cytaty z książek autora "Jurij Trifonow"
Tego lata żył w stanie, którego dotąd nie znał - czyjejś miłości dla siebie. Zdumiewający stan ducha! Można by go określić jako poczucie nieustającego błogostanu, gdyż siła jego zawierała się w trwałości, w tym, że trwał tygodniami, miesiącami i nie przestał istnieć nawet wtedy, gdy wszystko już się skończyło.
- Jak Boga kocham, masz jakiś defekt psychiczny. Cierpisz na niedorozwój uczuć.
Myślał sobie: dlaczego, do diabła, jeden człowiek musi mieś wszystko, absolutnie wszystko? A jeżeli kto inny ma jakąś rzecz, jedną jedyna, która morze się choć trochę pochwalić i która przynosi mu korzyści, też mu ją zabiorą i oddadzą temu, co ma wszystko. Z czasem się jednak przyzwyczaił. Można się przyzwyczaić do wszystkiego, nawet do ciężaru ponad siły: tuczniki dźwigają trzydzieści kilogramów nadwagi i też jakoś sobie radzą.
W różnych czasach to, co prawdziwe, różnie wygląda.