Jako dziecko uwielbiałam szukać różnych rzeczy w piwnicy. Traciłam poczucie czasu, kiedy przeszukiwałam stare pudła. Wydawało mi się wtedy, że odkrywam najróżniejsze skarby, choć teraz prawdopodobnie nie zwróciłabym na nie uwagi.
Uwielbiałam przeglądać pożółkłe ze starości ksiażki lub zdjęcia. Jednym z najciekawszych moich znalezisk było piękne, starodawne radio lampowe. Chociaż później okazało się, że nie działało to i tak byłam nim zachwycona i wszystkim na około chwaliłam się moim skarbem.

Jako dziecko uwielbiałam szukać różnych rzeczy w piwnicy. Traciłam poczucie czasu, kiedy przeszukiwałam stare pudła. Wydawało mi się wtedy, że odkrywam najróżniejsze skarby, choć teraz prawdopodobnie nie zwróciłabym na nie uwagi.
Uwielbiałam przeglądać pożółkłe ze starości ksiażki lub zdjęcia. Jednym z najciekawszych moich znalezisk było piękne, starodawne radio lampowe....

Odkurzacz się zepsuł. Co robić? Najlepiej kupić nowy.
Krótko po dokonaniu tego oczywistego czynu, robiliśmy porządki w piwnicy. Znaleźliśmy tam... prawie nieużywany odkurzacz, którego ktoś z rodziny chciał się pozbyć rok temu.
Należałoby prowadzić katalog rzeczy wynoszonych do piwnicy, żeby nie było więcej takich niespodzianek.

Odkurzacz się zepsuł. Co robić? Najlepiej kupić nowy.
Krótko po dokonaniu tego oczywistego czynu, robiliśmy porządki w piwnicy. Znaleźliśmy tam... prawie nieużywany odkurzacz, którego ktoś z rodziny chciał się pozbyć rok temu.
Należałoby prowadzić katalog rzeczy wynoszonych do piwnicy, żeby nie było więcej takich niespodzianek.

Na fali dofinansowania termomodernizacji budynków z funduszy Unii Europejskiej do projektu zakwalifikowano także kamienicę, w której od wojny mieszkała prababcia. Piwnica używana była od zawsze; do przechowywania w niej ziemniaków, kiszenia tam kapusty, trzymania słoików z przetworami. Była dość niskim pomieszczeniem z łukowatym sklepieniem i ciężkimi poniemieckimi drzwiami, które miały uczynić z niej miejsce schronu na wypadek nalotów wroga. Od wojny minęło kilkadziesiąt lat, przewinęły się pokolenia dzieci, wnuków i prawnuków, panów z administracji i inkasentów spisujących liczniki. Dopiero w trakcie dopełniania formalności związanych z ociepleniem budynku (UE wymaga stosu dokumentów!) przyjrzano mu się bliżej. Przy próbie oceny stanu fundamentów odsłonięto część ściany poniżej poziomu parteru. Okazało się, że w ścianie są liczne „schowki”, które głębokością sięgają pomieszczeń kondygnacji podziemnej. Przy delikatnym uderzeniu młotkiem od strony piwnicy prababci w wyznaczonym wcześniej miejscu naszym oczom ukazała się ukryta w ścianie półka a na niej metalowy głęboki talerz ze swastyką na dnie oraz pożółkłe zdjęcia mężczyzny w niemieckim mundurze w towarzystwie młodej kobiety z dzieckiem na rękach. W pozostałych skrytkach sąsiedzi znajdowali głównie osobiste listy i zdjęcia. Innych skarbów nie było. Czyżby Niemcy schowali te rzeczy w nadziei, że wrócą? Nie wiem. Ale otworzyło mi to oczy na fakt, że II wojna światowa otacza nas nie tylko w pamięci najstarszych pokoleń.

Na fali dofinansowania termomodernizacji budynków z funduszy Unii Europejskiej do projektu zakwalifikowano także kamienicę, w której od wojny mieszkała prababcia. Piwnica używana była od zawsze; do przechowywania w niej ziemniaków, kiszenia tam kapusty, trzymania słoików z przetworami. Była dość niskim pomieszczeniem z łukowatym sklepieniem i ciężkimi poniemieckimi...

