Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest nieskończona liczba sposobów na popełnienie samobójstwa bez umierania śmiercią

To zabawne jak umysł usiłuje doszukać się sensu w chaosie.

Zawsze będzie cię prześladować myśl, że marnujesz sobie życie.

Dla artysty chroniczny ból może stanowić dar

Jak czegoś nie rozumiesz, możesz to sobie wytłumaczyć jak chcesz.

Jest przeciętną osobą, która będzie żyć niezauważona, nieznana. Zwyczajna. To nie jest żadna tragedia.

Jesteś skazany na bycie sobą.

Dwa drinki. Dwie aspiryny. I jeszcze raz.

Nawiasem mówiąc, jak ktoś jest obsrany, goły i obrzygany na różowo na łonie przyrody, to jeszcze nie znaczy że jest prawdziwym artystą.

Im lepiej mogła sobie wyobrazić ludzi, tym mniej lubiła prawdziwych ludzi.

Żeby tworzyć prawdziwą sztukę, trzeba poznać smak cierpienia.

Twój charakter pisma. Sposób chodzenia. To, jaki wzór porcelany wybierasz. Wszystko to zdradza ciebie. Wszystko, co robisz, ujawnia twoją rękę.
Wszystko jest autoportretem.
Wszystko jest dziennikiem.

Piękno to przestarzała idea. Powierzchowna. Oszustwo.

Gówno to już estetyczny banał.

Natchnienie wymaga choroby, kalectwa, szaleństwa.

Nic nie było tak rzeczywiste jak jej wyimaginowany świat.

Masz nieskończoną liczbę sposobów, żeby popełnić samobójstwo, nie umierając na śmierć.

Może ludzie muszą naprawdę odcierpieć swoje, zanim mogą zaryzykować robienie tego, co lubią.

Każdy jest pogrążony w swojej osobistej śpiączce.

Ze szkoły artystycznej wynosi się etykietę dotyczącą narkotyków. Należy się dzielić.