Gratuluję Beatrycze1717!!!

Gratuluję Beatrycze1717!!!

Gratulacje! Zwłaszcza dla Beatrycze1717!

Gratulacje! Zwłaszcza dla Beatrycze1717!

Decyzją LC oraz Oficyny Wydawnicze STOPKA zwyciężyli:

Maciej448
ZaczytanaMarzycielka (proszę o kontakt)
Beatrycze1717
agatrzes
white_swan

Gratulujemy!

Decyzją LC oraz Oficyny Wydawnicze STOPKA zwyciężyli:

Maciej448
ZaczytanaMarzycielka (proszę o kontakt)
Beatrycze1717
agatrzes
white_swan

Gratulujemy!

Konkurs zakończony!
Wyniki zostaną ogłoszone najpóźniej 14 czerwca.

Konkurs zakończony!
Wyniki zostaną ogłoszone najpóźniej 14 czerwca.

Droga Sorcho,

miłość nigdy nie była ani łatwa, ani piękna. Rozumiem Twoją niepewność i piszę właśnie dlatego: chcę Cię ustrzec przed błędnymi wyborami i wyboistymi ścieżkami życia. Kiedyś wydawało mi się, że mam wszystko: dobrze płatną pracę, powodzenie, urodę i wolność. Brakowało mi jedynie miłości, dlatego uwikłałam się w związek bez przyszłości. Był uroczy, szarmancki. Zrobił na mnie ogromne wrażenie. Spotykałam się z nim każdego dnia. Rozmawialiśmy, śmialiśmy się. Wydawało mi się, że z każdym dniem kocham go coraz bardziej. Gdy zaproponował mi, byśmy zamieszkali razem, zgodziłam się bez chwili namysłu. Sorcho, popełniłam tak wielki błąd… Moje uczucia wypalały się z dnia na dzień. Podobno bardzo pragniemy tego, czego nie możemy zdobyć, a gdy już to otrzymujemy, stwierdzamy, że to nam się znudziło. Nie powiedziałam mu jednak o moich rozterkach. Kłamałam. Czułam się winna. Czułam się tak, jakby go zdradzała. A on tak bardzo mnie kochał... Z każdym dniem coraz bardziej utwierdzał mnie w przekonaniu, że ja nic do niego nie czuję. Byłam okrutna. Nie dawałam mu możliwości wyboru. Zachowywałam się egoistycznie. Zastanawiasz się pewnie, jak to wszystko się skończyło... Pewnego dnia mój „ukochany” oświadczył mi się. Zaprosił mnie do drogiej restauracji i poprosił, bym wyszła za niego za mąż. A ja patrzyłam na niego i nie wiedziałam, jak mu odmówić. Zgodziłam się. Bałam się tego, jak zareaguje. Bałam się go zranić. I udawałam, że go kocham. Przez ten cały czas czułam się jak ptaszek w klatce. Brakowało mi wolności i swobody. Nim się obejrzałam, wszystkie przygotowania do ślubu były już zakończone. Został tylko jeden dzień... Właśnie wtedy zwierzyłam się mojej matce. Powiedziała, że zawiodła się na mnie. Nie powiedziała tego wprost, ale zrozumiałam, że nie chce, bym zraniła kogokolwiek. Następnego dnia zostawiłam mu list i bez pożegnania wyjechałam. Nie wiem, co się z nim stało. Nigdy nie wróciłam do tamtego miasteczka. Bałam się, że spotkam go na ulicy z żoną i dziećmi. Bałam się, że spotkam niesamowitego człowieka, który nie mógł mnie uszczęśliwić.