Piwnica. Miejsce pełne strachu unoszącego się w zatęchłym powietrzu. Jako dziecko bałam się wejść do piwnicy w moim rodzinnym domu. Bałam się tam wejść za każdym razem kiedy moja mama wysyłała mnie po przetwory. Piwnica była bardzo niskim pomieszczeniem. Stały tam drewniane regały wypełnione przeróżnymi słoikami z domowymi przetworami. Na samo wspomnienie żołądek podchodzi mi do gardła. Przed oczami mam słoiki z kompotem brzoskwiniowym, ale te brzoskwinie przypominają mi raczej jakieś fragmenty ludzkiego ciała! Oblewa mnie pot, gdy w mojej głowie przesuwają się wspomnienia z wypraw do piwnicy... Bałam się tam wejść ponieważ było tam pełno żab! Tak, były tam żaby, a czasem wielkie ropuchy! Czaiły się na mnie za regałami! Tylko czekały, aż zapalę światło, aby mnie wystraszyć. Wolałabym jakieś rodzinne skarby w piwnicy, skrzynie wypełnione listami, a miałam żaby.

Piwnica. Miejsce pełne strachu unoszącego się w zatęchłym powietrzu. Jako dziecko bałam się wejść do piwnicy w moim rodzinnym domu. Bałam się tam wejść za każdym razem kiedy moja mama wysyłała mnie po przetwory. Piwnica była bardzo niskim pomieszczeniem. Stały tam drewniane regały wypełnione przeróżnymi słoikami z domowymi przetworami. Na samo wspomnienie żołądek podchodzi...

Wyprowadzając się z wynajmowanego mieszkania do wymarzonego domu po opróżnieniu wszystkich pokoi olśniło nas nagle i boleśnie: do jasnej cholery! jeszcze piwnica!
Myślę sobie cóż, to tylko jakieś 6 m2, przecież uprzątniemy, wyniesiemy i posprzątamy ją w pól godziny!
Jakież było moje zdziwienie, gdy piwnica okazała się... bez dna. Trochę jak szafa będąca wejściem do Narnii- myślisz, że kończy się za metr, ale idziesz wciąż dalej i dalej, głębiej i głębiej... Otóż mój mąż trzymał w piwnicy wszystkie "przydasie" i skarby zebrane przez 6 lat wynajmowania mieszkania. Narzędzia, stare sprzęty elektroniczne, wszystkie śrubki świata, resztki płytek jakie kiedykolwiek ozdobiły nasze ściany, i końcówki farb jakimi kiedykolwiek zostały pomalowane, stare prace Syna, wszystkie jego przedszkolne zeszyty ćwiczeń, za małe/ zużyte/ niemodne ubrania dziecka, moje i rzeczonego małżonka, zasuszone na pamiątkę kwiaty-wspomnienia pierwszych randek, o których ja już dawno zapomniałam ... Całą naszą historię wspólnego życia zamknął w piwnicy ! Od tego momentu mam większy respekt do piwnic- zaskakujące jakim obrazem ludzkiego życia potrafią się stać.

Wyprowadzając się z wynajmowanego mieszkania do wymarzonego domu po opróżnieniu wszystkich pokoi olśniło nas nagle i boleśnie: do jasnej cholery! jeszcze piwnica!
Myślę sobie cóż, to tylko jakieś 6 m2, przecież uprzątniemy, wyniesiemy i posprzątamy ją w pól godziny!
Jakież było moje zdziwienie, gdy piwnica okazała się... bez dna. Trochę jak szafa będąca wejściem do Narnii-...

Legenda o ukrytym motorze była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Nikt wcześniej nie trafił na trop, gdzie może znajdować się legendarna maszyna.
Kto by pomyślał, że ściany w piwnicy mogą skrywać dodatkowe pomieszczenia, które odsłonią przed nami kolejne rodzinne tajemnice i...motor.

