[5][14][7]
Szanowny Panie King,
Uczyniłby mi Pan ogromny zaszczyt gdyby w mroźną grudniową noc pojawił się Pan w moim domu, by razem ze mną świętować Wigilię Świąt Bożego Narodzenia.
Wraz z Tobą, drogi Stephenie, pragnęłabym powitać w moich skromnych progach wszystkich tych, którzy przez lata, dzięki Twojej prozie, towarzyszyli mi w podróżach pełnych zjawisk i dziwów, o jakich nikomu innemu się nie śniło, pozwalając mi, mieszkance małej wioski w środku Polski, przeżywać niesamowite przygody, które przyspieszały bicie serca. Obiecuję, że znajdzie się również miejsce i miska smakołyków dla Twoich czworonożnych przyjaciół. Mam nieśmiałą nadzieję, że po kolacji zechcesz Mistrzu Grozy zabrać nas wszystkich na jedną z takich wypraw w mrok, w którym jednak zawsze gdzieś w oddali jaśnieje promyk światła, bo przecież niezależnie od całego zła, które nas spotyka, nadzieja nigdy nie umiera.
Z niecierpliwością oczekuję Twojego przybycia,
Pozdrawiam,
Karolina

[5][14][7]
Szanowny Panie King,
Uczyniłby mi Pan ogromny zaszczyt gdyby w mroźną grudniową noc pojawił się Pan w moim domu, by razem ze mną świętować Wigilię Świąt Bożego Narodzenia.
Wraz z Tobą, drogi Stephenie, pragnęłabym powitać w moich skromnych progach wszystkich tych, którzy przez lata, dzięki Twojej prozie, towarzyszyli mi w podróżach pełnych zjawisk i dziwów, o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Szanowanko Kozak
Pierwszą styczność z Pana twórczością miałam gdy zachorowałam na zapalenie opon i i już trzeci miesiąc leżałam w szpitalu; ojciec przyniósł mi wtedy „Na marginesie życia”, bym się nie rozczulała nad sobą. Wtedy też usłyszałam pamiętne „największe zwycięstwo to zwyciężyć samego siebie”, „boso, ale w ostrogach”, „umiesz liczyć, licz na siebie”. To 3 moje motta życiowe.
Też wychowałam się w biedzie, w „dzielnicy cudów”, z wodą w studni i wychodkiem na dworze, a to duże miasto wojewódzkie. I gdy potem mając 14 lat czytałam „Boso…” (a potem tysiąc razy)widziałam swoje środowisko; wtedy stał mi się Pan bardzo bliski-swój chłopak. I wtedy zrodziło się pytanie dlaczego on pisał o tym tak szczerze, bo ja nikomu się do warunków nie przyznawałam. Uważałam, że powinien Pan dostać medal za odwagę.
Wychowałam się blisko Majdanka i temat wojny, obozu towarzyszył mi zawsze. Przerażał. Starsi ludzie wspominali a mnie aż mdliło. Nie raz zastanawiałam się czy ja dałabym radę i zawsze dochodziłam do wniosku, że dałabym w mordę jakiemuś Niemcowi a potem bym poszła na druty. Opisał Pan wszystko tak szczerze i realistycznie; takie codzienne zmagania obozowe spowodowały, że pod jeszcze innym kątem spojrzałam na całą martyrologię.
Chciałabym zrobić z Panem „szufla- węgiel tam”  i potem zaśpiewać „Grunt to rodzinka”.
Gdy tylko jadę do Warszawy idę na Powązki na 2 groby- Stanisław Grzesiuka i Ryszarda Kuklińskiego.
Bardzo ich obydwu szanuję i cieszę się, że leżą w bliskim sąsiedztwie.

