Dobry detektyw wie dosłownie wszystko o swojej pracy. Zna wszystkie możliwe motywy zbrodni, ponieważ z każdym już się spotkał, a nawet jak nie zna to się domyśla. Wie dokładnie w których miejscach należy szukać odcisków palców, dowodów zbrodni, rzeczy których znaleźć nikt nigdy nie powinien. Doskonale potrafi rozmawiać z ludźmi, na każdego ma jakiś sposób. Zna obyczaje i poglądy wielu ( jeśli nie wszystkich!) warstw społecznych, poczynając od zwykłych pokojówek na hrabiach i hrabiankach kończąc. Wie kiedy ktoś kłamie i wie jak wydusić z niego prawdę, wprawne oko doświadczonego policjanta tudzież detektywa widzi wszystko od razu. Niepotrzebne słowa. Każda zagadka przy tak profesjonalnym agencie rozwiązana zostaje zanim zdąży się porządnie zawiązać.
Jakim więc problemem będzie dla niego napisanie dobrego kryminału? Wystarczy pogrzebać trochę w zakamarkach pamięci aby znaleźć najbardziej skomplikowany motyw, dorzucić do tego najbardziej niewinnie wyglądającego mordercę, takiego co to by muchy nawet nie skrzywdził, wybrać najbardziej odpowiednie ze znanych sobie narzędzie zbrodni.. i zmrozić czytelnikowi krew w żyłach, zaskoczyć go tak jak jeszcze nikt nigdy go nie zaskoczył. To, co dla tak doświadczonego detektywa jest chlebem powszednim, dla szarego mola książkowego bez wątpienia będzie niesamowitą jatką!

Dobry detektyw wie dosłownie wszystko o swojej pracy. Zna wszystkie możliwe motywy zbrodni, ponieważ z każdym już się spotkał, a nawet jak nie zna to się domyśla. Wie dokładnie w których miejscach należy szukać odcisków palców, dowodów zbrodni, rzeczy których znaleźć nikt nigdy nie powinien. Doskonale potrafi rozmawiać z ludźmi, na każdego ma jakiś sposób. Zna obyczaje i...

Myślę, że takie doświadczenie bardzo pomaga w pisaniu kryminału. Nie można pisać o czymś nie znając się na tym zupełnie.
Mając za sobą natomiast kilka zakończonych sukcesem (bądź też nie) śledztw, można wykorzystać wszystkie doświadczenia i napisać powieść naprawdę dobrą, godną przeczytania i polecenia miłośnikom kryminałów i tym, którzy dopiero przygodę z takimi książkami zaczynają.

Myślę, że takie doświadczenie bardzo pomaga w pisaniu kryminału. Nie można pisać o czymś nie znając się na tym zupełnie.
Mając za sobą natomiast kilka zakończonych sukcesem (bądź też nie) śledztw, można wykorzystać wszystkie doświadczenia i napisać powieść naprawdę dobrą, godną przeczytania i polecenia miłośnikom kryminałów i tym, którzy dopiero przygodę z takimi książkami...

Czy doświadczenie w pracy policjanta lub detektywa może utrudniać stworzenie dobrej powieści kryminalnej?
Uważam, że ten temat można rozważyć w dwojaki sposób.
Policjant lub detektyw spotyka się z różnymi sytuacjami, które mogą stać się tematem książki o tematyce kryminalnej. Jednakże samo doświadczenie nie wystarczy, jednak może sprawić, że takiej osobie będzie łatwiej pisać akurat książkę kryminalną. Samo doświadczenie nie wystarczy, by książka odniosła sukces.
Może się też zdarzyć, a to jest nawet częściej spotykana sytuacja, że osoby, które nie pracują w tych zawodach piszą wspaniałe i pełne zwrotów akcji książki kryminalne.

Czy doświadczenie w pracy policjanta lub detektywa może utrudniać stworzenie dobrej powieści kryminalnej?
Uważam, że ten temat można rozważyć w dwojaki sposób.
Policjant lub detektyw spotyka się z różnymi sytuacjami, które mogą stać się tematem książki o tematyce kryminalnej. Jednakże samo doświadczenie nie wystarczy, jednak może sprawić, że takiej osobie będzie łatwiej...

