Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może umarł i dostał się do piekła.

Może musi zdać jakiś egzamin. Jakiś test, w którym tylko jedna odpowiedź jest poprawna. Może wystarczy jeden ruch, który wybawi go z tego położenia. Jakieś hasło, jakieś ”sezamie, otwórz się”, jakiś mail do Boga.

Pawilon Secesji owinął tak grubo czarną taśmą klejącą, że można to było wziąć za dzieło Christo.

Chciał być kimś, kto przeżył
Chciał być kimś wybranym.
Teraz nim był.

Zakładając, że rzeczywiście jest sam, mógł ustanowić nowe prawo. Ustawy obowiązywały dopóty, dopóki większość nie uchwaliła nowych. Skoro sam był tą większością, wolno mu było zmienić nawet cały porządek społeczny.

Pytanie, czy oprócz niego istnieją jeszcze jacyś ludzie, w Ameryce Południowej albo w Polsce, na Grenlandii albo na Antarktydzie, miało ten sam charakter, co dawniej pytanie, czy istnieją istoty pozaziemskie.

Być przez 24 godziny sobą samym, nigdy kimś innym, to było w niektórych wypadkach łaską, w innych – wyrokiem.

Zagrał nicości na nosie i pokazał jej język.

Nie wiedział, że czas jest czymś tak gęstym.