cytaty z książki "Szachownica flamandzka"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Gdy w grę wchodzi ambicja, jedyny grzech, jaki można popełnić, to ponieść klęskę, zwycięstwo zaś automatycznie staje się cnotą.
Życie to niebezpieczna przygoda w zamglonym pejzażu o ruchomej powierzchni i sztucznie wyznaczonych granicach
- Prawda jest jak doskonałe zagranie szachowe: istnieje, ale trzeba ją znaleźć. Po upływie odpowiedniego czasu zawsze da się udowodnić. (...)
- Skłonny jestem raczej dopuścić,że doskonałe zagranie, jak pan to nazwał, czy po prostu prawda, być może istnieje. Ale nie zawsze da się przeprowadzić na to dowód. A każdy system, który podejmie się tego zadania, jest ograniczony i względny.
Wszystko jest szachownicą nocy i dni, na której Los gra ludźmi niczym figurami.
s.13 ....życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało..
Zdanie, które w tej chwili piszę, jest zdaniem, które pan w tej chwili czyta.
Drży delikatnie niczym liść na gałezi podczas lekkiego zefiru.
Cudownie jest nauczyć latać małego wróbelka, bo jego wolność zawiera w sobie twoją rezygnację.
Istnieje jeden system uniwersalny, ogólne prawa, które pozwalają udowodnić to, co da się udowodnić, i wykluczyć to, co da się wykluczyć.
Życie nie jest łatwe, a co dopiero stosunki między ludźmi.
(...) cisza gra równie ważną rolę co zorganizowane dźwięki...
Wie pan, że po wykluczeniu wariantów niemożliwych to, co zostaje, siłą rzeczy musi być prawdą, choćby nieprawdopodobną.
(...) życie jest ciągiem wypadków, które wynikają z siebie nawzajem, często bez udziału woli...
(...) nikt nie potrafi uczyć się na cudzych błędach i że w konsekwencji jedyne co może zrobić szanujący się opiekun (...) to usiąść obok swojej podopiecznej, wziąć ją za rękę i życzliwie wysłuchać historii o kolejnych uniesieniach i cierpieniach, a mądra natura niech tymczasem prowadzi swą nieuchronną grę.
W kwestiach sercowych (...) nie wolno dawać rad ani podsuwać rozwiązań... Co najwyżej czystą chusteczkę w stosownym momencie.
Życie jest krótkie, a piękno ulotne (...). Byłoby niesprawiedliwie być pięknym na wieki... Cudownie jest nauczyć latać małego wróbelka, bo jego wolność zawiera w sobie twoją rezygnację.
Moja gra, szanowny przyjacielu polega na tym, żeby uniknąć szachu, w jakim chce mnie postawić życie, a to niemało.