Sorcho, nie warto angażować się w związek, w którym uczucie jest tylko po jednej ze stron. Moja historia jest tego dobrym przykładem. Nie kochałam go, lecz egoistycznie trzymałam przy sobie. Raniłam osobę, z którą dzieliłam jeden pokój i jedno łóżko, tylko dlatego – z tak błahego powodu. Sorcho, zawsze jest jakieś wyjście. Mam nadzieję, że nie zauważysz go zbyt późno, jak ja. Podobno miłość nie wybiera, ale nie należy się jej bać. Nie uciekaj przed miłością! Nie uciekaj także przed odpowiedzialnością, bo ona jest w życiu bardzo ważna. Jeśli czujesz się ograniczona i trwasz przy kimś tylko dlatego, że brak Ci odwagi, by powiedzieć mu wprost, że go nie kochasz, przełam się w sobie i zrób to, zanim będzie zbyt późno… Pamiętaj, że im dłużej z kimś jesteś, tym bardziej się do niego przywiązujesz. Być może bardzo zranisz osobę, której nie kochasz, ale uszczęśliwisz siebie. Zobaczysz, że właśnie to jest dla Ciebie najlepsze! Znów będziesz mogła kogoś pokochać i… być może spotkasz swoją prawdziwą miłość.

Tego właśnie życzę Ci z całego serca, Sorcho...
Otwórz swoje serce przed kimś, kogo naprawdę pokochasz
I nie bój się powiedzieć prawdy tym, do których nic nie czujesz...
Mam nadzieję, że moja rada w pewien sposób Ci pomogła.

Pozdrawiam,
Twoja Przyjaciółka

Droga Sorcho,

miłość nigdy nie była ani łatwa, ani piękna. Rozumiem Twoją niepewność i piszę właśnie dlatego: chcę Cię ustrzec przed błędnymi wyborami i wyboistymi ścieżkami życia. Kiedyś wydawało mi się, że mam wszystko: dobrze płatną pracę, powodzenie, urodę i wolność. Brakowało mi jedynie miłości, dlatego uwikłałam się w związek bez przyszłości. Był uroczy, szarmancki....

Już samo słowo zdrada brzmi okropnie, twardo i ponuro. Kiedy jeszcze przypiszemy mu obraz w rzeczywistości otwieramy niemalże "puszkę pandory" Jako pierwsi zaczną krzyczeć Ci, którzy jej doświadczyli. Będą to zarówno mężczyźni jak i kobiety.Piszę krzyczeć, bo zazwyczaj zjawisko to wzbudza wiele negatywnych emocji; bólu, rozpaczy, braku nadziei, bezsilności, rozczarowania a przede wszystkim złości. Dlaczego ja? Dlaczego mnie to spotkało? W czym on, ona są lepsi ode mnie?Następnie głos w dyskusji zabiorą ci, którzy sami zdradzili, a więc byli winni. czy aby na pewno? Czy coś ich tłumaczy? Najczęściej słyszymy odpowiedź; powodem była;samotność, nuda, brak akceptacji, zniewolenie w związku. Warto więc zastanowić się kiedy dopuszczamy się zdrady? Myślę, że w gruncie rzeczy odpowiedź jest dość prosta. Wszystko zaczyna się od sposobu naszego myślenia i widzenia świata.Powiedziałabym, że zaczyna się od "zdradzenia siebie" Jeśli się nie szanujemy , pozwalamy, aby inni traktowali nas w ten sam sposób. Jeśli osoba nam bliska nas nie docenia szukamy takiej, która zobaczy w nas kogoś wyjątkowego. Jeśli nie realizujemy naszych pasji, zdradzamy, bo znajdujemy osobę, która owe marzenia realizuje, albo może nam pomóc. I wreszcie jeśli nie wierzymy w siebie, szukamy kogoś, w czyich oczach zobaczymy nasz piękny, wyidealizowany obraz. Niestety ze zdradą jest ten problem, że związek zbudowany na krzywdzie innych jest zazwyczaj nietrwały.Bo to, co dajemy wraca do nas. Ponadto okazuje się, że to, czego szukaliśmy w drugiej osobie, to tylko ulotna mara. Uważam, że lepiej poznać samego siebie niż szukać utopii w oczach innych. Kiedy zaczyna się zdrada? W nas samych, kiedy poczujemy pierwszy niepokój, potrzebę, bezsilność. Bo łatwiej rzucić się w wir zatracającej namiętności, niż walczyć o związek, który być może z czasem stracił na wartości.

