Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś, wiosną, przyjdą do ciebie na kawę, może w Dzień Zagłady po południu wszystkie moje ciotki wujkowie babcie dziadkowie siostry bracia kuzynki kuzyni i moi rodzice a twoi pradziadkowie też. Wszyscy ci z Dachau z Bełżca z Bergen-Belsen z Ponar z Auschwitz i z Treblinki też. (...) Nie będą utyskiwali, płakali ani broń Boże opowiadali okropności, od których cierpnie skóra, tylko przyjrzą ci się uważnie, jakby dziwili się i mówili:
-No, więc jednak można było po tym żyć...