-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać1
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński18
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "ogień" [233]
[ + Dodaj cytat]To prawda, że miłość ma moc, ale ta moc ustępuje przed ogniem nienawiści.
Wiedza jest narzędziem i jak w przypadku każdego narzędzia, jej wpływ zależy od tego w czyich rękach się znajdzie. (...) Wiedzę ukrywano z tego samego powodu, z którego chowamy zapałki przed dziećmi. We właściwych rękach ogień dostarcza światło i ciepło, w niepowołanych może się okazać niszczycielską siłą.
Pismo pohańbione, wyrzucone na bruk podwórek, skazane na poniewierkę, na ogień, jak ludzie.
(...) - Pani wciąż szuka ognia, a ogień na nic się nie zda. Wybuchnie, nadymi i zgaśnie.
- I rozgrzeje - podchwyciła Aleksandra Pawłowna.
- Tak... ale i sparzy.
- Cóż z tego, że sparzy! To nic strasznego.
Lecz wobec braku nadziei z głębokiego letargu budzi się w nim złość, która nie dba o życie i śmierć. Sama jest dla siebie pożywką i usuwa wszystko, co znajdzie się na jej drodze. Utrzymuje się, tli się niczym ogień, który coraz bardziej się rozpala, aż w końcu staje się tak potężny i okrutny, że pochłania sam siebie i się unicestwia.
Czy nie widzisz, co czynią w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy? Synowie zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień, a kobiety ugniatają ciasto, by robić pieczywo ofiarne dla "królowej nieba", a nadto wylewają ofiary z płynów dla obcych bogów, by Mnie obrażać. (Jeremiasza 7:17-18)
-Oni wszyscy powariowali, Oncat - powiedział do kocicy. - Niewidzialne wojska, książęta-potwory. Chodźmy coś podpalić.
...a gdy tylko zapada zmrok i światło gaśnie, żar tego ognia rozpełznie się po kuchni, pomknie wzdłuż ścian ku innym pokojom i wleje się do łóżek, pochłaniając drewniane stelaże, materace i pościel. Zaplącze się we włosy śpiących i wtargnie do ust, gdy zaczną krzyczeć. A potem zetnie ich białka w oczach i zmieni skórę w kawałki nadpalonego pergaminu wirującego w powietrzu niczym wyniesione podmuchem liście palone w ognisku.
Najgorsze, że nikt nie dostrzeże nawet jednego małego języka ognia. Bo to nie będzie już ogień. To Ciemność.
To jedyna droga. Przybyłem tu po to, by cię uratować, i na pewno to zrobi. Stań się tym, kim jesteś, Grimie! Stań się Dzieckiem Ognia zasługującym na to imię!
Uchwycił dłoń brata jeszcze mocniej, gwałtowny ból przeniknął żyły Grima, kiedy Serafin przekazał mu swoją siłę. Przez moment słyszał, jak serce brata bije równo z jego sercem.
To nie jest krew rozpaczy, powiedział cicho Serafin, puszczając jego dłoń. To krew Pierwszej Godziny.
Grim poczuł, jak ściska mu się gardło, kiedy powtórzył słowa, które powiedział do Serafina wtedy, w Sali Królów, i które brat odrzucił, by podążyć ścieżką Czarnego Płomienia.
W rzeczywistości nasza droga prowadzi do Oceanu Nocy. Bo jesteśmy w krainie wolności i nosimy na naszym czole znak ognia - znak...
...zmiany, dokończył zdanie Serafin. Świat Snów jest nieskończony, mój młodszy bracie. Odnajdziesz mnie, kiedy poszukasz mnie w jego Cieniach.
Płomienie ogarniają mnie i czuję, jak dalej wymykam się życiu, aż staję się niczym więcej jak tylko swoim śladem, lekkim drżeniem powietrza. Łaknę mroku i ciszy świata podziemnego, gdzie będzie mi dane odpocząć.