Już samo słowo zdrada brzmi okropnie, twardo i ponuro. Kiedy jeszcze przypiszemy mu obraz w rzeczywistości otwieramy niemalże "puszkę pandory" Jako pierwsi zaczną krzyczeć Ci, którzy jej doświadczyli. Będą to zarówno mężczyźni jak i kobiety.Piszę krzyczeć, bo zazwyczaj zjawisko to wzbudza wiele negatywnych emocji; bólu, rozpaczy, braku nadziei, bezsilności, rozczarowania a...

Kiedy zaczyna się zdrada? (Neil)

Powiem to prosto z mostu: zdrada zaczyna się w głowie. Przychodzi pomalutku, najpierw jako myśl, która raz zagościła w umyśle. Następnie wraca coraz częściej, aż przeradza się w obsesję, fascynację, zwierzęce instynkty, które każą przejść do czynów, wyrwać się z codziennej nudy i dostarczyć sobie potężnej dawki adrenaliny. Tylko czy takie zachowanie jest godne człowieka?

Zdrada zaczyna się od myśli, by zrobić coś nie fair. I nieważne, czy osoba jest „zaobrączkowana”, czy żyje w wolnym związku. Jeżeli to pierwsze: łamie przysięgę, w której ślubowała miłość, wierność i uczciwość małżeńską – a skoro ukrywa się z jakimiś sprawami lub w jej życiu zagościł ktoś, dla kogo chce poświęcić małżeńskie szczęście – nie dotrzymuje żadnego z wypowiedzianych słów. Ta sama sprawa ma się z wolnymi związkami – czy ukochani nie szepczą sobie czule do ucha „będę cię kochać do końca świata”, „nikt nas nie rozdzieli” lub „nigdy cię nie opuszczę”. A w „Świteziance” wyraźnie jest napisane: „Bo kto przysięgę naruszy, Ach, biada jemu, za życia biada! I biada jego złej duszy!”. I co z tego, że to Świtezianka wymyśliła cały podstęp – chłopak zapomniał o ukochanej i pobiegł do innej. Zdrada.

Nie mówię oczywiście, że zdrady nie można uzasadnić, jednak w większości przypadków jest ona niedopuszczalna. Jedyny znany mi przypadek, który można racjonalnie wytłumaczyć, to postępowanie Georgiany z filmu „Księżna”, który jest oparty na faktach. Georgiana została wypatrzona przez księcia Devonshire na swoją żonę. Kiedy jednak nie mogła urodzić mu syna, mąż szukał sobie kochanek uważając, że jest bezkarny. Wtedy Georgiana sama zaczęła szukać szczęścia wiążąc się ze swoją młodzieńczą miłością, Charlesem. Mogę ją zrozumieć, bo jej małżeństwo nie zostało zawarte z miłości, tylko z uwagi na prestiż księcia i namowę matki. Jednak jeżeli ktoś zdradza osobę, którą kochał, to znaczy, że nie był warty uczucia partnera.

Nie będę się tu bawiła w głos sumienia czy w sąd: każdy ma swoje zasady, ale jeżeli ktoś na ulicy ogląda się za innymi, ukrywa niektóre sprawy przed partnerem, a nie widzi w tym nic złego, to jednak należałoby się zastanowić. Mówisz, że potrzebujesz czegoś nowego, emocjonującego w swoim życiu, mocnych wrażeń? To idź skoczyć na bungee lub ze spadochronem nim pomyślisz o zdradzie.

Kiedy zaczyna się zdrada? (Neil)

Powiem to prosto z mostu: zdrada zaczyna się w głowie. Przychodzi pomalutku, najpierw jako myśl, która raz zagościła w umyśle. Następnie wraca coraz częściej, aż przeradza się w obsesję, fascynację, zwierzęce instynkty, które każą przejść do czynów, wyrwać się z codziennej nudy i dostarczyć sobie potężnej dawki adrenaliny. Tylko czy takie...

Zdrada to świadome i celowe zawiedzenie zaufania, dokonanie czynu który sprawi drugiej osobie ból i cierpienie. Najbardziej bolesne zdrady, to te, które dokonują najbliższe nam osoby, to przyjaciółka, która wyjawi naszą tajemnicę, to partner, który za naszymi plecami będzie pocieszał się w ramionach innej. Doniesienie szefowi o naszym spóźnieniu przez życzliwą koleżankę bardziej nas wkurzy niż zaboli. Zdrada może mieć wiele wymiarów i twarzy, a odczuwalność jej skutków zależy od stosunków jakie łączą nas ze zdrajcą.