Usiadłem przy komputerze otwierając pierwszy rozdział mojej autorskiej powieści. Do napisania jej zostałem zmuszony przez córkę, która stwierdziła, że skoro jestem detektywem to napiszę również świetną powieść kryminalną.
Cóż przeliczyła się. Nie potrafiłem wymyślić żadnego wątku, który nie miałby związku z moją byłą pracą. Przez to zamiast poświęcić się pisaniu rozpamiętywałem dawne historie, wspominając osoby, których nie udało mi się uratować. Osoby, których krew noszę na rękach.
Skasowałem to co do tej pory napisałem i zacząłem od ogólnego zarysu historii.
Punkt pierwszy. Ofiara. Młoda blondynka, czy ponury starzec? To tak jak miałbym wybierać pomiędzy piękną Kasią, której sprawę dopiero co skończyłem, a Stefanem, który rozpoczął moją karierę. Oboje niewinni, zamordowani przez chorych partnerów. Gdybym pochylił się nad wcześniejszymi zgłoszeniami o przemocy w domu. Ale to nie moja działka.
Wyłączyłem komputer. Dzisiaj i tak nic nie napiszę.
Bar wydaje się dobrym pomysłem. Trzaskając drzwiami staram się zagłuszyć wyrzuty sumienia.

Usiadłem przy komputerze otwierając pierwszy rozdział mojej autorskiej powieści. Do napisania jej zostałem zmuszony przez córkę, która stwierdziła, że skoro jestem detektywem to napiszę również świetną powieść kryminalną.
Cóż przeliczyła się. Nie potrafiłem wymyślić żadnego wątku, który nie miałby związku z moją byłą pracą. Przez to zamiast poświęcić się pisaniu...

Z pewnością każdy powiedział by, że tak. Z całą pewnością tak.
Jednak prawda może być wielce daleka.
Osoba, która miała do czynienia ze sprawami kryminalnymi/detektywistycznymi jest w pewien sposób ukierunkowana. Często ma również zawężony sposób myślenia.
Może nie mieć również czystego spojrzenia na pewne sprawy tylko kierować się latami doświadczeń, przyzwyczajeniami. Co dla czytelnika może stanowić ogromny problem.

Z pewnością każdy powiedział by, że tak. Z całą pewnością tak.
Jednak prawda może być wielce daleka.
Osoba, która miała do czynienia ze sprawami kryminalnymi/detektywistycznymi jest w pewien sposób ukierunkowana. Często ma również zawężony sposób myślenia.
Może nie mieć również czystego spojrzenia na pewne sprawy tylko kierować się latami doświadczeń, przyzwyczajeniami....

Nie ma prostej odpowiedzi na takie pytanie.
Z jednej strony doświadczenie detektywistyczne dostarcza wielu interesujących tematów, podsuwa pomysł na intrygę. Ponadto, co moim zdaniem znacznie ważniejsze sprawia, że praca detektywa nie jest obca, autor-detektyw zna wszystkie tajniki tego zawodu, zna techniki pracy, co sprawi, że wiernie może oddać je w powieściach, nie tworząc rzeczy niemożliwych, bądź nieprawdopodobnych.
Jest jednak i druga strona medalu, bo gdy na co dzień spotykamy się ze zbrodnią, to ona powszednieje. Mniej zaskakuje, a co ważne również frustruje! Z pewnością nie jest łatwo pisać o tym, co męczy nas na co dzień, choć może być to forma terapii. Jednak częste spotkania z przestępstwami, mogą obniżyć kreatywność autora, realne przypadki przytłoczą te potencjalne, nie pozwalając dojść wyobraźni do głosu.
Podsumowując: zdecydowanie najlepiej pisać kryminalne historie, gdy zna się świat detektywistyczny, ale z drugiej ręki, nie stykając się z nim na co dzień.

Nie ma prostej odpowiedzi na takie pytanie.
Z jednej strony doświadczenie detektywistyczne dostarcza wielu interesujących tematów, podsuwa pomysł na intrygę. Ponadto, co moim zdaniem znacznie ważniejsze sprawia, że praca detektywa nie jest obca, autor-detektyw zna wszystkie tajniki tego zawodu, zna techniki pracy, co sprawi, że wiernie może oddać je w powieściach, nie...

Według mnie podczas pisania kryminału obojętne by było czy jesteś z zawodu detektywem czy piekarzem albo architektem. To oczywiste, ze taki policjant lub detektyw ma doświadczenie przez co powieść będzie realna, ale czy to dobrze? Osoby znające się na kryminologi pisałyby z własnego doświadczenia, a ci którzy nie wiedzą wszystkiego na ten temat popuszczaliby wodzę fantazji tworząc własną fabułę. Nie twierdzę też że taki detektyw miałby nudną książkę bez żadnej interesującej historii, ale w jego pracy chodzi o to żeby jak najszybciej złapać przestępcę, a nie skupiać się na zwrotach akcji w pisanych w przyszłości powieściach. Dlatego to pytanie pozostaje dla mnie bez jednoznacznej odpowiedzi.

Według mnie podczas pisania kryminału obojętne by było czy jesteś z zawodu detektywem czy piekarzem albo architektem. To oczywiste, ze taki policjant lub detektyw ma doświadczenie przez co powieść będzie realna, ale czy to dobrze? Osoby znające się na kryminologi pisałyby z własnego doświadczenia, a ci którzy nie wiedzą wszystkiego na ten temat popuszczaliby wodzę fantazji...

