Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym.

Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Blodeuwedd
Emila
Zaczytana
emilkae
Angelika

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Blodeuwedd
Emila
Zaczytana
emilkae
Angelika

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Droga przyjaciółko,
Była przyjaciółko,
Pamiętam te dni, gdy byłyśmy nierozłączne. Tylko ty i ja. Każdy śmiech, każdy smutek - ty i ja. A teraz? Wyjechałaś i to był najgorszy dzień mojego życia. Odeszłaś, spełniłaś swoje marzenie. Cieszy mnie to oczywiście, ale gdybym mogła, gdybym była bardziej samolubna, zatrzymałabym cię dla siebie. W tym smutnym ponurym świecie. Ale byłybyśmy razem. Teraz jesteś tam i masz wszystko, a ja wszystko straciłam. Wraz ze smutnym i długim pożegnaniem na lotnisku. Z kilkoma wyznaniami. Z rozdartym sercem. Wołam: Tęsknię!. Lecz nie odpowiadasz. Łzy napływają do oczu, ale ty już wybrałaś. Nie wrócisz, a ja nie przyjadę. Dwa różne światy, które narodziły się z jedności. Tęsknię. Cieszę się że ci się udało. Ja wychodzę na prostą. Może kiedyś przetnie twoją?

Droga przyjaciółko,
Była przyjaciółko,
Pamiętam te dni, gdy byłyśmy nierozłączne. Tylko ty i ja. Każdy śmiech, każdy smutek - ty i ja. A teraz? Wyjechałaś i to był najgorszy dzień mojego życia. Odeszłaś, spełniłaś swoje marzenie. Cieszy mnie to oczywiście, ale gdybym mogła, gdybym była bardziej samolubna, zatrzymałabym cię dla siebie. W tym smutnym ponurym świecie. Ale...

Kochany Marcinie!
Siedząc samotnie wspominam nasze pierwsze kroki ku miłości. Nieśmiałe spojrzenia, długie spacery i gorące pocałunki. Pocałunki... Czy pamiętasz tę noc nad stawem, kiedy nasze usta zetknęły się po raz pierwszy? Po złączeniu już nie chciały się rozstać, jakbyśmy mieli się całować do końca świata. I kto wie czy by tak nie było, gdyby nie ta przklęta gałąź, o którą się potknęliśmy wppadając do sadzawki, a Ty złamałeś rękę. Ahh.. kochany pytam czy pamiętasz, ale jakżebyś mógł zapomnieć skoro to było wczoraj. Kończę już i czekam na odpowiedź, ale nie ze zniecierpiwieniem. Wręcz przeciwnie, poczekam na zdjęcie gipsu.

Twoja kochana,
Dominika

Kochany Marcinie!
Siedząc samotnie wspominam nasze pierwsze kroki ku miłości. Nieśmiałe spojrzenia, długie spacery i gorące pocałunki. Pocałunki... Czy pamiętasz tę noc nad stawem, kiedy nasze usta zetknęły się po raz pierwszy? Po złączeniu już nie chciały się rozstać, jakbyśmy mieli się całować do końca świata. I kto wie czy by tak nie było, gdyby nie ta przklęta gałąź, o...

Kochany,
Jak ja mam sobie poradzić,
gdy na mnie patrzysz
i widzę obojętność,
w tych oczach, które...
tak wiele dla mnie znaczą.
Przy tobie z drżących mięśni wyrastają skrzydła,
to szczęście mnie unosi, wiesz?
Rozmawiajmy, chcę tego, potrzebuję...
Ale ty zawsze... wychodzisz, szybko.
Jak ci pokazać, że już nie mogę,
że nie chcę,
że nie rozumiem,
i nie wiem...
Miałam nadzieję, że... że to,
po prostu... że to wypali.
Modliłam się, codziennie, wiesz?
Może to nie tak,
może jesteś, no wiesz,
szczęśliwy.
Miałam szansę i nadzieję.
Głupie co?
Ja chcę, ty nie...
Przytul mnie.

Kochany,
Jak ja mam sobie poradzić,
gdy na mnie patrzysz
i widzę obojętność,
w tych oczach, które...
tak wiele dla mnie znaczą.
Przy tobie z drżących mięśni wyrastają skrzydła,
to szczęście mnie unosi, wiesz?
Rozmawiajmy, chcę tego, potrzebuję...
Ale ty zawsze... wychodzisz, szybko.
Jak ci pokazać, że już nie mogę,
że nie chcę,
że nie rozumiem,
i nie wiem...
Miałam...

