Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Światło księżyca, w odróżnieniu od elektrycznego, przysłania ohydne rzeczy i sprawia, że wszystko - woda, drzewa, trawy i kamienie - staje się swojskie i znajome.

Wszystko - od przedmieść do centrum miasta, domy i budynki, samochody, autostrady i mosty kolejowe, oświetlenie i ogłuszający hałas, i rzygi pijaka na ulicy, i wysypisko, i śmieci, pył, dym i smród zgnilizny, a nawet trucizna - zostało stworzone przez ludzi obecnie żyjących na świecie. Ale z czasem kwiaty przebiją się przez popioły spalonych pól, by wyrosnąć i kołysać się na wietrze, na zwęglonej gałęzi pojawią się świeżozielone listki, a srebrzysta trawa na nowo wykiełkuje. Wszystko kiedyś wróci. Zawsze wraca.

W dzisiejszych czasach jest wiele rzeczy, których dawno nie robiliśmy.

Jest takie miejsce, gdzie się da żyć? [...] Jak nie masz pieniędzy, wszędzie się nie da.

Bycie dorosłym nie oznacza, że czekają na ciebie same dobre rzeczy.

Bez pieniędzy nic nie możemy.

Rodzina powinna trzymać się razem, a nie żyć taka porozrzucana.

Jak mnóstwo rzeczy się produkuje tylko po to, by potem zostały kupione przez bogatych i biednych, którzy je zjadają, zakładają na siebie, używają ich w różnych celach, a następnie wyrzucają, i tak bez końca, aż wszystkie wylądują w jednym miejscu.

To ziemia bez adresu, bez numeru, w tym miejscu ani ludzie, ani rzeczy nie mają żadnego znaczenia.

Są święta, jeśli macie zrobić dobry uczynek, to dziś jest najlepszy moment.

Nie zapominaj, że każda żywa istota i każdy przedmiot na tym świecie są ze sobą połączone jak sieć.

[...] wiedział, że to jest wysypisko śmieci, pełne odpadów, których ludzie już nie potrzebowali, którymi się już znudzili, które stały się bezużyteczne, a mieszkańcy tego miejsca to ludzie w taki sam sposób wyrzuceni z miasta.

Głowa rodziny powinna mieć silny charakter, to i reszta da radę w życiu.