Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem najlepszym towarzyszem bywa właśnie samotność.

Wyobraź sobie brzeg jeziora. Wodę czystą jak kryształ. Doskonale przejrzystą. Lecz kiedy tylko zanurzysz w niej dłoń lub stopę, z dna wzbija się osad, woda mętnieje i wszystkie te skarby, które jeszcze przed chwilą były widoczne pod powierzchnią, nagle gdzieś znikają. Być może uda się coś wygrzebać z dna, ale czy naprawdę warto burzyć coś, co jest doskonałe takie, jakie jest? To wszystko, co powinieneś wiedzieć o moim pochodzeniu.

Słowa i opowieści były narzędziami do wywoływania u innych pożądanych uczuć, a ja posługiwałam się nimi po mistrzowsku.

Zaczęłaś istnieć w dniu, w którym się poznaliśmy. Jesteś moją Elizabeth i tylko to się liczy.

- Ale gdzie jest Elizabeth? - pytał, przykładając ucho do mojego serca. - Która część czyni cię tobą?

Gdybym mogła, chodziłabym w samej halce. Ale ubranie było częścią odgrywanej przeze mnie roli, z której nigdy nie wychodziłam, jeśli wiedziałam, że mogliby mnie zobaczyć.

(...) w opowieściach najciekawsze nie są odpowiedzi, lecz właśnie pytania.

- Nie jestem bez winy.
- To nie znaczy, że jesteś winna.

Pewnego dnia śmierć zechce mi cię odebrać. A ja na to nie pozwolę. - Mrużył oczy, a jego głos drżał od powstrzymywanej furii i determinacji - Jesteś moja (...) i nikt mi Ciebie nie odbierze. Nawet śmierć.

Mężczyźni nigdy nie dbają o to, jak ich postępowanie wpłynie na innych. Tylko kobiece serce zdoła pomieścić uczucia drugiego człowieka.

I niech mnie diabli wezmą, jeśli pozwolę, aby zabrała mi cię jakaś chorobliwa słabość ciała.