Doświadczenie w pracy policjanta czy detektywa może utrudniać stworzenie dobrego kryminału. Na pewno taka osoba pisząc tekst będzie podświadomie wykorzystywać fakty ze swojej pracy codziennej, bo to przecież życie pisze najlepsze scenariusze, i tu zaczynają się schody. Istnieje duże ryzyko, że zostaną ujawnione fakty które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Autor mając tego świadomość i w obawie przez ewentualnymi zarzutami swoich przełożonych czy klientów zaczyna poprawiać, zmieniać, komplikować tekst, szyfrować go, robić coraz bardziej zawiłym, niezrozumiałym i nieprzystępnym nadal mając nieodparte wrażenie, że ktoś znający sprawę odgadnie o kim faktycznie mowa. Do tego z uwagi na ciągłe poprawki pisanie książki wydłuży się zapewne w czasie. Ale autor może pójść też w drugą stronę i pisać tak ogólnikowo, że książka nie będzie w ogóle ciekawa, wciągająca czy będzie po prostu nudna a czytelnik z łatwością będzie odgadywać dalszy tok wydarzeń. Może być też tak, że po napisaniu całego kryminału autor schowa go do szuflady i nigdy nie odważy się go wydać w obawie przed pozwami sądowymi o zdradzenie czyjejś tajemnicy czy naruszenie prywatności. A być może zagubi się pisząc tekst bo będzie w nim tyle faktów z jego życia codziennego, że powstanie biografia bądź dokument a nie żaden kryminał.

Doświadczenie w pracy policjanta czy detektywa może utrudniać stworzenie dobrego kryminału. Na pewno taka osoba pisząc tekst będzie podświadomie wykorzystywać fakty ze swojej pracy codziennej, bo to przecież życie pisze najlepsze scenariusze, i tu zaczynają się schody. Istnieje duże ryzyko, że zostaną ujawnione fakty które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Autor...

Moim zdaniem, na to pytanie, szczerze i całkowicie prawdziwie, mogą odpowiedzieć jedyne te osoby, które jakąś powieść kryminalną w swoim życiu napisały. Ja się niestety, do tego grona nie zaliczam. Jeżeli jednak mogę odpowiedzieć na powyższe pytanie jedynie teoretyzując, to, chodź odpowiedź ta może na miano odpowiedzi nie zasługiwać: to zależy. Zależy od bardzo wielu czynników. Jestem przekonana, że osoba bez policyjnego/detektywistycznego doświadczenia może stworzyć świetny kryminał, np. dzięki zdobyciu wiedzy na ten temat od odpowiednich służb; z drugiej strony policjant/detektyw może zostać autorem kryminalnego koszmarku. Nie o doświadczenie się tutaj tak naprawdę rozchodzi, a o to, czy ktoś posiada, niedefiniowalny, ale jednak bezsprzecznie przez czytelników rozpoznawalny - talent pisarski.

Moim zdaniem, na to pytanie, szczerze i całkowicie prawdziwie, mogą odpowiedzieć jedyne te osoby, które jakąś powieść kryminalną w swoim życiu napisały. Ja się niestety, do tego grona nie zaliczam. Jeżeli jednak mogę odpowiedzieć na powyższe pytanie jedynie teoretyzując, to, chodź odpowiedź ta może na miano odpowiedzi nie zasługiwać: to zależy. Zależy od bardzo wielu...

Czy doświadczenie w zawodzie policjanta/detektywa może utrudnić stworzenie dobrej powieści? Absolutnie nie. Uważam, że takie doświadczenie na pewno pomaga przy stworzeniu świetnej i spójnej powieści kryminalnej oczywiście jeśli autor jest w stanie dać porwać się wyobraźni.
Policjant czy detektyw zna wiele technik śledczych, brał udział w sprawach i wie jak taka praca wygląda od kuchni. Myślę, że to sprawia, że w powieść może okazać się bezbłędna pod względem merytorycznym.
Jednak myślę też, że praca policjanta/detektywa i bardzo dobra znajomość tematu kryminalistyki i śledztwa może sprawić, że cokolwiek co wyjdzie spod pióra pisarza może się okazać niewystarczająco dobre, spójne czy zaskakujące dla samego autora.
No i nic z doświadczenia jeśli autor nie będzie umiał otworzyć umysł i wpuścić do siebie trochę wyobraźni.

Czy doświadczenie w zawodzie policjanta/detektywa może utrudnić stworzenie dobrej powieści? Absolutnie nie. Uważam, że takie doświadczenie na pewno pomaga przy stworzeniu świetnej i spójnej powieści kryminalnej oczywiście jeśli autor jest w stanie dać porwać się wyobraźni.
Policjant czy detektyw zna wiele technik śledczych, brał udział w sprawach i wie jak taka praca...