cytaty z książek autora "Glendy Vanderah"
Sztuka powinna przedstawiać twoją wizję świata, a nie jego kopię.
(...) czasem zdarza się coś złego, żeby zdarzyło się coś dobrego.
Jak zawsze brakuje słów, gdy chce się powiedzieć właściwą rzecz.
-… Nic tak jak gwiazdy nie uświadamia nam, jak nieznaczące są nasze drobne spory.
Język nie jest aż tak zaawansowany, jak nam się wydaje. Nadal jesteśmy małpami człekokształtnymi, które próbują wyrazić swoje myśli chrząkaniem, a większość tego, co chcemy przekazać, pozostaje zamknięta w naszych mózgach.
- Jeśli kolejka jest długa, czasem muszę wyjść.
- Czemu?
-Z powodu straszliwego naporu ludzkości na moją duszę. Nigdy tego nie czułaś?
...czasem musi stać się coś złego, żeby mogło wydarzyć się coś dobrego. (str. 150).
...ozdrowieńcy mogą żyć i kochać pełniej niż ludzie, którym śmierć nie zajrzała w oczy. (str. 246).
Ona jest jak dziecko. Nie wie, że powinna dorosnąć, więc jest zabawniejsza niż inni dorośli.
Sami jesteśmy dla siebie najsurowszymi krytykami.
- nie mogę jeszcze wracać. Muszę zostać na Ziemi, dopóki nie ujrzę pięciu cudów. To część naszej nauki, którą zdobywamy, gdy osiągamy pewien wiek. Coś jak szkoła.
- Dlatego nienawidzisz zakupów?
Gabe skinął głową.
- Jeśli kolejka jest długa, czasem muszę wyjść.
- Czemu?
- Z powodu straszliwego naporu ludzkości na moją duszę. Nigdy tego nie czułaś?
- Chyba tak. W Walmarcie.
- Właśnie! Tam jest najgorzej!
Mrugaj, mrugaj, gwiazdko ma, cudna jest uroda twa, leć wysoko w niebo, jak diamencik jasno świec. Mrugaj, mrugaj, gwiazdko ma, cudna jest uroda twa.