Pewnie mnie już nie pamiętasz, ale ja pamiętam bardzo dobrze. Ty byłeś dwa lata starszy, ale dla pięciolatki to już niemal dorosłość. Peter. Twój tata był Niemcem i twoje imię brzmiało inaczej, ale lubiłam to brzmienie, napawało mnie spokojem. Pamiętam, jak mnie broniłeś przed innymi dzieciakami z piaskownicy, pomagałeś mi i otrzepywałeś kolana z piachu, kiedy upadłam. Kiedyś znaleźliśmy martwą kawkę. Rodzice nic o tym nie wiedzieli, a we mnie smutek mieszał się z ciekawością. Płakałam nad nią, mając to pierwsze dziecięce przeczucie śmierci, strasznie odległej, a w tym momencie tak bardzo namacalnej. Kawka miała sztywne łapki i było w tym coś okropnego. Nie pozwoliłeś mi patrzyć, tylko pobiegłeś po łopatkę i zakopałeś ją pod drzewem. Potem zrobiłeś krzyżyk z dwóch patyków, związałeś je ze sobą trawą, a ja położyłam na mogiłce jakieś stokrotki.
Nie wiem, gdzie teraz jesteś, Peter. Ale to słodko-gorzkie wspomnienie co jakiś czas do mnie wraca. I myślę o tamtej martwej kawce, o moim smutku i strachu, i o tym, jak potrafiłeś mnie pocieszyć i uspokoić. Jaki byłeś dorosły, mając siedem lat.
Twoja B.

Pewnie mnie już nie pamiętasz, ale ja pamiętam bardzo dobrze. Ty byłeś dwa lata starszy, ale dla pięciolatki to już niemal dorosłość. Peter. Twój tata był Niemcem i twoje imię brzmiało inaczej, ale lubiłam to brzmienie, napawało mnie spokojem. Pamiętam, jak mnie broniłeś przed innymi dzieciakami z piaskownicy, pomagałeś mi i otrzepywałeś kolana z piachu, kiedy upadłam....

Drogi Bracie,

Pamiętam kiedy się urodziłeś, miałam wtedy 6 lat i rodzice kupili mi kota, żebym nie czuła się pominięta. Pamiętam jak dorastałeś i chodziłeś za mną krok w krok, a ja miałam kilkanaście lat i bardzo mnie to denerwowało. Pamiętam jak płakałeś kiedy kończyła się Twoja ulubiona dobranocka i jak bardzo chciałeś zostać strażakiem.
Później się wyprowadziłam.
Nie pamiętam kiedy zachorowałeś, nie zauważyłam kiedy stałeś się dorosły. Nie starałam się wystarczająco żeby Cię poznać. Wiem, że jestem dla Ciebie obcą osobą ale mam nadzieję, że jeszcze zdążymy to nadrobić. Zawsze będziesz moim małym braciszkiem.

Starsza siostra.

Drogi Bracie,

Pamiętam kiedy się urodziłeś, miałam wtedy 6 lat i rodzice kupili mi kota, żebym nie czuła się pominięta. Pamiętam jak dorastałeś i chodziłeś za mną krok w krok, a ja miałam kilkanaście lat i bardzo mnie to denerwowało. Pamiętam jak płakałeś kiedy kończyła się Twoja ulubiona dobranocka i jak bardzo chciałeś zostać strażakiem.
Później się wyprowadziłam.
Nie...

UWAGA SPOILER - Przeminęło z Wiatrem

Droga Scarlett,

przebyłyśmy razem całe trzy tomy Twojej historii. Byłam przy Tobie gdy stroiłaś się na bal i gdy rzuciłaś wazonikiem. Przeżywałam razem z Tobą ból i trudy wojny. Znam Cię na wylot, Twoje myśli i serce. Od początku martwiła mnie Twoja miłość do Ashleya. Wiedziałam, że ten związek by Cię unieszczęśliwił. Krzyczałam ale Ty nie słuchałaś. Biegłaś uparcie dalej przez strony starej książki, niosąc w sercu uczucie, które nie miało prawa się urzeczywistnić.

W końcu jednak stało się. Nadeszła ta chwila i zrozumiałaś. Byłam wniebowzięta. Śmiałam się i razem z Tobą biegłam do Rhetta. Serce mi rosło na samą myśl, że w końcu będziecie razem. Ten bieg przez mgłę to była jedna z najpiękniejszych chwil w moim życiu. Jakże szybko przerodziła się także w najgorszą. Jego reakcja- obojętność i odrzucenie. Każde jego słowo raniło mnie równie mocno jak Ciebie. Chwila największej radości zakończona tak głęboką goryczą. Płakałam, tymczasem Ty...

Ty stałaś się jasnym światłem, które przywróciło mi nadzieję. Nie zamierzałaś się poddać. Postanowiłaś odzyskać najpierw siły, a potem Rhetta. Okrutny los sprawił, że od tamtej pory nie mamy ze sobą kontaktu. Wiem jednak, że dopięłaś swego. W końcu jesteś najbardziej upartą istotą w całej Georgii.

