Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Istnieje pięć stopni miłości. Pierwszym jest upodobanie. Polega ono na tym, że patrzący uznaje oglądaną osobę za piękną albo też wysoko ceni jej charakter. Wszystko to mieści się w granicach wzajemnej przyjaźni. Potem jest podziw. Polega na tym, że patrzący pragnie, aby oglądana osoba była zawsze blisko. Potem przychodzi czas na zakochanie, które polega na tęsknocie, gdy się rozstajemy z ukochaną osobą. Dalej jest umiłowanie, polegające na tym, że człowiek jest całkowicie pochłonięty ukochaną osobą. Wreszcie jest namiętność polegająca na prawie całkowitej niemożności jedzenia i picia. Często prowadzi to do choroby albo opętania, a nawet do śmierci. Po tym wszystkim miłość nie zna już końca.

Ciesz się z obecności człowieka, z którym jesteś, a i on się będzie tobą cieszył.

Kiedy kochankowie zgadzają się ze sobą, ani ożywianie kwiatów pod kroplami wody i ich rozkwitanie, gdy nocą przejdą chmury, ani szum wody wśród różnobarwnego kwiecia, ani rozkoszowanie się pałacami otoczonymi zielenią nie są piękniejsze od połączenia z ukochaną, która ma godny uwielbienia charakter i godną pochwały naturę.

Kto patrzy, widzi, że wzrok zakochanego wytrwale śledzi ukochaną osobę, obserwuje jej ruchy, garnąc się do niej jak kameleon garnie się do słońca.

Kiedy ktoś kocha cię z jakiegoś powodu, przestanie cię kochać, gdy tego powodu zabraknie.

Przekonałem się, że ludzie łatwiej dzielą się swoimi uczuciami niż majątkiem. Długo się przyglądałem ludziom, lecz mimo wieloletniego doświadczenia nie stwierdziłem, by było inaczej. Ponieważ nie zdołałem zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, uznałem, że taka jest natura człowieka.

Czy pożądanie można nazwać zbrodnią?
Ja, ona, kielich, wino i ciemność
byliśmy ziemią, deszczem, perłą, złotem i czarną ambrą.

Ludzie nie byli zgodni co do natury miłości, wiele i długo o niej mówili. Ja zaś sądzę, że miłość jest połączeniem na tym świecie części rozdzielonych dusz w ich wzniosłej istocie.

Jest też miłość dwojga kochanków, których łączy wspólna tajemnica,miłość, której celem jest osiągnięcie przyjemności i zaspokojenie pragnień, wreszcie miłość prawdziwa, która nie ma innej przyczyny...

Kiedy niespodziewanie ujrzę ją w czerwieni,
pęka moje serce przepełnione smutkiem.
A ona krew spojrzeniem rozlewa
na swoją suknię w kolorze szafranu.

Nie widziałem jeszcze niczego, co wpierw uległo zepsuciu, a potem ponownie bez większego trudu było uzdrowione.