-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński22
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać385
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "wichrowe wzgorza" [11]
[ + Dodaj cytat]Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.
Masz, na co zasłużyłaś. Sama siebie zabiłaś. tak, teraz mnie całuj i teraz płacz! Żądaj ode mnie pocałunków o łez... będę dla ciebie tylko trucizną i wyrokiem potępienia.
Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie.
Wiem dobrze, że czas ja zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno.
Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty.
He is more myself than I am.
Whatever our souls are made out of,
His and mine are the same.
Istnieją dwa rodzaje arcydzieł. Są takie klasyczne książki, potworne i boskie zarazem jak Moby Dick, Wichrowe Wzgórza albo Frankenstein, ale i takie, w których pisarz wydaje się nasycać słowa żywą energią, pierze Czytelnika niczym w pralce i wyżyma go, a potem rozwiesza do wyschnięcia na sznurze. To są książki miażdżące.
Czy pan w ogóle wie, co znaczy słowo "litość"? Doznał pan w życiu kiedyś tego uczucia?
Masz, na co zasłużyłaś. Sama zabiłaś siebie. [...] Ja ci nie złamałem życia, sama to uczyniłaś, za jednym zamachem łamiąc i moje.
-Ależ, pani Heathcliff, każdy z nas przecież jakoś zaczynał, i każdy kiedyś potknął się i zawadził o próg, a gdyby nasi nauczyciele szydzili z nas, zamiast nam pomagać, to nadal tak samo byśmy oń zawadzali i potykali się.
Dobre serce upiększy twoją twarz, mój chłopcze, nawet jeśli będziesz całkiem czarny. A złość oszpeca i zohydza najpiękniejsze oblicza.
Ta kraina dzieciństwa i jej prawa, których respektowania i kontynuowania domaga się Gianni, przypomina analizę Wichrowych Wzgórz Emily Bronte Georgesa Bataille. Francuski filozof wskazuje, że Heathcliff, związany z Catherine (swoją przybraną, a według niektórych interpretacji przyrodnią siostrą) silną więzią, jaką daje wspólne dorastanie i jednoczenie się przeciw opresyjnej rodzinie, nie rozumie społecznego zakazu, który obowiązuje w ich relacjach w dorosłym życiu. Jego racje,uwarunkowane naturalnymi wydawałoby się czynnikami jak miłość,wspólnota doświadczeń i przywiązanie, należą do owej krainy dzieciństwa i nie mogą być do końca rozpatrywane w moralnych kategoriach – roszczenia Heathcliffa, podobnie jak Gianniego, wydają się nawet, w określonym kontekście, nie pozbawione słuszności.