Szanowanko Kozak
Pierwszą styczność z Pana twórczością miałam gdy zachorowałam na zapalenie opon i i już trzeci miesiąc leżałam w szpitalu; ojciec przyniósł mi wtedy „Na marginesie życia”, bym się nie rozczulała nad sobą. Wtedy też usłyszałam pamiętne „największe zwycięstwo to zwyciężyć samego siebie”, „boso, ale w ostrogach”, „umiesz liczyć, licz na siebie”. To 3 moje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie wiem czy warunki konkursu dopuszczają zaproszenie niejednego pisarza, ale ja bym zaprosił moich ulubionych pisarzy science-fiction w osobach: Juliusza Verne, Isaaca Asimova, Philipa K.Dicka, Stanisława Lema i Charlesa Strossa.
- Pozwoliłem sobie zaprosić tu panów, żeby przy tej świątecznej okazji pogadać o podróżach kosmicznych. Wszak każdy z was o tym pisał – zagaiłem zaraz po wieczerzy.
- Może zacznę jako najstarszy w tym gronie, że zaledwie dwie, no może trzy, moje książki dotykają tych problemów i czuję się przy was kompletnym analfabetą w tym temacie – zaczął Verne.
- Ależ Juliuszu!- wykrzyknął Asimov - Nadmierna skromność przemawia przez ciebie. Przecież twoja „Wokół księżyca” dokładnie oddaje lot Apollo 13 z 1970 roku.
- Niestety, Juliusz nie jest nadmiernie skromny, bo jego pojazd wystrzeliwany z działa to czysta utopia, a przecież rakiety zostały wynalezione prze Chińczyków już wieki temu – wtrącił Dick.
- Zauważmy jednak, że Juliusz znacznie wszystkich nas wyprzedził, bo prawdziwie kosmiczne science-fiction zaczęło się dopiero wiele lat po jego śmierci – dodał Lem.
- I ja mam szacunek dla Juliusza, chociaż jako najmłodszy z was miałem okazję dowiedzieć się najwięcej i najdalej technologicznie posunąć swoje podróże kosmiczne – powiedział Stross.
Od tego momentu dyskusja stała się bardziej zacięta. Spierano się o różne detale swojej twórczości, zwłaszcza, że starsi jej uczestnicy też znali twórczość następców. Wieczór był naprawdę interesujący i niezwykły.

Nie wiem czy warunki konkursu dopuszczają zaproszenie niejednego pisarza, ale ja bym zaprosił moich ulubionych pisarzy science-fiction w osobach: Juliusza Verne, Isaaca Asimova, Philipa K.Dicka, Stanisława Lema i Charlesa Strossa.
- Pozwoliłem sobie zaprosić tu panów, żeby przy tej świątecznej okazji pogadać o podróżach kosmicznych. Wszak każdy z was o tym pisał – zagaiłem...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

(12), (2), (6)
Wigilia i Święta Bożego Narodzenia dla wielu ludzi są niecodzienną okazją, aby powrócić do swojego dzieciństwa. Kiedy przyjeżdżam do domu rodzinnego, zapominam, że jestem już dorosła, ale znów jestem małą dziewczynką.
Kogo chciałabym spotkać podczas takiego powrotu do dzieciństwa? Jest to J.K.Rowling, autorka książek, które wniosły magię do mojego świata. Nie jestem w stanie policzyć ile razy czytałam każdą z książek o Harry'm Potterze, a sam świat stał się źródłem niezliczonych zabaw z siostrą i kuzynkami. Walczyłyśmy w pojedynkach magicznych, hodowałyśmy mandragory pod łóżkiem, grałyśmy w quidditcha na podwórku u babci i kolekcjonowałyśmy karty czarodziei z czekoladowych żab. Wymyślałyśmy własne historie, pisałyśmy fanficki, stworzyłyśmy własną grę planszową. Dzięki światowi stworzonemu przez panią Rowling miałam piękne, kreatywne i magiczne dzieciństwo i chciałabym jej za to podziękować.

