Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Splotlam palce i popatrzylam na moje dlonie spoczywajace na stole. Siedzialam w bezruchu moze piec lub dziesiec minut. Nie odczuwalam uplywajacego czasu bylam przygnebiona opowiadaniem o problemach mojego taty.
Eryk ujal dwoma palcami moja brode i usmiechnal sie do mnie dodajac mi w ten sposob otuchy .
Byl dla mnie lekiem na cale zlo a jedno jego spojrzenie wystarczylo aby znikly wszelkie zmartwienia.