Kiedy zaczyna się zdrada ? Wszystko zależy od zasad panujących w danym związku, dla jednych będzie to kolacja z przyjaciółką, dla innych pocałunek, a ci bardziej postępowi stwierdzą, że sex bez uczucia to jak dbanie o kondycję fizyczną i niczego niestosownego w tym nie ma.

Dla mnie małżeństwo to intymny związek bliskich sobie ludzi, opartych na zaufaniu, miłości, szacunku,wierności i wzajemnej akceptacji funkcjonujący według ustalonych reguł i granic jakie określają sami małżonkowie. Zaufanie to podstawa każdego związku, a jeśli nie można ufać partnerowi czy bycie z nim ma sens ? Jestem w stanie zrozumieć wiele, wypalone uczucie, chęć przeżycia przygody i potrzebę zmian w życiu, ale o tym wszystkim można porozmawiać zanim zrobi się o jeden krok za dużo. Jeżeli jesteśmy w związku, to nasz partner zasługuje na szczerość i prawdę nawet tę najboleśniejszą. Jeżeli zdrada jest nieunikniona, zanim przejdziemy do czynów, uporządkujmy nasze relacje z partnerem i pozwólmy mu dokonać wyboru, zachowajmy klasę i pozostawmy po sobie zaufanie i miłe wspomnienia. Niestety, tak już w życiu bywa, że zdrajcy to egoiści i tchórze, a zamiast tracić czas na rozmowy, wolą zaspokajać swoje potrzeby

Myślę , że nie ma moralnego wytłumaczenia dla zdrady, to tak jakby szukać moralnego usprawiedliwienia dla złodzieja, teoretycznie można usprawiedliwić głodnego, który ukradnie chleb, ale pozostaje wątpliwość dlaczego o ten chleb nie poprosił, mało kto w takiej sytuacji by odmówił. Zdrada to zjawisko przyczynowo- skutkowe, może warto zastanowić się co skłania zdrajcę do działania i dlaczego zdecydował się na taki czyn, skutki są łatwiejsze do przewidzenia, ale znów wszystko zależy od jednostki, to zdradzony podejmuje decyzje i decyduje o losie zdrajcy.

Droga Neil, sama musisz podjąć decyzję, na ile czyn zdrajcy Cię zranił ?, czy nadal potrafisz mu zaufać i czy jeszcze chcesz z nim być ?, czy potrafisz mu wybaczyć ?. Jeżeli nie umiesz osiągnąć tego ostatniego, rozstań się z nim, ponieważ wasze życie zamieni się w piekło. Pamiętaj że czas leczy rany i z dystansu łatwiej ocenić sytuację. Daj sobie czas, wypłacz się, pozwól żeby emocje opadły i spokojnie zastanów się co dalej. Nie słuchaj dobrych rad, ani nie próbuj poświęcać się dla innych, ta decyzja musi być tylko Twoja i powinna płynąć z głębi Twojego serca. To Twoje życie i zrób wszystko abyś znów mogła być szczęśliwa

Zdrada to świadome i celowe zawiedzenie zaufania, dokonanie czynu który sprawi drugiej osobie ból i cierpienie. Najbardziej bolesne zdrady, to te, które dokonują najbliższe nam osoby, to przyjaciółka, która wyjawi naszą tajemnicę, to partner, który za naszymi plecami będzie pocieszał się w ramionach innej. Doniesienie szefowi o naszym spóźnieniu przez życzliwą koleżankę...

