Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybyśmy dbali o edukację przez dobraną odpowiednio literaturę, nie mając obowiązków patriotycznych, nasza kultura byłaby mniej wysublimowana, za to bardziej skuteczna. Nasze spisy lektur, tak szacowne, przegrywają u młodych ludzi z listą bestsellerów empiku.

Dziś chętnie mówimy, że "inny" nie istnieje. Tak jak nie istnieje w pełni definiowalna "swojość". Jesteśmy ruchomą mozaiką znaczeń, zlepkiem języków, konglomeratem przeświadczeń. Nie istniejemy jako wyodrębniony znak, wciąż przekraczamy, rozsadzamy granice, wciąż jesteśmy w drodze pomiędzy wypowiedziami zdaniami: one ubiegają nas, stwarzają, by ustępować kolejnym. Skoro tak, ideałem naszym powinna być otwartość i tolerancja, bo nie mamy granic, "zachodzimy" na innych, sami sobie i nie możemy się pomylić, posługując się grą tożsamości i różnicy.