Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z naukowego punktu widzenia miał przerąbane.
Z psychologicznego - jeszcze bardziej.

Życie to nie równanie. Każda osoba to coś więcej niż suma poszczególnych składników.

Każdy koniec może być nowym początkiem, ale każdy początek musi mieć zakończenie.

Jeżeli coś człapie jak kaczka, kwacze jak kaczka i śmierdzi jak kaczka, to zapewne będzie to kaczka, ale w przypadku PonadPrzeciętnych to tak nie działa.

Jeżeli z tej sytuacji było jakieś wyjście, znajdzie je. Jeżeli nie, stworzy je.

Obietnica, której nie umiesz dotrzymać, to tylko inna nazwa kłamstwa.

Niewiedza jest błogosławieństwem tylko wtedy, gdy chcesz żeby cię złapali.

Być może naprawdę była laleczką z porcelany.
Ale kruchą tylko do chwili, kiedy się stłucze.
Bo wtedy naokoło jest już pełno ostrych odłamków.

Victor już od dawna wiedział, że ból potrafi zmienić ludzi w zwierzęta.

Was it madness, to believe? Or arrogance, to not?

So much spoken, so little said.

Jakże szybko cofamy się w rozwoju. Jak tylko uwięzić ludzi, stają się zwierzętami.

Victor cmokną z dezaprobatą.
- A więc jesteś religijny.
- Wierzę w Boga - odparł Eli z mocą.
- No cóż - stwierdził tamten odsuwając talerz - Możesz zamieszkać w niebiosach, a ja w taki razie przejmę ziemską sferę.

Ignorance is only bliss if you want to get caught.

Gdy szukasz zemsty, wykop dwa groby. Jeden z nich - dla siebie.
- Douglas Horton.

Po cichu zamknęła drzwi i usiadła na podłodze, opierając się o nie plecami.
Kilka chwil później usłyszała delikatne skrzypienie kanapy. Dźwięk wskazywały, że Victor wstał, a potem, mijając jej drzwi, cicho przeszedł do swojej sypialni i zamkną się w niej.
Zdała sobie sprawę, że wcale nie spał.
Victor czekał, aż Sydney wróci do domu.

Ten, kto żył w mroku, umierał w mroku.

A promise you can’t keep is just another lie.

Pain, Victor had learned, turned people into animals.

To było takie łatwe! Tak jakby wszystko samo chciało się rozpaść. Prawdopodobnie mówiło o tym jakieś prawo fizyki. Uporządkowanie ustępowało miejsca chaosowi.

Victor mógł sobie odejść, ale wciąż pozostawał pomiędzy nimi nić, zaplątana między życiem a śmiercią. Doprowadziła Sydney do niego już wcześniej, więc mogła doprowadzić po raz kolejny - w przyszłości.
Nieważne, jak długo albo jak daleko będzie musiała go szukać. Prędzej czy później go znajdzie.
Jeżeli Sydney miała czegoś pod dostatkiem - to właśnie czasu.

Maybe we are broken. But we put ourselves back together. We survived. That’s what makes us so powerful. And as for family—well, blood is always family, but family doesn’t always have to be blood.

Ilu mężczyzn musi jeszcze obrócić w proch, zanim któryś potraktuje ją poważnie?

- Mów, kto to!
- Nikt.
- Czyli pieprzysz się w duchem?

But I don’t want to survive. I want to thrive.

Dawno, dawno temu, gdy blizny na jego plecach był jeszcze świeże, Eli wmówił sobie, że rosną mu skrzydła.
Przecież matka uważała, że jest aniołem, nawet jeśli ojciec twierdził, że Eli ma w sobie szatana.

- Czasami wychodzi z ciebie taki dziwak!
- Tylko czasami? - zainteresował się Victor. - Muszę się bardziej postarać. - Mrugnął porozumiewawczo do Elia. - Normalność jest przereklamowana.

Być może naprawdę była laleczką z porcelany. Ale kruchą tylko do chwili, kiedy się stłucze. Bo wtedy naokoło pełno jest ostrych odłamków.

Gods crucified before they were worshipped.

Dwanaście lat razem, Marcus. Dwanaście. I nagle nie potrafisz utrzymać fiuta w spodniach?