-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "niewspółmierność czasu" [1]
[ + Dodaj cytat]A wracając do kwestii przestrzennej i czasowej niewspółmierności. Moja współmierność z innymi ludźmi jest w decydującym stopniu zapewniona pokrewieństwem gatunkowym. Ale nasza ludzka współmierność z jętką jednodniówką jest już wątpliwa, chociaż jętka porusza się w przestrzeni podobnej i podobnie jak my umiera (starzenie się i śmierć, twierdzą biolodzy, jest na Ziemi wynalazkiem ostatniego miliarda lat; przez dwa pierwsze miliardy nie było na naszej planecie śmierci i starzenia się, tych pochodnych płci, a życie organiczne reprodukowało się „nieśmiertelnie” przez podział). Tym bardziej więc nie umiemy poczuć się współmierni sekundowym pokoleniom ameb, choć jesteśmy ich niewątpliwymi spadkobiercami. A cóż dopiero mówić o naszej współmierności z „przestrzenią” i „czasem” naszych odleglejszych przodków: z „czasem” pewnych mezonów i bozonów ciężkich, które zdaniem uczonych giną w do-minus-trzydziestej potęgowanych częściach sekundy; z „czasem” protonu, któremu fizycy rokują życie przewyższające stukrotnie przypuszczalny czas życia Wszechświata (…), z niewyobrażalnie wielką „przestrzenią” kwarku (który poruszając się wewnątrz protonu znajduje tam tyle miejsca, iż praktycznie nie może się się z innymi kwarkami zderzyć); z wiecznym „czasem” (bez-czasem?) fotonów, które trwają uparcie od Wielkiego Wybuchu i żaden z nich nie potrafi ubyć; z niewyobrażalnie próżną przestrzenią (bez-przestrzenią?) neutrin, które nie odnotowują na swej drodze ciał niebieskich i przebiegają je jak my przebiegamy pustkę?