Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przestrzeń pomiędzy niebem a ziemią podobna jest do miecha.
Pusty w środku, jednak jest źródłem niewyczerpanej energii.
Im intensywniej pracuje, tym więcej się z niego wydostaje.
Żadne słowa nie mogą tego wyrazić:
Lepiej poszukaj tego w sobie.

Łatwiej utrzymać filiżankę, kiedy nie jest przepełniona. Ostrze miecza jest bardziej efektywne, jeśli nie hartowano go ponad miarę.

Brak wiary w tobie,
Pociąga za sobą brak wiary w innych.

Zamiast napełniać bez ustanku,
Lepiej powstrzymać się zawczasu!
Nie przestawaj ostrzyć miecza,
A ostrze szybko się stępi.
Napełnij dom złotem i nefrytem,
A nie uchronisz go przed złodziejami.
Przywiązuj wagę do bogactw i godności,
A zbierzesz żniwo klęski.
Oto droga niebios:
Po dokonaniu dzieła wycofaj się.

Nie wywyższając utalentowanych, odwodzisz ludzi od rywalizacji i walki.
Nie ceniąc rzadkich dóbr, odwodzisz ludzi od rozbojów i kradzieży.
Nie pokazując tego, co jest pożądane, pozostawiasz serca ludzi w spokoju.

Jak wielka jest różnica między "tak" a "nie"?
Czym się różni dobro od zła?
Czy muszę się obawiać tego, co inni?
Cóż to za straszny nonsens!

Wszyscy ludzie cieszą się i śmieją,
Jakby spożywali wołu ofiarnego,
Jakby świętowali nadejście wiosny.
Ja jeden jestem spokojny i nie daję znaku,
Jak dziecko, które nie nauczyło się jeszcze uśmiechać.
Jestem samotny jak ktoś, kto nie ma domu, by do niego powrócić.

Wszyscy ludzie mają dóbr w nadmiarze,
Ja jeden zdaję się nie posiadać niczego.
Cóż ze mnie za głupiec!
Jakiś zamglony mam umysł!
Wszyscy ludzie zdają się błyszczeć,
Ja jeden jestem pogrążony w mroku.
Wszyscy ludzie są wymowni,
Ja jeden milczę wśród nich.
Bezbarwny jak ocean,
Bezcelowy jak wichura.

Złamane staje się całym.
Krzywe staje się prostym.
Puste staje się pełnym.
Zmurszałe staje się nowym.
Nieliczne staje się licznym.