(12), (2), (6)
Wigilia i Święta Bożego Narodzenia dla wielu ludzi są niecodzienną okazją, aby powrócić do swojego dzieciństwa. Kiedy przyjeżdżam do domu rodzinnego, zapominam, że jestem już dorosła, ale znów jestem małą dziewczynką.
Kogo chciałabym spotkać podczas takiego powrotu do dzieciństwa? Jest to J.K.Rowling, autorka książek, które wniosły magię do mojego świata. Nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[6] [3] [12]
Chciałbym żeby Pan Żulczyk wypełnił puste miejsce podczas wigilijnej kolacji,
właśnie go chciałbym zaprosić - mój i mojej żony literacki obiekt fascynacji,
chodzi wszak o naszego rówieśnika,
pisarza którego odkryliśmy niedawno-Jakuba Żulczyka,
chętnie podyskutowalibyśmy sobie o jego książkach także tych mrocznych,
opowiedziałby nam także o swoich planach (książkach) przyszłorocznych,
nakarmilibyśmy go karpiem, barszczem, kapustą z grzybami,
pochmurny Pan Autor zacząłby się radować wraz z nami,
i jego pesymizm nagle znikłby na zawsze,
i od tej pory Jakub pisałby książki weselsze, a jakże!!!
I zamiast prezentów i Gwiazdora,
przybyłby Pan Żulczyk, a moja żona byłaby zachwycona,
Zaoszczędziłbym na prezentach a żona i tak zadowolona bo spełniłoby się jej marzenie,
upiekłbym tym samym na jednym ogniu dwie gorące pieczenie :)

[6] [3] [12]
Chciałbym żeby Pan Żulczyk wypełnił puste miejsce podczas wigilijnej kolacji,
właśnie go chciałbym zaprosić - mój i mojej żony literacki obiekt fascynacji,
chodzi wszak o naszego rówieśnika,
pisarza którego odkryliśmy niedawno-Jakuba Żulczyka,
chętnie podyskutowalibyśmy sobie o jego książkach także tych mrocznych,
opowiedziałby nam także o swoich planach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

pakiety Wydawnictwa HarperCollins [9]
pakiet Wydawnictwa Edipresse [12]
pakiety Wydawnictwa Kobiece [4]

Droga J.K. Rowling
Święta to czas pełen radości i świątecznej magii. A nikt inny nie zna się na magii tak, jak Pani. Mam zatem ogromny zaszczyt zaprosić Panią na moją Wigilię… Kilkanaście lat temu, wniosła Pani do mojego życia wiele magii, kiedy w wieku 7 może 8 lat znalazłam pod choinką książkę „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”. Już jako dziecko byłam zafascynowana lekturą o młodym czarodzieju. Lata mijały, a moja fascynacja z czytania dalszych przygód nie ustępowała. Odkrywanie czarodziejskiego świata było czymś wspaniałym. To nie było zwykłe czytanie, a wkraczanie w świat magii. Zresztą nadal jako dorosła osoba przeżywam tę historię tak samo… Zatem ogromnym prezentem w te święta byłaby Pani obecność w moim domu. Wiem, że w jednym momencie, jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, zmieniłaby Pani te święta. W ten radosny czas chciałabym po prostu porozmawiać… o rzeczach zwykłych i niezwykłych. Zapytać co nieco o książkę i nie tylko… A przede wszystkim podziękować za to, że Harry zmienił życie małej mnie na zawsze i że już zawsze ze mną będzie. Może też wypijemy razem trochę piwa kremowego lub zjemy kilka żab z czekolady, kto wie… :)

pakiety Wydawnictwa HarperCollins [9]
pakiet Wydawnictwa Edipresse [12]
pakiety Wydawnictwa Kobiece [4]

Droga J.K. Rowling
Święta to czas pełen radości i świątecznej magii. A nikt inny nie zna się na magii tak, jak Pani. Mam zatem ogromny zaszczyt zaprosić Panią na moją Wigilię… Kilkanaście lat temu, wniosła Pani do mojego życia wiele magii, kiedy w wieku 7 może 8 lat...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[14][5][3]

