Dla mnie książki to życie. Wiele osób stwierdzi pewnie, że to smutne, że po prostu uciekam od rzeczywistości. Ale co z tego? Każdy to robi, tylko ja na swój sposób. Dlatego literatura dla mnie, to często ucieczka z tego świata w inny, ale także inspiracja.

Dla mnie książki to życie. Wiele osób stwierdzi pewnie, że to smutne, że po prostu uciekam od rzeczywistości. Ale co z tego? Każdy to robi, tylko ja na swój sposób. Dlatego literatura dla mnie, to często ucieczka z tego świata w inny, ale także inspiracja.

Jeśli powiem, że żyję z literatury, nie skłamię.

Nie napiszę, że książki to moja dusza, drugi dom, życie wewnętrzne, w którym skrywam się i odprężam. Nie napiszę, że książki towarzyszą mi od dziecka, że wylewają się z domowej biblioteczki na łóżka, parapety i krzesła, chociaż to prawda. Moje życie nie jest metaforą literatury. Jest nią bardziej dosłownie.

Od kiedy pamiętam. Zaczęłam składać wiersze, zanim jeszcze nauczyłam się dobrze pisać. Nadal to robię, składam i „konkursuję” w tym składaniu z innymi. Skończyłam filologię polską, popełniając dwie prace literaturoznawcze, a przy tym kończąc specjalizację edytorską. Z Barthes'em przespałam niejedną noc. Z racji wykształcenia, bliska mi jest praca wydawnicza, z racji pasji, praca twórcza, a aktualnie - praca usługowa (tak, jestem bibliotekarką!). Liznęłam też w swoim czasie dawki słowopisarstwa dla mas, dziennikarstwa, dlatego dziś dorywczo zarabiam jako copywriter. Bez końca czerpię i składam słowa w wymyślne kształty i hasła. Jestem wariatką lingwistyczną, fabularną… i nie wiem jak można by bardziej.

Jeśli powiem, że żyję z literatury, nie skłamię.

Nie napiszę, że książki to moja dusza, drugi dom, życie wewnętrzne, w którym skrywam się i odprężam. Nie napiszę, że książki towarzyszą mi od dziecka, że wylewają się z domowej biblioteczki na łóżka, parapety i krzesła, chociaż to prawda. Moje życie nie jest metaforą literatury. Jest nią bardziej dosłownie.

Od kiedy...

Literatura to dla mnie głęboki oddech gdy czuję, że jestem u kresu sił, sposób na stres (czytanie obniża go o 68% i sprawdziłam to na sobie!), droga do nowych znajomości, kreatywne wykorzystanie potencjalnie straconego czasu (np.: w kolejce do lekarza, w pociągu) i wstęp do cudownych rozmów z dzieckiem. Także pocieszenie i motywacja, gdy w połowie drogi do celu dopadają mnie wątpliwości, czy idę we właściwym kierunku. Bywa, że czytam z namaszczeniem, delektując się każdym zdaniem, w wygodnej pozycji z kubkiem ulubionej herbaty. Niestety rzadko mam na to czas, częściej czytam kompulsywnie, tak jak niektórzy jedzą słodycze, wydzieram dniom cenne minuty na lekturę, rozciągam dobę, jakby była z gumy, żeby tylko mieć chwilę na lekturę albo czytam w momentach, gdy na coś czekam.

Literatura to dla mnie głęboki oddech gdy czuję, że jestem u kresu sił, sposób na stres (czytanie obniża go o 68% i sprawdziłam to na sobie!), droga do nowych znajomości, kreatywne wykorzystanie potencjalnie straconego czasu (np.: w kolejce do lekarza, w pociągu) i wstęp do cudownych rozmów z dzieckiem. Także pocieszenie i motywacja, gdy w połowie drogi do celu dopadają...

Książki są dla mnie drugim domem, miejscem w jakie mogę uciec, kiedy świat rzeczywisty staje się zbyt przytłaczający. Książki są odpowiedzią na moje pytania , które boję się zadać innym ludziom.

Książki są dla mnie drugim domem, miejscem w jakie mogę uciec, kiedy świat rzeczywisty staje się zbyt przytłaczający. Książki są odpowiedzią na moje pytania , które boję się zadać innym ludziom.

Z jednej strony książki bardo wiele dla mnie znaczą. Dzięki nim można przenieść się do innego wymiaru uciec od kłopotów. W dzieciństwie chciałam też był bibliotekarką. W sumie teraz też ta praca wydaje mi się kusząca, jednakże już z innych powodów - nikt nie wrzeszczy na Ciebie i nie pogania Cię w pracy. Wszystko toczy się spokojnie i w ciszy. Myślę jednak, że dla książek nie warto mimo wszystko poświęcać swojego życia, nie wolno się w nich całkiem zatracić. Pamiętajmy, że żyjąc w fikcji, sami w naszym życiu niczego nie osiągniemy. To jak taki nałóg, nie wolno z nim przesadzać

Z jednej strony książki bardo wiele dla mnie znaczą. Dzięki nim można przenieść się do innego wymiaru uciec od kłopotów. W dzieciństwie chciałam też był bibliotekarką. W sumie teraz też ta praca wydaje mi się kusząca, jednakże już z innych powodów - nikt nie wrzeszczy na Ciebie i nie pogania Cię w pracy. Wszystko toczy się spokojnie i w ciszy. Myślę jednak, że dla książek...

Czytanie to emocje, bez nich nie jesteśmy ludźmi tylko maszynami. Uczucia są kwintesencją humanizmu i jego źródłem, dlatego książki zawsze będą częścią naszego życia.

