Witam!
Jakieś 15 lat temu wypożyczyłem z biblioteki pewną książkę SF, chciałbym do niej wrócić, niestety za nic nie mogę sobie przypomnieć ani tytułu, ani autora (czy choćby imienia głównego bohatera).
Za to mogę co nie co przytoczyć fabułę, a nóż ktoś skojarzy;)

Akcja zaczyna się gdy bohater po wycieczce w góry wraca pociągiem do domu (Podczas wycieczki w okolicy krążyła plotka o porwaniach przez UFO, której nikt nie brał na poważnie). Niestety w pociągu przyczepia się do niego banda łobuzów, którzy wyrzucają bohatera przez okno.
Bohater jednak nie ginie a budzi się w nowym miejscu ( możliwe że, na innej planecie). Sytuacja jaką tam zastaje to. Wszystkie ubrania i przedmioty, które posiada bardzo szybko się niszczą (np. koszulka rozpada się sama z siebie po kilku dniach). Na planecie są tylko krzaki i zarośla czasem jakaś polanka, brak drzew, kamieni czy innych urozmaiceń. Na planecie jest dość dużo ludzi (sami mężczyźni), którzy też znaleźli się tam w nie znanych im okolicznościach. Mieszkają w bunkrach gdzie automatycznie pojawia się jedzenie oraz zapasowe ubrania (które i tak się rozpadną). Słońce, która oświetla planetę nigdy nie zmienia pozycji więc nie da się sprawdzić upływu czasu. Jednak wydaje się że, nie którzy przebywają tam od stuleci ( nikt się nie starzeje ale oczywiście można umrzeć w wyniku wypadku).
Z powodu długiego przebywania na planecie ludzie zaczynają zapominać historie swojego poprzedniego życia i wymyślają coraz to nowe historie na swój temat, co po jakimś czasie powoduje wielkie zamieszanie w ich głowach i postępujący obłęd.
Bohater podróżuje po planiecie szukając wyjaśnienia sytuacji. Odkrywa że, idąc w jednym kierunku klimat oziębia się (aż do warunków arktycznych). W tym momencie przylatuje skrzydlata postać (chyba "skrzydłowa"), która przenosi bohatera w cieplejsze regiony.
Skrzydłowe ogolnie są strażnikami i opiekuami. Pilnują aby nikomu nic się nie stało oraz karmią ludzi jeśli rozmyślnie się głodzą.
Bohater podróżując odnajduje ( za przepaścią ) miejsce gdzie mieszkają kobiety w podobnych warunkach jak mężczyźni. Jednak przepaść jest za szeroka by się przez nią przedostać ( wszystko na planiecie latwo się rozpada więc nie da się zrobić nawet liny ).
Bohater błądząc po planiecie ciągle powtarza sobie historię swego życia aby nie zapomnieć ale popelnia coraz więcej błędów.
Kiążka kończy się w momencie gdy bohater powoli zaczyna popadać w obłęd jak wszyscy do okoła.

To by było na tyle co pamiętam ;) Troszkę się rozpisałem ale może ktoś to przeczyta i pomoże.

Pozdrawiam i z góry dzięki!

Witam!
Jakieś 15 lat temu wypożyczyłem z biblioteki pewną książkę SF, chciałbym do niej wrócić, niestety za nic nie mogę sobie przypomnieć ani tytułu, ani autora (czy choćby imienia głównego bohatera).
Za to mogę co nie co przytoczyć fabułę, a nóż ktoś skojarzy;)

Akcja zaczyna się gdy bohater po wycieczce w góry wraca pociągiem do domu (Podczas wycieczki w okolicy krążyła...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej