cytaty z książek autora "Yves Ternon"
Zresztą istnieje w aktach sądowych pięć pism, wymienionych między zakładami farmaceutycznymi Bayera i komendantem obozu w Oświęcimiu, z których wynika, że firma Bayer stara się o przydział 150 kobiet do doświadczeń z narkotykami, po ustaleniu ceny dokonuje transakcji, a wkrótce potem zawiadamia o śmierci tych kobiet. Bez wątpienia miedzy tymi dwoma dokumentami istnieje pewna sprzeczność, gdyż Gobel Był pracownikiem zakładów Scheringa i Clauberg nie musiał płacić za więźniarki, które Himmler hojnie oddał mu do dyspozycji. Wydaje się za to wysoce prawdopodobne, że Clauberg, który był przezornym człowiekiem interesu, siedział na dwóch stołkach.
Tablica porównawcza stopni w SS i w innych armiach:
Reichsfuhrer SS - Marszałek
SS Oberstgruppenfuhrer - Generał grupy armii
SS Obergruppenfuhrer - Generał armii
SS Gruppenfuhrer - Generał korpusu armijnego
SS Brigadefuhrer - Generał dywizji
SS Oberfuhrer - Generał brygady
SS Standartenfuhrer - Pułkownik
SS Obersturmbannfuhrer - Podpułkownik
SS Sturmbannfuhrer - Major
SS Hauptsturmfuhrer - Kapitan
SS Obersturmfuhrer - Porucznik
SS Untersturmfuhrer - Podporucznik.
Średni dzienny dochód z wynajmu jednego więźnia - RM 6
odjąwszy wyżywienie - RM 0,6
odjąwszy amortyzację - RM 0,1
RM 5,30
Średnia perspektywa długości życia: 9 mies., 270 x RM 5,30 = RM 1431
Dochody z utylizacji zwłok:
1) złoto dentystyczne;
2) odzież;
3) kosztowności;
4) pieniądze;
odjąwszy koszty spopielenia - RM 2
czysty dochód średnio - RM 200
czysty dochód w ciągu 9 miesięcy - RM 1631.
Tak więc w rezultacie SS działały jako ośrodek gromadzący siły robocze dla wielkiego prywatnego przemysłu. Począwszy od 1935 roku przedstawiciele I.G. Farben odwiedzali Dachau i czynili pierwsze kroki w kierunku zatrudnienia więźniów - ale trzeba było czekać aż do roku 1941, aby można było zawrzeć umowę z SS i otrzymać zezwolenie na budowę niedaleko Oświęcimia fabryki kauczuku syntetycznego (Buna IV) w Monowicach. Podobnie Jagerstab i fabryki Siemensa zapotrzebowały i otrzymały od Pohla więźniów dla swoich zakładów. Słowem, czołówka wielkiego przemysłu niemieckiego, z małymi wyjątkami, płaciła SS za dostarczanie robotników.
Później oświęcimski kombinat podzielono na trzy obozy:
-KL Auschwitz I, Stammlager - obóz główny,
-KL Auschwitz II, Birkenau - Brzezinka odległa o 3 km,
-KL Auschwitz III, skupiający 39 podobozów (Aussenlager). Obóz III wkrótce otrzymał nazwę KL Monowitz (Monowice), od nazwy miejscowości, w której I.G. Farben Industrie wybudowało olbrzymie fabryki sztucznego kauczuku - Buna.
Podstawowym zadaniem obozów koncentracyjnych było doprowadzanie więźniów do naturalnej śmierci po wykorzystaniu ich jako niewolniczej siły roboczej. Tej podstawowej zasady nie zmienia fakt przeprowadzania selekcji i egzekucji nieużytecznego materiału ludzkiego. Obóz zagłady przeznaczony był natomiast do innych celów, mianowicie - do uśmiercania wszystkich osób przybyłych w transportach, z późniejszym zatarciem wszelkich śladów. Do wyłącznej zagłady Żydów przeznaczone były cztery obozy: Chełmno, Bełżec, Sobibór i Treblinka. Dwa obozy - Oświęcim i Majdanek - były w tym czasie zarówno obozami koncentracyjnymi, jak i obozami zagłady, wyposażonymi w specjalne urządzenia przeznaczone do masowych zabójstw i likwidacji zwłok: w komory gazowe i piece krematoryjne.
Innym pana zadaniem - znacznie ważniejszym - będzie udoskonalenie pracy naszych komór gazowych, działających obecnie na spalinach motorów Diesla. Potrzebny nam jest gaz silniej trujący i szybciej działający, taki jak kwas pruski.
Oto dowód, że już od pierwszych chwil stosowania cyklonu B lekarze byli uprzedzeni o sposobie jego użytkowania i znali jego działanie. Hoss, bardzo dumny z tej metody, pragnął, aby została ona zaakceptowana przez jego zwierzchników. i zastąpiła eksterminację tlenkiem węgla, stosowaną przez Writha, któremu Hoss zazdrościł.
Wizyta Gersteina wprowadziła w zakłopotanie Writha, który prosił, aby w Berlinie nie postulować wprowadzenia innego typu komór gazowych, niż te, w których stosuje się tlenek węgla. W ten sposób mógł on kontynuować swe dzieło zagłady stosując do roku 1943 gazy spalinowe. Jednakże w Oświęcimiu i Lublinie-Majdanku zdecydowano się ostatecznie na wybór cyklonu B do masowych mordów (te daw obozy podlegały WVHA, podczas gdy cztery inne obozy zagłady zależały bezpośrednio od Huherer SS i Polizeifuhrera dystryktu; w Majdanku na 6 komór gazowych tylko w jednej stosowano tlenek węgla, a w pozostałych cyklon B).
W podręczniku higieny wojskowej, napisanej przez blisko stu niemieckich lekarzy wojskowych, specjalistów bakteriologii i higieny - cyklon B wymieniony został dwukrotnie jako środek stosowany do dezynfekcji ubrań i deratyzacji okrętów (gazowanie całego statku cyklonem B).
Gerstein uważał, że cierpienia, które obserwował w komorach powodował dodatkowy, drażniący środek ostrzegawczy (sygnalizacyjny) zawarty w cyklonie B produkcji dotychczasowej. Produkcja czystego ciekłego kwasu pruskiego okazała się trudna, wobec czego Degesch zaczęła wytwarzać cyklon B bez środka sygnalizacyjnego (co do pewnego stopnia ujawniało przeznaczenie i było powodem umieszczenia na opakowaniach uwagi "bez sygnalizatora" - ohne warnstoff). Tak więc powstawała pewna sprzeczność wymogów między służbą sanitarną armii, która żądała cyklonu B dla celów dezynfekcyjnych, i SS, które chciały go stosować do eksterminacji.
Cyklon B był wynalazkiem dra Heerdta. Jest to ciekły kwas pruski o wysokim stężeniu, przesycający porowaty nośnik różnorodnego pochodzenia, w połączeniu z substancją drażniącą, która spełniała rolę ostrzegawczą - jak to wyjaśnił dr Gerhard Peters, dyrektor techniczny spółki Degesch. Cyklon B (B, od Blausaure - kwas pruski) przypomina małe grudki ziemi wielkości ziarna fasoli, nasycone substancją, która pod wpływem wilgoci i ogrzania wydziela cyjanowodór (CNH). Do zabicia organizmu ludzkiego wystarczy stężenie 0,12 mg na 1 litr powietrza. Kwas ten wiąże się z hemoglobiną i blokuje przenoszenie tlenu, co powoduje niemal natychmiastową śmierć.