Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są ludzie skazani na zagładę. Sami w sobie noszą tę zagładę. I żadna pomoc im nie pomoże.

- Za zimno jak na dzisiejszy dzień i tak zimny wieczór [...].
- Więc pojedziemy taksówką?
- Nie. Pan jest tak chłodny, że w taksówce jeszcze bardziej zmarznę. Idziemy pieszo.

Przecież musiało coś się zmienić, musiało coś się zdarzyć! Fantazja podsuwała wciąż nowe perspektywy. I nie zadowalała się byle czym. Im bardziej szarzało jej rzeczywiste życie, tym bujniejsze, tym chciwsze, tym mniej opanowane były marzenia.

- [...] każde zwierzę przyzwyczaja się, a cóż dopiero człowiek.

Nie, on nie był dobrym człowiekiem, ale dlatego właśnie miał w sobie tę męskość pociągającą i obezwładniającą.

Forma, w jakiej się zwracamy do ludzi, jest poniekąd wykładnikiem naszego stanu wewnętrznego, nie zaś stanu faktycznego ustosunkowania się do danego osobnika.