Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Postawmy sprawę jasno. (...) Jeśli kiedyś zobaczysz mnie biegającą, dzwoń od razu na policję, bo to będzie znaczyło tylko jedno: że przed kimś spierdalam.

Na górze róże, na dole kuweta, adoptuj kota, rzuć faceta.

Życie nie musi być idealne, żeby się nim cieszyć i być szczęśliwym.

Robiłam wszystko, by mieć jako takie życie, a dostałam od losu ciebie... teraz jedyne, co mnie obchodzi to to, żeby tego nie stracić.

Nie przejmuj się krytyką kogoś, od kogo nie przyjąłbyś porady.

(...) Skąd to wszystko wiecie?
- Umiemy w dedukcję - odparł Oryński.
- W subsumpcję też - dorzuciła Joanna.
- I w fotosyntezę.
Chyłka popatrzyła na niego z uniesionymi brwiami.
- No co? - spytał. - Myślałem, że rzucamy przypadkowymi hasłami.

Bo miłość w jakiś sposób sprawia, że każdą swoją ulubioną piosenkę słyszysz na nowo, zupełnie jakby to był pierwszy raz, a każdy poranek jest jak rozpoczynanie życia od początku.

Prawnik nie wychodzi za mąż. Prawnik dobrowolnie poddaje się karze dożywotniego pozbawienia wolności.

-Jakiś update?
- Taki, że musisz wreszcie przestać używać głowy wyłącznie jako pojemnika na zęby.

- Wyartykułuj myśli, bakłażanie - odezwała się po długim milczeniu Chyłka.
- Bakłażanie?
- To miłe słówko.
Kordian spojrzał na nią z powątpiewaniem.
- Normalni ludzie raczej nie używają nazw warzyw jako pieszczotliwych określeń.
- Ja nie jestem normalna.
- To akurat prawda.
- Poza tym mogłam wybrać kalafiora albo ziemniaka - odparła i zmrużyła oczy. - Właściwie to...
- Daj spokój.
- Co? - odparła. - Jak byłeś bardziej przy ciele, nawet przypominałeś trochę kartofla.

- Dżesika.
- No i? - rzuciła Chyłka.
- Puszczalskie imię.
Joanna obróciła się przez ramię, by choć przez moment nie musieć patrzeć na tego człowieka. Westchnęła na tyle głośno, by to usłyszał.
- Gdyby imiona rzeczywiście miały takie znaczenie, to na pierwsze miałbyś Anoreksja, a na drugie Mózgu.

- Nie wiem, co mam powiedzieć.
- Zacznij od tego, że jestem twoją wymarzoną istotą ludzką. (...)
- Tego akurat nie muszę ci mówić - odparł. - Manifestum non eget probatione.

- Halo - upomniała się o uwagę. - Bądź tu i teraz przez chwilę.
Kordian zamrugał nerwowo i skinął głową.
- Widzę, że z jakiegoś powodu nie jesteś - dodała. - Jedną nogą stoisz w przeszłości, drugą w przyszłości, a w efekcie lejesz na to co pośrodku.

- O ciebie akurat się nie martwię.
– Dziękuję.
– Nie masz za co. Po prostu doszłam do wniosku, że skoro
meduzy przetrwały sześćset pięćdziesiąt milionów lat bez mózgu, tobie też się uda.

Nie przejmuj się opinią kogoś, od kogo nie przyjął byś porady.

Chyłka zbliżyła się do niego z wolna.
- Postawmy sprawę jasno - powiedziała. - Jeśli kiedyś zobaczysz mnie biegającą, dzwoń od razu na policję, bo to będzie znaczyło tylko jedno: że przed kimś spierdalam.

- Wiesz co myślę, kiedy na ciebie patrzę? - rzuciła.
- Mogę się...
- Że gdybyś zeżarł cały kubeł śmieci, byłby to ewidentny przykład kanibalizmu.

- Chciałabyś teraz się przytulić, co? - rzucił Oryński
- Tak bym tego nie określiła.
- A jak?
- Że mam niespodziewaną potrzebę kontaktu fizycznego z określonym przedstawicielem tego samego gatunku.
- Na jedno wychodzi.
- Tylko moje jest bardziej romantyczne.

- Naprawdę chcesz poświęcić dla niej wszystko? - odezwał się w końcu.
- Jeśli musi mnie pan o to pytać, to przypuszczam, że nigdy pan tak naprawdę nikogo nie kochał.".

Kto sieje ASAP, zbiera FAKAP.

Powinnam opierdolić cię wzdłuż i wszerz, z góry na dół (...) Ale w tej chwili jesteś tak pociesznie niezadowoloną niezdarą, że nie mam serca.

- Czuć od Ciebie alkoholem - zauważył
- A od Ciebie moralną zgnilizną i intelektualnym rozpadem, ale nie wypominam Ci tego.

- Ale wiesz, że jest coś takiego jak artykuł sto trzydziesty piąty Kodeksu karnego?
- Nie obrażaj mnie takimi pytaniami, Zordon, bo będziesz spał w kiblu.

- Co tu wcześniej było? - rzuciła Joanna.
- Jakaś sieć komórkowa. Chyba Plus.
- I minus - odparła Chyłka. - To jedyne, co widzę.
- Co?
- Kaliber 44, Zordon.
- Wiem, że Kaliber, tylko nie spodziewałem się, że...
- Znam klasyki. I czasem potrzebuję hip-hopu, żeby się trochę podkurwić. Szczególnie przed wejściem do siedliska żmij.

- Spokojnie, Zordon.
-Słyszałem strzały. (...)
- Nie gadaj, jakbyś się urwał z obrad podkomisji smoleńskiej.".

- Zawiesiłeś się, Zordon?
- Myślę.
- Nad czym?
- Nad tym, że pierwsze słowo Baby Yody prawdopodobnie padło dopiero po drugim.

Jedną nogą stoisz w przeszłości, drugą w przyszłości, a w efekcie lejesz na to, co pośrodku.

Ja zostałam zaprojektowana do siania chaosu, Zordon.
-Zdążyłem się już o tym...
-I zamierzam go tutaj zaprowadzić- przerwała mu i wbiła nieruchomy wzrok w drzwi.- Nazwałam tę inicjatywę Generalplan.
- O, świetnie. Hitlerowska terminologia z pewnością świadczy o tym, że to będzie wyjątkowo szlachetna misja.
- To nie ma związku z nazizmem.
- A jednak używasz niemieckiego tylko wtedy, kiedy chcesz niszczyć świat.".

- (...) co robi oskarżony w tłusty czwartek?
– Je pączki z adwokatem.

- Potrzebujemy jakiegoś zwierzaka - bąknął
- Ja już mam. Amebę umysłową.