Czytanie to emocje, bez nich nie jesteśmy ludźmi tylko maszynami. Uczucia są kwintesencją humanizmu i jego źródłem, dlatego książki zawsze będą częścią naszego życia.

U mnie jest z tym różnie. Podczas doboru książek przeważnie trzymam się mojej przeplatanki.
Zaczynam od literatury pięknej, literatury faktu lub reportażu, które mnie zmuszają do przemyśleń i wyciągania wniosków.
Później sięgam po fantastykę lub coś zbliżonego i przenoszę się w odległy świat. Sprawia to zapominam o rzeczywistości, no i przy okazji pobudza wyobraźnię.
Następnie czytam kryminał, thriller bądź sensację, co mi podnosi ciśnienie. Ale wiadomo, lepiej z tymi gatunkami nie przesadzać, bo później można się bać wychodzić po zmroku z domu :P
No i na koniec, lekkie czytadło, przeważnie jakiś romans albo literatura młodzieżowa.

No i w takiej sytuacji sprawdza się mój tryb chomika, bo przeważnie mam parę (albo paręnaście xD ) książek w zapasie, co mi ułatwia moją przeplatankę. Jednak nie ma też co się trzymać sztywno zasad. Jak mam na coś naprawdę wielką ochotę to po prostu siadam i czytam :P

U mnie jest z tym różnie. Podczas doboru książek przeważnie trzymam się mojej przeplatanki.
Zaczynam od literatury pięknej, literatury faktu lub reportażu, które mnie zmuszają do przemyśleń i wyciągania wniosków.
Później sięgam po fantastykę lub coś zbliżonego i przenoszę się w odległy świat. Sprawia to zapominam o rzeczywistości, no i przy okazji pobudza wyobraźnię.
...

Dla mnie książka to coś więcej niż kilka czy kilkanaście spisanych i złączonych ze sobą kart pokrytych labiryntem liter,ponieważ to dzięki książkom moje życie ma pełniejszy wymiar.Mogę nawet stwierdzić,że to książka stała się moją wyrocznią,gdzie wywołane emocje czy przemyślenia stały się przyczyną wielu podejmowanych przeze mnie decyzji.To dzięki książce mój zwykły dzień jest barwniejszy ,nawet gdy czytam swoje ulubione kryminały,czy inne z dreszczykiem w tle,które pozwalają oderwać się od rzeczywistości i zapomnieć o problemach dnia codziennego.Książka stała się dla mnie narkotykiem,bez którego wariuję ale wiem,że nigdy go nie przedawkuję,bo zerwane noce przy świetle latarki i tysiące dziwnych pozycji do czytania to po prostu całe moje życie.I nie rozumiem w ogóle ludzi,którzy nie czytają ...na to jedno pytanie książka nie dała mi odpowiedzi.

Dla mnie książka to coś więcej niż kilka czy kilkanaście spisanych i złączonych ze sobą kart pokrytych labiryntem liter,ponieważ to dzięki książkom moje życie ma pełniejszy wymiar.Mogę nawet stwierdzić,że to książka stała się moją wyrocznią,gdzie wywołane emocje czy przemyślenia stały się przyczyną wielu podejmowanych przeze mnie decyzji.To dzięki książce mój zwykły dzień...

Wszystkie leżą na białej półce, specjalnie dla nich kupionej w Ikei. Co sobota wypada dzień sprzątania, układania i ścierania. To jest chyba jedyne miejsce w całym moim pokoju, gdzie nie może być żadnego nieporządku. Książki zawsze poukładane są w kolejności, równo, jedna na drugiej. I myślę, że doszłam już do takiego punktu w całej tej lawinie czytania, że nie potrafię przeżyć kilku miesięcy bez nowej książki. Po prostu doskwiera mi ich brak. To nie jest tylko czytanie. To jest inspiracja do moich powieści, nowa wiedza i przede wszystkim - zupełnie inne życie, zupełnie inny świat. Dla mnie to nie tylko jakaś tam sterta papieru, na którą 'niepotrzebnie' wydałam pieniądze. Książki są trochę jak przyjaciele - wysłuchają, zrozumieją, poklepią po ramieniu i powiedzą "ty, słuchaj, rusz dalej".

Wszystkie leżą na białej półce, specjalnie dla nich kupionej w Ikei. Co sobota wypada dzień sprzątania, układania i ścierania. To jest chyba jedyne miejsce w całym moim pokoju, gdzie nie może być żadnego nieporządku. Książki zawsze poukładane są w kolejności, równo, jedna na drugiej. I myślę, że doszłam już do takiego punktu w całej tej lawinie czytania, że nie potrafię...

Ja swoje książki wybieram bardzo przemyślanie. Wszystkie muszą być nowe, pachnące świeżością. Ustalam nawet kolejność kupowania. Czym dla mnie są książki? Hmm... Przede wszystkim pobudzeniem wyobraźni, do granic możliwości, dlatego uwielbiam fantasy - bajki dla dużych dzieci, które są dla mnie oderwaniem. Syreny, księżniczki, czary są moim numerem 1. Im mniej rzeczywistości tym lepsza książka. Kupowanie idzie mi niestety wolno (barierą zawsze są pieniądze), ale marzę o wielkiej biblioteczce w zaciszu domowym, która stałaby się moim królestwem!

Ja swoje książki wybieram bardzo przemyślanie. Wszystkie muszą być nowe, pachnące świeżością. Ustalam nawet kolejność kupowania. Czym dla mnie są książki? Hmm... Przede wszystkim pobudzeniem wyobraźni, do granic możliwości, dlatego uwielbiam fantasy - bajki dla dużych dzieci, które są dla mnie oderwaniem. Syreny, księżniczki, czary są moim numerem 1. Im mniej rzeczywistości...