Pytanie do łatwych nie należy z tym się zgodzę.

Od początku wychowania dzieci ma wpływ dom, rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, ciocie, wujkowie. Rodzice znają swoje dzieci bardzo dobrze wiedzą jak się zachowują, czy kłamią. Zastosują metodę kary i nagrody. Jest to metoda skuteczna,ale do czasu. Dziecka nie zawsze da się przypilnować, ale rodzice muszą nie być obojętni wobec swoich pociech, które potrzebują miłości. Szkoła ma wpływ, ale tylko powierzchowny. Nauczyciele nie mają czasu integrować się z dorastającymi dziećmi, a szkoda, ponieważ do końca nie jest niedopracowany system szkolnictwa, a nie można wszystkim dzieciom dogodzić,gdyż każde z nich mają różne charaktery i pochodzą z różnych rodzin.
Dzięki temu,że byłam oswojona od początku z rodzicami i ze szkołą uważam,że wpływ przekazywanej wiedzy nauczycieli wykształtował we mnie uczennicę. Występują takie momenty kiedy dzielę się swoim doświadczeniem i uważam to za największy sukces pedagogiczny i wychowawczy.

Pytanie do łatwych nie należy z tym się zgodzę.

Od początku wychowania dzieci ma wpływ dom, rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, ciocie, wujkowie. Rodzice znają swoje dzieci bardzo dobrze wiedzą jak się zachowują, czy kłamią. Zastosują metodę kary i nagrody. Jest to metoda skuteczna,ale do czasu. Dziecka nie zawsze da się przypilnować, ale rodzice muszą nie być obojętni wobec...

Bardzo trudne pytanie. Wydaje mi się, że jednak większy wpływ ma dom. Jako dziecko różne "rzeczy" przynosiłam ze sobą ze szkoły - uczyłam się od kolegów nowych przekleństw, które testowałam na rodzicach, gdzieś tam po kryjomu popalałam papierosy, czasem się zdarzyło upić do nieprzytomności, trafiały się jakieś mniejsze i większe kłótnie w szkole, komuś napyskowałam itp. Mój nastoletni bunt nie był może bardzo mocny, ale fakt, że przeszłam przez ten okres stosunkowo bezboleśnie, bez wątpienia związany był z tym, jak reagowali na moje zachowanie rodzice. Doskonale wiedzieli, na co przymknąć oko, czego nie zmienią, a kiedy trzeba reagować. Znali mnie na tyle, by wiedzieć, że najgorsze, co mogą zrobić, to stawiać zakazy i stosować umoralniające gadki. Czasem ignorowali, w skrajnych przypadkach potrafili potrząsnąć (żadne kłótnie i szlabany nie wpłynęłyby na mnie tak, jak smutne stwierdzenie taty, że go zawiodłam). Dlatego uważam, że niezależnie od otoczenia, jeśli w domu ma się kogoś, kto potrafi umiejętnie pokierować młodym człowiekiem, to już jest więcej niż połowa sukcesu.

Bardzo trudne pytanie. Wydaje mi się, że jednak większy wpływ ma dom. Jako dziecko różne "rzeczy" przynosiłam ze sobą ze szkoły - uczyłam się od kolegów nowych przekleństw, które testowałam na rodzicach, gdzieś tam po kryjomu popalałam papierosy, czasem się zdarzyło upić do nieprzytomności, trafiały się jakieś mniejsze i większe kłótnie w szkole, komuś napyskowałam itp. Mój...

