Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czekając na ofiarę, kat przejrzał się swojej robocie. Torturowany przedstawił się jako Tito, co pewnie było prawdą, bo pod koniec krzyczał, co mu tylko przyszło do głowy i raczej nie miał czasu na zmyślanie. Obecnie oprawca patrzył już na jego szczątki. Pechowcowi nie pozostał żaden z palców rąk czy nóg. Nie miał także nosa, uszu ani genitaliów.

Może dojdzie do niego prędzej, może później, ale ostatecznie widziała chaos, z którego nowy porządek wyrastał na kościach poprzedników.

- Czy ci ludzie muszą wszystko psuć?
- Taka jest ich natura. - Kartograf wypowiedział się jako znawca. - Ludzie nie żyją według żadnych zasad, nawet własnych. Ustanawiają je, żeby je potem łamać. Naprawdę oczekujesz, że szanują cokolwiek na tym świecie?

Z jeńcami się nie negocjuje, więźniów się nie przekonuje, a z trupami nie rozmawia się wcale. (...) A to znaczy, że nie jesteś ani naszym jeńcem, ani więźniem, ani trupem, którego łatwiej i taniej byłoby dostarczyć do kogoś, kto i tak chce cię widzieć martwego.

Ludzie mają inną mentalność. Nikt nie dba o dobro państwa, dla którego rozwoju teoretycznie pracuje. Każdy chce jak najwięcej dla siebie. To dlatego wyniszczają się nawzajem i umacniają własne pozycje zamiast łączyć siły dla wspólnego dobra.

Wszyscy jesteśmy pionkami na planszy świata kopanej przez bogów.

Im cięższe decyzje, tym większa cena, aby wyrównać szale na wadze...