Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ależ oni są cwani, myślę, ci prawnicy. Potrafią wziąć coś praktycznie pewnego i przeinaczyć to tak, by zaczęło budzić wątpliwości, utraciło swoją klarowność. Zmieniają prawdę w jeden wielki mętlik: splot kłamstw, zafałszowań i zawodnych wspomnień. Rozszczepiają snop czystego białego światła w misterną tęczę.

Niesamowite, jak łatwo było się odkochać. To przyszło praktycznie bez żadnego wysiłku.

Czasem jednak nasze dążenie do poznania prawdy jest tak silne, że nie dopuszczamy do siebie wątpliwości i wydajemy wyroki skazujące, nawet kiedy nie ma ku temu podstaw.

Coś ich rozdzieliło, pęknięcie, które im bardziej ignorowali, tym bardziej się poszerzało, aż zmieniło się w przepaść nie do pokonania. Zbyt się rozleniwili w swoim związku i ta bezczyność go zabiła.

W rzeczywistości nie ma czegoś takiego jak uczucia. Są tylko bezwładne koktajle hormonów, kortyzolu, adrenaliny, krążące w organizmie (...).

Zawsze stawiała wokół siebie bariery. Jedną było poczucie humoru. Inną złośliwość. Za tym wszystkim ukrywała się - czasem na krótko dostrzegalna - miękka, uległa Becky. Niełatwo ją jednak było znaleźć.

Becky z faktami radziła sobie świetnie. To uczuć nie lubiła.

Przy nim przekonałam się, że nie trzeba żyć z rozmachem, że szczęście tak naprawdę kryje się w drobiazgach.

Każda z nas ma byłego, w którym wciąż się kocha . Zamrugałam oczami i zaprzeczyłam. A jednak tamtego wieczoru, leżąc w łóżku, pomyślałam: Oczywiście. Oczywiście, że nadal go kocham. Tylko co z tego, skoro i tak jest już dla nas za późno.