Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadne wydarzenie nie jest tak złe jak lęk, który je poprzedza.

Twoim problemem jest to, że powszechną NICOŚĆ mylisz z osobistą PUSTKĄ

Ci młodzi ludzie nie mieli żadnych życzeń, żadnych przekonań, a co dopiero ideałów, nie dążyli do zdobycia żadnego zawodu, nie interesowały ich ani wpływy polityczne, ani szczęśliwa rodzina, ani dzieci, ani zwierzęta domowe, ani ojczyzna, nie ciągnęło ich ani do przygód, ani do rewolt, ani też do spokoju czy do tradycji. Poza tym przestali postrzegać przyjemność jako jakąś wartość: czas wolny i nie wolny były jednakowo nużące i różniły się w pierwszej linii tylko tym, czy pieniądze się przy tym zarabiało, czy wydawało. Hobby do zabijania czasu były niepotrzebne, bo czas przemijał i tak sam z siebie. Telewizja była nudna, scena literacka martwa, w kinie cały czas leciały od lat trzy czy cztery warianty różnych filmów. Dyskoteki były czymś w sam raz dla miłośników głupoty i złej muzyki, a do Szostakowicza nie dało się tańczyć. Ta młodzież przestała się interesować przemysłowo kreowanymi modami, osobowościami, sylwetkami bohaterów i obrazami wrogów. Mniej niż jakakolwiek generacja przed nimi tworzyła generację. Po prostu byli tu - klan przejściowej epoki. Przynajmniej, pomyślał Smutek, nie maszerują. Jeszcze nie.

Co do teraźniejszości - trzeba być ostrożnym. Ona nie istnieje. W matematyce nazywa się to wartością przybliżoną.

Ludzkie wybory, to wyłącznie znakomicie wystudiowana gra.

Chwila niemego rozrachunku minęła, podobnie jak, od kiedy sięga pamięć ludzka, bez oporu mijają wszystkiego chwile, choćby były nie wiem jak straszne czy piękne.

Dwoje ludzi, którzy ręka w rękę idą przez życie, każde wzdłuż swojej linii, tworzą razem czworonoga i nie upadną, chociażby wiedzieli o przepaści, znajdującej się pod ich nogami.

Ty jesteś z innego świata. Albo z innego czasu. Ty jeszcze wierzysz w życie przed śmiercią.

s.326 [wersja niem.].

Nic nie jest gorsze niż poczucie nienaruszalności, które wydaje człowieka na pastwę jego lęków.

Zabroniono człowiekowi patrzeć w przyszłość, mając na myśli tylko jego najwyższe dobro. Ponieważ ja umiem patrzeć w przyszłość poprzez teraźniejszość jak przez cienką moskitierę, póki żyję, nie zrobię niczego, co miałoby jakiekolwiek znaczenie.

Fałszerstwo różni się od oryginału tym, że sprawia wrażenie prawdziwszego.

Jesteśmy zaledwie cichymi głosami w kakofonicznym chórze grającym od czasu do czasu lekkomyślnie solo, nigdy nie dłużej niż kilka sekund, nigdy nie więcej niż kilka linijek.

Wiara, wiedza, chęci i zdarzenia nie mają ze sobą nic wspólnego.

Musiałam podzielić świat słowami na pola i obramować go, aby stał się szachownicą, na której poruszamy się jak figury w grze.

Człowiek wiele oczekuje od życia. Możliwe, iż ciągle jeszcze spodziewamy się szczęścia – ale kiedy do nas przychodzi robi to zawsze niespodziewanie.

Co pozostaje człowiekowi, jeśli zabrać mu wszelkie wyobrażalne wartości? Pozostaje instynkt gry.

Potrząsnął głową, powoli, żeby mu się porządek myśli nie poprzestawiał...

s.436 [wersja niem.].

Niczym dzieci w areszcie domowym jego myśli przyciskały nosy do szyb świadomości.

s. 417 [niem.wersja].

Tylko powolnym w poznawaniu wydaje się, że powolność jest elementem poznania. (Nietsche).

Wywodzili się z dobrych domów, dlatego nie mieli nadwagi.

Z historią nie można się rozliczyć, nie jest ona ani wydarzeniem ani osobą. Kto podejrzewa, że w tego rodzaju historii czai się jego najgorszy wróg, może przeżyć swe życie w łagodnej, retrospektywnej paranoi i znajdzie tam wszystko, czego potrzebuje, przede wszystkim odpowiednią, konieczną do życia miarę strachu i miłości własnej. Ale z pewnością nie znajdzie tam żadnego poczucia rzeczywistości ani szczęścia.

[wersja niem.].

Smutkowi przyszło do głowy, że przeszłość i teraźniejszość są jak dwie naprzeciwległe powierzchnie kostki do gry, których nigdy nie da się oglądać w tym samym czasie, a pomimo to suma ich pól wynosi zawsze siedem.

[wersja niem.].

Zapamiętajcie dwie rzeczy. Kiedy telewizja mówi wam, że niby coś jest bardzo ważne, to właśnie ktoś próbuje wam sprzedać jakiś produkt. Pozostaje wam jedna rzecz: amor fati, polubienie wszystkiego takim, jakim jest.

s.309 [wersja niem.].

Kiedy wydarzeniami kieruje los, człowiek nie ma z tego zupełnie nic.

s. 342 [wersja niem.].

Natura jest pragmatyczna. Zwierzę jest pragmatyczne. Człowiek natomiast wtedy, kiedy mu się skończą pomysły.

s.520 [niem. wersja].

Fakt, że prawdziwe piękno miało wiele do czynienia z niezajmowaniem się własną osobą, pasowało do osobliwego poczucia humoru Stwórcy: ci, którzy się nim odznaczali, nie wiedzieli, co z nim począć, podczas gdy pozostali, którzy rozumieli, co można z nim zrobić, nigdy nie byli w jego posiadaniu.

s. 360 [wersja niem.].

Była dumna ze swego czarnego pasa w obojętności.

s.443 [niem.wersja].

Miałby ochotę zapytać, czy została nazwana od imienia bohaterki największej książki Nabokova.

-Co się stało z twoim okiem?
-Gdybym była mężatką - odparła Ada - powiedziałabym, że spadłam ze schodów.

Przy wnikliwszym spojrzeniu można by z uniesienia jej oczu wyczytać kolejne przesłanie: Kiedyś cię kochałam, a ty zdradziłeś mnie z sobą samym. Czymże jednak jest przesłanie, którego nikt nie odbiera?