Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kobiety polskie, to one dbały, by nie zaginęła pamięć o ojczyźnie.

To była ta niepokonana armia, potęga kobiet, matek, żon, najsilniejszy wróg zaborców, bo jeśli ktoś ocalił od zapomnienia przez stulecie ten kraj i jego tradycję, to właśnie one.

Bomby rwały trawniki i wyrzucały je w górę, jakby w pogardzie dla kruchości kwiatów.

Piłsudski, wspominając po latach fenomen Legionów, napisał: 'Pierwsze poszły za nami kobiety. Odczuły silnie piękno życia, odczuły tę przekorę legunową (legionów), która szła wbrew całemu światu.

Poznałem jak silne potrafią być niewiasty.
Nasz wiek dwudziesty ostatecznie będzie należał do kobiet, zobaczysz.

- Nie są to czasy na miłość, Olu - powiedziała serdecznie. - Nie dla kobiet walczących jak my. Serce się ciebie nie spyta, zaplącze się we własne postanowienia, a potem tylko ból i łzy.

Udział w akcji z mężczyznami z bronią w ręku! W ogóle to zamiłowanie Oli do broni przerażało ciotkę, a jeszcze eskapady nocą, ucieczki, krycie się po lasach. Uczestnictwo w napadach, rabowanie pociągów, banków! Nie obawiała się o etyczną stronę sprawy, patriotyzm bowiem rozgrzeszał wiele, wiadomo, że dla ojczyzny trzeba działać i siłą, i podstępem. Ale przecież Ola była kobietą, panną. Liczyła już dwadzieścia sześć lat! Maria miała jasno określone poglądy na ten temat: zajęciem niewiast patriotek było wspomaganie partyzantów; kwesty, to owszem, dzielenie się własnym majątkiem ze spiskowcami - a jakże, opatrywanie rannych - tak, i nade wszystko modlitwa, ale reszta to sprawa mężczyzn. Kobieta uczciwa winna wyjść za mąż i strzec domowego ogniska, wychowywać dzieci w miłości do utraconej ojczyzny. Kropka.

Nie ma miłości dla kobiet walczących. Zawsze znajdzie się coś, co stanie na przeszkodzie.

Kto zasiadł na szczytach, tego wszyscy widzą, jedni patrzą z podziwem, drudzy by zepchnęli w dół.