Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miej odwagę, żeby zmienić to, co zmienić możesz, cierpliwość, żeby żyć z tym, czego nie przeforsujesz, i mądrość, żeby odróżnić jedno od drugiego.

Budował jej mosty przez rzeki codziennych potrzeb. Nie płaciła na nich myta.

Działo się coś nieuchwytnego… Nie tylko z nim. Ogniste tango porwało ich, odcinając od świata zewnętrznego. Po paru klasycznych krokach Adam odchylił partnerkę do tyłu, prawie kładąc ją na parkiecie.
Kim był ten szalejący facet w jego garniturze?
Nie poznawał go.
Tak nie tańczył nigdy.
Obcy facet w nim czuł się fantastycznie.
Postanowił w najbliższym czasie lepiej go poznać...
*
Popłynęła melodia.
Po melancholijnym i spokojnym nokturnie znów zastopowała brawa i w ciszy wyprostowała plecy. Zrobiła kilka obrotów szyją, uniosła ręce nad głowę i przeciągnęła kręgosłup, po czym palce znów rozpoczęły taniec na klawiaturze. Najpierw spokojnie i melodyjnie. Potem szybciej, ale jeszcze łagodnie.
Miarowo tempo zaczęło narastać. Unosić. Adamowi wydawało się, że znalazł się wysoko, ponad chmurami. Bezpieczny, beztroski i wolny. Przestrzeń była bezkresna, czas nie istniał. Wokół tylko gwiazdy. Zamknął oczy. Już to raz przeżył tego wieczoru, tylko innymi zmysłami.
Muzyka pomału cichła, wolno i nieubłaganie.
Była jeszcze w końcówkach jego nerwów.
Pod skórą.
Wygasała w nim wolniej niż na zewnątrz. Odczarowały go dopiero gromkie oklaski.