Legenda o ukrytym motorze była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Nikt wcześniej nie trafił na trop, gdzie może znajdować się legendarna maszyna.
Kto by pomyślał, że ściany w piwnicy mogą skrywać dodatkowe pomieszczenia, które odsłonią przed nami kolejne rodzinne tajemnice i...motor.

Mówi się że każda słynna osoba ma trupa w swojej szafie, lecz ta słynna malarka miała w swojej piwnicy coś lepszego niż trupy. Ukrywała coś przez większość swojego życia. Była to tajemnica jej życia. Chcecie wiedzieć co to jest? chyba jak każdy którym zaczynała o tym mówić, a byli to jej najbliżsi przyjaciele i rodzina, która znała ją najlepiej. Nie chcieli jej wierzyć póki nie zobaczyli tego na własne oczy. Bardzo jesteście tego ciekawi? No dobrze nie trzymam was już w niepewności. Był.... to... Upadły anioł, który przybył na ziemię zesłany na nią z misją, którą była właśnie znalezienie człowieka,który by pomógł by mu w świecie ludzi i poprowadził by go ułatwiając otwarcie akademie szkół Anielskich i prowadzenie jej, dlatego idealnym człowiekiem do tego była własnie Aniela, która kochała sztukę, a najbardziej malarstwo.Przez cały czas ukrywał się w jej piwnicy, przez co bardzo się z nią zaprzyjaźnił i wzajemnie.Ludzie dowiedziawszy się o tym, zaczęli częściej odwiedzać dwór rodziny rodziny Horczyńskich. Choć sam w sobie jest bardzo ciekawym miejscem dla turystów.

Mówi się że każda słynna osoba ma trupa w swojej szafie, lecz ta słynna malarka miała w swojej piwnicy coś lepszego niż trupy. Ukrywała coś przez większość swojego życia. Była to tajemnica jej życia. Chcecie wiedzieć co to jest? chyba jak każdy którym zaczynała o tym mówić, a byli to jej najbliżsi przyjaciele i rodzina, która znała ją najlepiej. Nie chcieli jej wierzyć póki...

Strach szelest i stare rzeczy kopalnia tajemnic skarbów ale i nieznanych nam sytuacji związanych z danym przedmiotem w piwnicy nawet soki i dżemy mają swe historie brama do przeszłości - jeśli chcemy kogoś poznać zobaczymy jego piwnice tak myślę bo każdy ma tam masę tajemnic wartych odkrycia o każdej porze roku :)

Strach szelest i stare rzeczy kopalnia tajemnic skarbów ale i nieznanych nam sytuacji związanych z danym przedmiotem w piwnicy nawet soki i dżemy mają swe historie brama do przeszłości - jeśli chcemy kogoś poznać zobaczymy jego piwnice tak myślę bo każdy ma tam masę tajemnic wartych odkrycia o każdej porze roku :)

Strach szelest i stare rzeczy kopalnia tajemnic skarbów ale i nieznanych nam sytuacji związanych z danym przedmiotem w piwnicy nawet soki i dżemy mają swe historie brama do przeszłości - jeśli chcemy kogoś poznać zobaczymy jego piwnice tak myślę bo każdy ma tam masę tajemnic wartych odkrycia o każdej porze roku :)

Strach szelest i stare rzeczy kopalnia tajemnic skarbów ale i nieznanych nam sytuacji związanych z danym przedmiotem w piwnicy nawet soki i dżemy mają swe historie brama do przeszłości - jeśli chcemy kogoś poznać zobaczymy jego piwnice tak myślę bo każdy ma tam masę tajemnic wartych odkrycia o każdej porze roku :)

W mojej piwnicy znajduje się schowany gdzieś warkocz z włosów mojej babci sprzed ponad pół wieku - prawdziwa pamiątka lat młodzieńczych.

W mojej piwnicy znajduje się schowany gdzieś warkocz z włosów mojej babci sprzed ponad pół wieku - prawdziwa pamiątka lat młodzieńczych.