cytaty z książki "Kłamstwa Locke'a Lamory"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Pewnego dnia spieprzysz coś tak bezprzykładnie, tak niesamowicie , tak.. porażająco, że niebo zapłonie, księżyce zatańczą, a bogowie będą ze śmiechu srali kometami.
Wiesz, o co się naprawdę modlę? Żeby któregoś dnia jeden z was zrozumiał, czym jest miłość, która sięga wyżej niż do rozporka.
żadna wolność nie może się równać ze swobodą człowieka, który jest wiecznie niedoceniany
Lata dokonują swoistej alchemicznej sztuczki, przekształcając ludzkie mamrotanie w szacowne wypowiedzi. Udziel rady, mając czterdziestkę, a będziesz zrzędą. Udziel jej w wieku lat siedemdziesięciu, a uznają cię za mędrca.
Starych grzechów nie da się pogrzebać tak głęboko, żeby nie wypływały w najmniej oczekiwanych momentach.
W jednej trzeciej składasz się ze złych intencji, w drugiej trzeciej z czystego skąpstwa, w jednej ósmej z trocin. To co zostaje to rzeczywiście twój mózg.
Kiedy ktoś ci powie, Locke, że nawyki trudno wykorzenić, wiedz, że kłamie. Bo niektórych nawyków po prostu nie da się wykorzenić.
W jednej trzeciej składasz się ze złych intencji, w drugiej trzeciej z czystego skąpstwa, w jednej ósmej z trocin. To co zostaje to rzeczywiście twój mózg.
Absolutnie wszystko może wyjść z mody, nawet coś tak praktycznego jak wzgórze pełne nieboszczyków.
Ale widzisz, (…) czas jest jak rzeka, która niesie nas zawsze szybciej i dalej, niż nam się wydaje.
-Jestem uosobieniem roztropności.
- Ha! Skoro tak, drogi panie, to mam szczerą nadzieję, że nigdy nie spotkam uosobienia nierozwagi.
- Nie dręcz go, Ibeliusie - jęknął Jean. - Nie wypada tak uprzykrzać mu życia, nie wyszedłszy najpierw za niego za mąż. [...]
- Medykusi bywają pożyteczni - powiedział Locke, obciągając mankiety surduta, który jeszcze do niedawna był własnością Meraggio. - Wydaje mi się jednak, że powinniśmy za dopłatą zamówić sobie wersję niemą.
- Będziecie wtedy mogli sami opatrywać swoje rany, drogi panie, a także samodzielnie przykładać sobie kompresy. Ośmielę się jednak zauważyć, że w wypadku waszej dwójki szybciej i prościej będzie wykopać dwa groby i spocząwszy w nich, oczekiwać nieuniknionego przejścia w spokojniejszy stan istnienia.
To niesamowite, jak łatwo bezczelność daje władzę.
Czas jest jak rzeka, która niesie nas zawsze szybciej i dalej, niż się nam wydaje.
Ten ogród szanuje tylko jedno: koncentrację. Czy dasz radę wytrwać w skupieniu, kiedy w nim przebywasz? Czy zdołasz sprowadzić siłę koncentracji w najczystszej postaci? Skupić się bez reszty? Żyć wyłącznie chwilą obecną? Odrzucić wszystko co nieistotne?