Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To ta przeklęta miłość. Raz się jest młodym i trzeba być szczęśliwym, jeśli tylko można, a na rozwagę będzie czas, kiedy mi zęby zaczną wypadać.

Miłość to nie ospa, aby się jej bać.

Za odrobinę miłości trzeba oddać wszystko na świecie, bo cały świat nie jest tyle wart, co ta odrobina szczęścia.[...] Nadejdzie kiedyś taki dzień, kiedy wszystko dokoła pani rozjaśni się i w jednej chwili stanie się inne, piękniejsze, lepsze. Jedno słowo, choćby szeptem wypowiedziane, tak zahuczy jak piorun, a jedno spojrzenie tak rozbłyśnie jak słońce. Nawet zgryzota wyda się pani czymś maleńkim i niegodnym uwagi, nawet ból! Przyjdzie taka cudowna chwila, kiedy chciałoby się cały świat przycisnąć do serca i obcym ludziom rzucać się na szyję...

Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.

Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.