodzy odkryli, że na tych terenach ślady człowieka sięgają aż paleolitu!...

Boginie z Žítkovej[bookLink]234965|Boginie z Žítkovej[/bookLink]

Boginie z Žítkovej[bookLink]234965|Boginie z Žítkovej[/bookLink]

 [bookCover]234965|Boginie z Žítkovej[/bookCover]