Pojęcie zdrady dotyka szerokich kręgów życia społecznego. Najczęściej jednak odnosi się do relacji międzyludzkich, które charakteryzują się bardzo bliską zażyłością – miłości, przyjaźni, partnerstwa. W tym względzie zdrada ma bardzo wiele odcieni i tak naprawdę trudno jednoznacznie stwierdzić, w którym momencie zostaje przekroczona jej granica. Dla jednego zdradą będzie długotrwały romans, dla innego jednorazowa przygoda erotyczna, a dla jeszcze innych towarzyski flirt, czy namiętne fantazje.
W pierwszym, najprostszym rozumowaniu zdrada przejawia się niewiernością cielesną. Przyczyny tego mogą być dwojakie. Z jednej strony partner czuje się w swoim związku niespełniony, wygasa fascynacja, wkrada się nuda, brak czułości, bliskości. Na zewnątrz szuka więc akceptacji i poczucia, że jest pożądany. Z drugiej strony, i to wydaje się dość powszechne we współczesnym świecie, duża swoboda obyczajowa daje przyzwolenie na poszukiwanie nowych doznań. Zdrada przestała być zjawiskiem moralnie karygodnym – stąd też partnerzy pozwalają sobie na tzw. skoki w bok, na z pozoru niewinne flirty i romanse. Narzędziem szczególnie sprzyjającym temu jest internet, w którym poczucie anonimowości wyzwala w człowieku różne zachowania. Wiele osób przejawia też swoistą niedojrzałość emocjonalną. Często decydują się na szybki ślub, by mieć poczucie pewności i trwałości, ale bez miłości związek taki szybko skazany jest na niepowodzenie. I zaczyna się poszukiwanie nowego, lepszego modelu
Według definicji słownikowych zdrada jest świadomym zawiedzeniem czyjegoś zaufania. Jej granice zależne są zatem od tego, na jakich fundamentach zbudowany jest związek oraz ile wolności i przestrzeni dają sobie partnerzy. W moim odczuciu zdrada zaczyna się w momencie, gdy któraś ze stron doznaje nowej fascynacji, namiętności i tym samym zamyka się na współmałżonka. Jako kobieta jestem w stanie zrozumieć, że mój mężczyzna zwraca uwagę na urodę i piękno innych kobiet i nie traktuję ich jako potencjalnych rywalek. W momencie, kiedy pojawia się jedna, konkretna, a jej zalety są nadmiernie akcentowane, zaczynam czuć się niezręcznie, tracę poczucie pewności i mimo że nie jest to zdrada w sensie dosłownym, to jednak zaufanie zostaje wystawione na próbę. Z drugiej strony kobieta, która w swoim środowisku zawodowym zachowuje się zbyt swobodnie, kokietuje, prowokuje strojem, gestami, spojrzeniami również nie jest uczciwa względem swojego partnera i w pewnym sensie popełnia zdradę. Oczekuje bowiem adoracji, stawia się w pozycji zdobywcy, chce sprawdzić, jak silny jest jej powab oraz w ilu mężczyznach jest w stanie rozbudzić pragnienia. Czasem też załatwia przy tej okazji jakiś prywatny interes, wykorzystuje swoją kobiecość do osiągnięcia konkretnego celu. Oczywiście nie można generalizować i przypisywać wszystkim nieczystych intencji, które właśnie są jednym z podstawowych wyznaczników omawianego pojęcia.
Początkiem zdrady jest również wzajemne oszukiwanie się. Każdy ma prawo do swojej prywatności, intymności, a swoista tajemniczość często postrzegana jest jako zaleta – nie jednak w momencie gdy godzi to w drugą stronę, jest przejawem nieuczciwości, nielojalności.
Myślę, że XXI wiek przyniósł dewaluację wartości związków partnerskich, szczególnie wśród młodych ludzi, w których świecie rządzi hedonizm, źle pojmowane “carpe diem”, zachłyśnięcie się liberalizmem obyczajowym. Spowodowało to zatracenie poczucia przyzwoitości, uczciwości, lojalności i dlatego tak trudno o trwałość związków.

Pojęcie zdrady dotyka szerokich kręgów życia społecznego. Najczęściej jednak odnosi się do relacji międzyludzkich, które charakteryzują się bardzo bliską zażyłością – miłości, przyjaźni, partnerstwa. W tym względzie zdrada ma bardzo wiele odcieni i tak naprawdę trudno jednoznacznie stwierdzić, w którym momencie zostaje przekroczona jej granica. Dla jednego zdradą będzie...