Szanowna Agatho Christie,
jak pewnie zdajesz sobie sprawę zbliżają się święta, dlatego pragnę Cię z tej okazji zaprosić na uroczystą kolację, która odbędzie w Dworku mojego ojca Sir Thomasa Meyera. Nie wyobrażam sobie nie mieć Ciebie przy swoim boku w tym wyjątkowym dniu. Oczywiście, zaproszenie to obejmuje również Twoją osobę towarzyszącą. Z niecierpliwością wyczekuję spotkania z wyjątkowym Herkulesem Poirot. Tyle o nim i jego niezwykłych dokonaniach czytałam! Nie musicie się o nic martwić, niedługo po tym jak odczytasz mój list zajedzie po was wysłany przeze mnie wóz. Mam szczerą nadzieję, że nie wymówisz mi tego zaproszenia. Specjalnie z myślą o Tobie poprosiłam kucharkę o przyrządzenie Twojego ulubionego Gwiazdkowego Puddingu, jednak ani Ty ani szanowny Poirot nie musicie się niczego obawiać, tym razem będzie to deser bez niespodzianek i zaginionych rubinów.
Jednak muszę się przyznać, że zaproszenie to ma charakter nie tylko towarzyski i nie kryję, że potrzebny mi jest wasz zmysł detektywistyczny. Martwię się o swojego ojca, od pewnego czasu zaczął dostawać tajemniczą korespondencję, za którą roznosi się po całym dworku zapach bzu. Oczywiście próbuje utrzymać to w tajemnicy przede mną. Niepokoi mnie jego skrytość i nagłe zmiany nastroju, wydaje się nieobecny, roztargniony, całymi dniami chodzi z głową w chmurach. Czasami przyłapuję go, gdy uśmiecha się sam do siebie. Ach! Gdyby mama wciąż z nami była, na pewno wiedziałaby co robić.
Liczę na Twoje wsparcie,
Twoja oddana Anna

[14][5][3]

Szanowna Agatho Christie,
jak pewnie zdajesz sobie sprawę zbliżają się święta, dlatego pragnę Cię z tej okazji zaprosić na uroczystą kolację, która odbędzie w Dworku mojego ojca Sir Thomasa Meyera. Nie wyobrażam sobie nie mieć Ciebie przy swoim boku w tym wyjątkowym dniu. Oczywiście, zaproszenie to obejmuje również Twoją osobę towarzyszącą. Z niecierpliwością...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[6][5][3]
Drogi Panie Wojciechu Cejrowski, Jest Pan moim wyborem pisarza, z którym chciałabym spędzić ten cudowny czas. Okres ten jest szczególny dla Nas wszystkich. Symbolizuje odrodzenie, oczekiwanie na nowy początek. Myślę, że w swoich „bosych” podróżach celebrował Pan ten czas na różne nietypowe sposoby. Niedawno skończyłam czytać Pańską książkę o poszukiwaniu dzikiego plamienia Carapana. Pisał Pan, że w pewnych miejscach odczuwa upływ czasu inaczej. Mając świadomości jego upływu nie zawsze jesteśmy gotowi zaakceptować zmiany, które przynosi. Jest to dla mnie bardzo trafne spostrzeżenie. Obecnie brakuje nam czas na refleksję, dla bliskich a nawet dla nas samych. Pochłania nas nowoczesność, nie wyobrażamy sobie życia bez telefonu, Internetu i tym podobnych wynalazków. Dlatego w ten szczególny czas, chciałabym na nowo odkryć czas – dla mnie i moich bliskich. Chciałabym również spędzić wigilijny Wieczór z Panem, ponieważ to dzięki Panu zaczęłam zastanawiać się nad sobą. Czas płynie, jest jak rzeka, nie odwrócisz biegu rzeki, ale możesz popłynąć z jej nurtem–czyli przewartościować własne priorytety i stać się lepszym człowiekiem. Z pańskich książek wynika, że musi Pan być wspaniałym gawędziarzem z olbrzymim poczuciu humoru. Bardzo bym chciała mieć okazję porozmawiać z Panem osobiście a kolacja wigilijna to doskonała do tego okazja. Czytając pańskie książki czuje, że jest Pan trochę jak ja–ekscentryk z fantazją. Dlatego mam nadzieje, że przyjmie Pan moje zaproszenie.