Życzę wam obojgu dużo szczęścia.
Moc uścisków,
Magda

UWAGA SPOILER - Przeminęło z Wiatrem

Droga Scarlett,

przebyłyśmy razem całe trzy tomy Twojej historii. Byłam przy Tobie gdy stroiłaś się na bal i gdy rzuciłaś wazonikiem. Przeżywałam razem z Tobą ból i trudy wojny. Znam Cię na wylot, Twoje myśli i serce. Od początku martwiła mnie Twoja miłość do Ashleya. Wiedziałam, że ten związek by Cię unieszczęśliwił. Krzyczałam ale Ty...

Cześć,

Pamiętasz ten okropny moment kiedy się rozstałyśmy? Serce moje pękło. Myśl, że muszę to zrobić mnie bolała, a równocześnie tak bardzo tego pragnęłam. Chciałam odkryć tę tajemnicę, poznać prawdę. Tyle pięknych chwil razem spędziłyśmy, które mam nadzieję powtórzyć jeszcze wielokrotnie. Były łzy, smutek, śmiech, radość. Tych wspomnień już nie da się wymazać. Raz leżałyśmy razem na trawie, w pewnym momencie na plaży, ale większość czasu spędzałyśmy w moim łóżku. Starałam się z Tobą nie rozstawać, trzymać zawsze obok swego boku, chroniłam Cię przed deszczem, lecz nie zawsze mogłam być obok Ciebie. W takich momentach zawsze z nieupragnioną tęsknotą czekałaś aż do Ciebie wrócę, tak samo jak mi brakowało poznawania kolejnych przygód. Czekałaś aż Cię dotknę, przewrócę kolejną stronę. Przepraszam, że to zrobiłam. Musiałam zakończyć tę historię. Ta chwila była równocześnie utrapieniem i wielkim szczęściem.
Wybacz mi, postaram się wrócić jak najszybciej.

Do zobaczenia,
Zaczytana.

Cześć,

Pamiętasz ten okropny moment kiedy się rozstałyśmy? Serce moje pękło. Myśl, że muszę to zrobić mnie bolała, a równocześnie tak bardzo tego pragnęłam. Chciałam odkryć tę tajemnicę, poznać prawdę. Tyle pięknych chwil razem spędziłyśmy, które mam nadzieję powtórzyć jeszcze wielokrotnie. Były łzy, smutek, śmiech, radość. Tych wspomnień już nie da się wymazać. Raz...

Tyle lat zbieram się do napisania listu, tyle lat wciąż brak mi odwagi aby to zrobić. Muszę jednak rozliczyć się z przeszłością, bo tak ciężko iść do przodu, szczególnie kiedy idzie się w pojedynkę. Miałeś rację mówiąc, że zostanę sama, bo nie potrafię docenić tego co mam. Ja jednak zawsze byłam sama, gdzieś z tyłu pomiędzy Twoją rodziną, pracą a innymi obowiązkami… godziłam się na życie w cieniu kochając Cię ponad życie i wierząc, że kiedyś to ja będę na pierwszym miejscu, Ty jednak nigdy nie miałeś takich planów. A ja tak bardzo chciałam mieć rodzinę. Nie piszę tego listu po to, aby Ci wybaczyć, piszę bo chcę wybaczyć sobie. Zniszczyłam swój najlepszy czas, zniszczyłam sumienie i wiarę, straciłam szansę na normalne życie… Czasami zastanawiam się jak by ono teraz wyglądało, gdybyśmy dalej to ciągnęli, myśli nie dają mi spokoju, kotłują się w bezsenne noce. Kiedy w końcu uda mi się zasnąć, w mojej głowie pojawia się ta mała istotka, której nie miałam szansy poznać, gdybym chociaż ją miała może nie byłabym taka samotna? Czasami boję się zasypiać…
Dziś ostatni raz oglądam Twoją Facebookową tablicę- masz tam pełno zdjęć z żoną i roześmianymi dziećmi, przytulacie się i uśmiechacie do siebie. Szczęśliwa z Was rodzinka, ja jednak wiem jak bardzo zepsuta od środka. Życzę Wam powodzenia, żyjcie sobie nadal w tej sielskiej iluzji i trwajcie dalej, niszcząc się nawzajem. Ja zasługuję na coś lepszego, od teraz będę żyć.

Tyle lat zbieram się do napisania listu, tyle lat wciąż brak mi odwagi aby to zrobić. Muszę jednak rozliczyć się z przeszłością, bo tak ciężko iść do przodu, szczególnie kiedy idzie się w pojedynkę. Miałeś rację mówiąc, że zostanę sama, bo nie potrafię docenić tego co mam. Ja jednak zawsze byłam sama, gdzieś z tyłu pomiędzy Twoją rodziną, pracą a innymi obowiązkami…...