-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "anna przybylska" [28]
[ + Dodaj cytat]Nie pochwalam przeklinania, ale taka już jestem. Wielokrotnie przysięgałam sobie, że już więcej nie będę. Chyba nic na to nie poradzę. (Anna Przybylska).
Ale wie pani co, ja wcale nie chcę być modelką. Ja chcę być aktorką. (Anna Przybylska).
Gdybym wygrała dużą sumę pieniędzy i miałabym ją przeznaczyć na jakieś podróże, to (...) chciałabym przede wszystkim najpierw dokładnie zwiedzić swoją ojczyznę, a dopiero poźniej wybrać się w świat. I jeśli jeszcze troszeczkę pieniążków by mi zostało z tej podróży po Polsce, chciałabym je przeznaczyć na jakiś charytatywny cel. (Anna Przybylska).
Doskonale wiem, co chcę robić. Jeśli ma się takie marzenie od urodzenia i nagle się ono spełnia, trzeba z tego korzystać. Nie napalam się jednak, że kariera, furora, kasa, bo to raz, że na krótki czas, a dwa, gdybym tak miała myśleć, zdurniałabym już do reszty. Wystarczy, że i tak jestem głupia, to po co bardziej? (Anna Przybylska).
Jedynym lekarstwem na porażkę uczuciową jest klin, czyli następny mężczyzna. (Anna Przybylska).
Głową rodziny powinien być mężczyzna. To musi być ostoja, opoka. (Anna Przybylska).
Nie mogłabym być w związku, w którym bym dominowała. Gdy mam przy sobie odpowiedzialnego mężczyznę, chętnie się podporządkowuję. Trzeba trochę nade mną popracować, czasem trochę poprzytulać, a kiedy trzeba zganić i strofować. (Anna Przybylska).
Żyję w strachu, bo boję się, że młodo umrę. Panicznie boję się śmierci!" (Anna Przybylska).
Chciałabym być wiecznie mamą dla mojego dziecka. Pocieszam się jednak tym, że kobiety w mojej rodzinie żyją długo. Przeżywają swoich mężów. Chcę być babcią, doczekać się tuzina wnuków. (Anna Przybylska).
Niestety nie wszyscy potrafią się zachować z wyczuciem. Nie rozumieją, że jestem zwykłym człowiekiem i też mogę mieć gorszy dzień - wytykają palcami, komentują, a jak próbuję ich przywołać do porządku, obrażają się: myślałem, że jest pani fajniejsza" (...) (Anna Przybylska).