Zdecydowanie dom! Od niego przecież rozpoczynamy wędrówkę zwaną życiem. To jakie wartości i wzorce w nim nabędziemy według mnie wyznacza azymut na dalsze poczynania. Oczywiście od każdej reguły są wyjątki - ludzie z dobrych domów, którzy kończą nieciekawie. Ale jak mówi stare przysłowie:"Czym skorupka za młodu...". Wiem, też że wiele zachowań wynosimy z domu mimowolnie. Pamiętam, jak przez całe nastoletnie życie Mama prosiła mnie o posprzątanie pokoju - często skutek był odwrotny do zamierzonego przez nią - nie chciało mi ruszyć i wybierałem błogie lenistwo. Dziś na widok kurzy na półkach szlag mnie trafia i wstaje po ścierkę. Z tego miejsca chciałbym tez z całego serca podziękować rodzicom za wszystko co wpoili w moją łysiejącą już głowę!

Zdecydowanie dom! Od niego przecież rozpoczynamy wędrówkę zwaną życiem. To jakie wartości i wzorce w nim nabędziemy według mnie wyznacza azymut na dalsze poczynania. Oczywiście od każdej reguły są wyjątki - ludzie z dobrych domów, którzy kończą nieciekawie. Ale jak mówi stare przysłowie:"Czym skorupka za młodu...". Wiem, też że wiele zachowań wynosimy z domu mimowolnie....

Mimo że nasze dzieci dużo czasu spędzają w szkole to nie szkoła uczy ich jak żyć tylko my rodzice prawni opiekunowie od dziecka musimy pracować nad tym jakie i kim będzie nasze dziecko.To my musimy ich kierować w życiu i dawać im jak najlepszy przykład. Szkoła zajmuje się edukacją naszych dzieci choć poniekąd pokazuje od przedszkola po szkołę jak należy zachowywać się w grupie i, że trzeba szanować drugiego człowieka jak również przyrodę, zwierzęta i to co otrzymujemy od życia. My musimy im pokazać jako rodzice czym jest miłość do bliźniego bo to ważne czym maja się kierować w swoim życiu. Gdy dziecko nie ma wsparcia rodzica nie ma z kim porozmawiać schodzi na tą gorszą ścieżkę.

Mimo że nasze dzieci dużo czasu spędzają w szkole to nie szkoła uczy ich jak żyć tylko my rodzice prawni opiekunowie od dziecka musimy pracować nad tym jakie i kim będzie nasze dziecko.To my musimy ich kierować w życiu i dawać im jak najlepszy przykład. Szkoła zajmuje się edukacją naszych dzieci choć poniekąd pokazuje od przedszkola po szkołę jak należy zachowywać się w...

Wszystko ma wpływ na takie dzieci. Szkoła, dom, otoczenie, znajomi itd.

Wszystko ma wpływ na takie dzieci. Szkoła, dom, otoczenie, znajomi itd.

Według mnie na kształtowanie osobowości konkretnej osoby ma większy wpływ dom. W domu wychowaliśmy się , tu stawialiśmy pierwsze kroki , wymawialiśmy pierwsze słowa ,skierowane do rodziców czy dziadków. Od naszych domowników powinniśmy wyciągnąć dobry przykład aby w dalszym naszym życiu być godnym , pięknym i szczęśliwym człowiekiem. Oczywiście szkoła również uczy , ale nie daje nam takich wartości jak własny dom. Szkoła to tylko uzupełnienie naszej świadomości kształtowania intelektualnego.

Według mnie na kształtowanie osobowości konkretnej osoby ma większy wpływ dom. W domu wychowaliśmy się , tu stawialiśmy pierwsze kroki , wymawialiśmy pierwsze słowa ,skierowane do rodziców czy dziadków. Od naszych domowników powinniśmy wyciągnąć dobry przykład aby w dalszym naszym życiu być godnym , pięknym i szczęśliwym człowiekiem. Oczywiście szkoła również uczy , ale nie...

