Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Będąc jeszcze młodzieńcem, Han Xin został przymuszony przez lokalnego osiłka do niezwykle poniżającego przeczołgania się pomiędzy jego nogami. Mając wielkie życiowe ambicje, nie
zaryzykował konfrontacji i spełnił polecenie. Pozornie był to czyn tchórzliwy i świadczący o braku siły woli. W rzeczywistości było odwrotnie – był to przejaw odwagi i determinacji, gotowości na każde poniżenie, jeśli tylko miało to umożliwić realizację dalece ważniejszych ambicji i planów.

W swoim znakomitym opracowaniu Robert Leonhard używa metafory gry w szachy, by naświetlić dwojakie rozumienie punktu ciężkości, którego zniszczenie lub neutralizacja decyduje o wygranej. Atak na królową, a więc figurę najsilniejszą, jest uderzaniem twardym w twarde, zgodnym z doktryną wojny na wyczerpanie (ang. attrition warfare), w której oceny wyznacza arytmetyka sił. Alternatywnym rozumieniem jest atak na punkt najwrażliwszy, a więc figurę króla. To jest uderzanie twardym w miękkie, a więc esencja dzieła Sun Zi, którego wykładnia zaleca prowadzenie wojny manewrowej, w której – by przywołać jedną z jej zasad – zamiast bitwy szuka się osłabienia woli politycznej rywala.

Jednym z podstawowych instynktów społecznych jest odwzajemnianie zaufania i szacunku oraz innych uczuć, którymi jesteśmy obdarzani. Stop! ...które są nam okazywane.
Nieszczera lub podstępna osoba celowo zbuduje więzy przyjaźni, aby twój umysł pracował przeciw tobie. Jeśli tylko zostaniesz „oczarowany” (w tym celu kobiety zwykły wdziewać rynsztunek bojowy, przez którego dekolt widać podłogę), przestaniesz racjonalnie analizować informacje sprzeczne
z przekazem emocjonalnym. Sygnały wysyłane celem aktywacji emocji i instynktów zawsze oddziaływają silniej niż towarzyszące „treści główne” i ich racjonalna, merytoryczna analiza!

Zhuge Liang, podobnie jak Sun Bin, potrafił zobaczyć dwie części składowe swojego celu: pokonanie militarne (będzie nieskuteczne nawet jak będzie skuteczne) i zmuszenie go do uznania własnej porażki i podporządkowania się zwycięzcy (co było celem podjętej kampanii).

Wojny i konflikty toczą ludzie. Pierwszorzędnym celem jest umysł przeciwnika. Według starożytnych chińskich ideałów, zwycięski dowódca steruje poczynaniami bądź armią przeciwnika z równą swobodą, co swoimi własnymi. Tak pojmowana sztuka wojenna jest więc z samej swojej natury gałęzią psychologii.