Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie da się pomóc komuś, kto tej pomocy nie pragnie - zagrzmiał Fenris. - Nie możesz zmusić kogoś do zrobienia czegoś, co ty uważasz za słuszne. - Zawiesił głos, a potem dodał trochę niechętnie: - Cóż. W zasadzie można pomóc na siłę, ale nie nalży się wtedy spodziewać wdzięczności, a ostatecznie zazwyczaj okazuje się, że to był błąd.
- Ale...
- Można ocalić tylko te osoby, które chcą być ocalone.

Nic nie jest sprawiedliwe poza dokładaniem starań, żeby takie było. Być może to właśnie cel istnienia ludzkości - naprawianie rzeczy, których nie udało się naprawić bogom.

Wielu ludzi zasługuje na śmierć..- Nie każdy zasługuje na to by być mordercą.

[...] historia świata została zapisana w kobiecych łonach, kobiecą krwią, i nigdy nie pozwolą jej tego zmienić.

- Zaiste. Ale to, że kogoś potrzebujesz, nie oznacza, że jest on zobligowany do spełnienia twoich potrzeb. Może odejść i ryzykować życie gdzie indziej.

Każdy dorabia jakąś historie do swych grzechów.

Możliwe, że potrafiłaby zbudować z kości człowieka, ale nie darzyła już ludzi miłością.
Za to psy... zawsze były wierne.

Kozy obserwowały ją podejrzliwie, ale to nic nie znaczyło, bo kozy każdego obserwują podejrzliwie.

Tak kończą oczekiwania, że kości będą lojalne tylko dlatego, że się je wyciągnęło z dołu i połączyło drutem. Co pies może wiedzieć o zmartwychwstaniu?

- To nie mój książę - zaprotestowała Marra ostro.
- Twój, skoro planujesz go zabić. Jest twoją przyszłą ofiarą. Twoim księciem. To to samo. Jeśli zatapiasz ostrze w czyichś bebechach, wiążesz się z nim. Spójrz na wędrującego przez świat mordercę, a ujrzysz wszystkie jego ofiary idące za nim na czarnych postronkach, jak duchy wyczekujące swej okazji.

Każdy dorabia jakąś historię do swych grzechów. Czasem po to, by je umniejszyć, czasem, by uczynić z nich najgorsze przestępstwo w dziejach ludzkości. To zależy od człowieka.

Nie żebym miała coś do umarłych, bo przecież mają swoje miejsce w świecie i w końcu wszyscy będziemy martwi, więc nie powinno się o nich źle mówić.

Cóż ostatecznie jest psem. Psy nie mają pojęcia jak powinien wyglądać świat, więc nie przeszkadza im, jeśli tak nie wygląda. chyba z wyjątkiem owczarków (...) Te mają porządek w głowach, więc ciągle się podgryzają, denerwują się i usiłują wszystko poukładać. Oczywiście bywają też tacy ludzie (...) Są albo świetnymi organizatorami albo strasznymi fanatykami. W tym typie nie ma nic pośrodku.

Korony drzew były pełne wron, a lasy - pełne szaleńców.