Uważam, że zarówno szkoła, jak i dom mają nas o wiele większy wpływ, niż chcielibyśmy przyznać. Na swoim własnym przykładzie mogę powiedzieć, że rodzinny dom miał na mnie większy wpływ, jednak w nieco inny sposób, niż to się zwykle odbywa; zawsze chciałam być przeciwieństwem tego, co reprezentowała moja rodzina. Mogłabym powiedzieć, że wychowałam się na dobrą sprawę sama, a moi rodzice przypominali sobie o swojej roli raz na jakiś czas. Doskonale zresztą wiedzieli, że patrzę na ich metody wychowawcze dość krytycznie. Z kolei w szkole miałam szansę zapoznać się z wieloma innymi ludźmi o zupełnie innych doświadczeniach niż moje, poznać ich punkt widzenia, nauczyć się żyć w społeczności. Dom i szkoła mają za zadanie nauczyć nas różnych umiejętności, których potrzebujemy do normalnego życia, jednak moim zdaniem to dom jest źródłem tych podstawowych, nawet jeśli uczymy się ich na przekór własnej rodzinie.

Uważam, że zarówno szkoła, jak i dom mają nas o wiele większy wpływ, niż chcielibyśmy przyznać. Na swoim własnym przykładzie mogę powiedzieć, że rodzinny dom miał na mnie większy wpływ, jednak w nieco inny sposób, niż to się zwykle odbywa; zawsze chciałam być przeciwieństwem tego, co reprezentowała moja rodzina. Mogłabym powiedzieć, że wychowałam się na dobrą sprawę sama, a...

Rodzimy się wyposażeni w zestaw genów, który określa między innymi nasz temperament czy orientację seksualną.
Później wystarczy spojrzeć jak małe dziecko wiernie kopiuje zachowania rodziców, by wiedzieć, jak bardzo dom rodzinny wpływa na każdego człowieka.
Jeszcze później wartości wyniesione z domu rodzinnego idą w odstawkę, a młody człowiek zachłystuje się zasadami panującymi w grupach rówieśniczych.
Ukłąd nerwowy człowieka kształtuje się do ok 20 roku życia. Dopiero wtedy można mówić o w pełni wykształconym dorosłym człowieku. Wszytkie wymienione wyżej czynniki wpływają na to kim jesteśmy i jacy jesteśmy. Moim zdaniem są równoważne i komplementarne. W pewnych okresach życia jakiś czynnik może dominować ale na samym końcu wszystkie trzy składają się w jedną spójną całość - dorosłego człowieka.

Rodzimy się wyposażeni w zestaw genów, który określa między innymi nasz temperament czy orientację seksualną.
Później wystarczy spojrzeć jak małe dziecko wiernie kopiuje zachowania rodziców, by wiedzieć, jak bardzo dom rodzinny wpływa na każdego człowieka.
Jeszcze później wartości wyniesione z domu rodzinnego idą w odstawkę, a młody człowiek zachłystuje się zasadami...

Na młody, chłonny umysł wszystko może mieć wpływ. Zarówno otoczenie najbliższych jak i szkoła, podwórko, czytane książki czy oglądane w telewizji programy. Myślę jednak, że największe znaczenie ma środowisko rodzinne, które kształtuje człowieka od najmłodszych lat i które winno czuwać nad jego dalszym rozwojem. To nas dziecko naśladuje jako pierwszych, to my stajemy się autorytetami. Warto zatem pokazać dziecku świat od tej lepszej strony, starać się mu przekazać jak najwięcej ze swojego doświadczenia.
Środowisko szkolne, podwórkowe czy "rozrywkowe" również wywiera na dziecko znaczący wpływ, ale to właśnie na najbliższych ciąży odpowiedzialność kontrolowania tych innych "gałęzi", naprowadzania dziecka na dobre tory i udzielania mu wszechstronnego wsparcia.

Na młody, chłonny umysł wszystko może mieć wpływ. Zarówno otoczenie najbliższych jak i szkoła, podwórko, czytane książki czy oglądane w telewizji programy. Myślę jednak, że największe znaczenie ma środowisko rodzinne, które kształtuje człowieka od najmłodszych lat i które winno czuwać nad jego dalszym rozwojem. To nas dziecko naśladuje jako pierwszych, to my stajemy się...