[6][5][3]
Drogi Panie Wojciechu Cejrowski, Jest Pan moim wyborem pisarza, z którym chciałabym spędzić ten cudowny czas. Okres ten jest szczególny dla Nas wszystkich. Symbolizuje odrodzenie, oczekiwanie na nowy początek. Myślę, że w swoich „bosych” podróżach celebrował Pan ten czas na różne nietypowe sposoby. Niedawno skończyłam czytać Pańską książkę o poszukiwaniu dzikiego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[11,14,18]
Wieszczu Adamie!
Niech jasnym się stanie,
że w wigilię potrzebuję jeno ciebie,
bym czuła się jak w niebie.
Strofy twych sonetów w myślach zapisane
ciągle w mojej głowie odtwarzane
wywarły na mej duszy pewne piętno
-tak reaguję na prawdziwe piękno.
Stąd moja prośba wielka jak i zaproszenie
Zjaw się, Mickiewiczu, na moje życzenie
w Dzień wigilijny, pięć minut po zmroku
Niech duch świąteczny dotrzyma ci kroku.
Barszcz już będzie czekał przy na kryciu twoim,
Na tę chwilę dom mój uczynię i twoim,
Byś poczuł ze mną magię świąt prawdziwą,
a twe słowa niech wtedy ożywią
Wspomnień całą gamę, którą w sobie skrywasz,
a którą, być może, ze mną poodkrywasz.
Rada wielce bym była móc tak spędzić święta
- byłabym wtedy cała wniebowzięta!
Toć zaszczyt byłby wielki dla takiej dziewczyny,
Na żywo posłuchać Mickiewicza rymy.
Tedy, jeśli nie masz, Panie, lepszego zajęcia,
Przyjedź na wigilię do tego dziewczęcia.
Czekać będę w oknie z białą świecą,
której to promienie drogę ci rozświetlą.

[11,14,18]
Wieszczu Adamie!
Niech jasnym się stanie,
że w wigilię potrzebuję jeno ciebie,
bym czuła się jak w niebie.
Strofy twych sonetów w myślach zapisane
ciągle w mojej głowie odtwarzane
wywarły na mej duszy pewne piętno
-tak reaguję na prawdziwe piękno.
Stąd moja prośba wielka jak i zaproszenie
Zjaw się, Mickiewiczu, na moje życzenie
w Dzień wigilijny, pięć minut po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[5,3,14]


Dom pełen magii i czarów
prowadzony przez Violę B.

ma zaszczyt zaprosić
Sz. P. J. K. Rowling
na Wigilię

Szanowna Pani Rowling!
Jako że zawdzięczam Pani cudowne dzieciństwo oraz lata po owym dzieciństwie następujące, wypełnione magią, czarami i wiarą w siłę dobra oraz prawdziwej przyjaźni, chciałabym serdecznie zaprosić Panią na wigilijną wieczerzę, która odbędzie się w moim domu (adres na odwrocie listu). Będą czekoladowe żaby i dyniowe paszteciki, nie zabraknie także lewitujących świec i czarnego kota.
Chciałabym z tego miejsca serdecznie Pani podziękować za wprowadzenie magii do mojego mugolskiego życia i pokolorowania go swoimi magicznymi pomysłami. Dzięki Pani moje zycie odmieniło się 16 lat temu, właśnie w święta gdy do moich dziesięcioletnich dłoni trafił pierwszy tom przygód Harry'ego Potter'a. Był to jeden z najlepszych momentów mojego życia, który spowodował, że mój romans z czytaniem rozwinął się do zatrważających rozmiarów.
Wracam do kociołka i lepienia magicznych pierogów! Z niecierpliwością oczekuję Pani przybycia. Kominek został wyczyszczony tak, by swobodnie mogła Pani przylecieć siecią Fiuu.

Z poważaniem, oddaniem i wielkim uwielbieniem

Viola B.

[5,3,14]


Dom pełen magii i czarów
prowadzony przez Violę B.

ma zaszczyt zaprosić
Sz. P. J. K. Rowling
na Wigilię

Szanowna Pani Rowling!
Jako że zawdzięczam Pani cudowne dzieciństwo oraz lata po owym dzieciństwie następujące, wypełnione magią, czarami i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej