Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektóre historie są takie, że im dłużej się im przyglądać, tym szersza staje się perspektywa i zaczynają obejmować coraz więcej części świata.
Inni ludzie, inne miejsca, inne czasy, wszystko się ze sobą miesza, zanim zniknie niepostrzeżenie, jak wtedy, gdy właśnie budzimy się ze snu.

Jedną z rzeczy, które robi nasz mózg, nieustannie, nieświadomie, czy nam się to podoba, czy nie, jest nawiązywanie połączeń. Nawiązuje połączenia dosłownie, bo nasze neurony są rozwiązłe i bez przerwy wyciągają swoje stęsknione aksony, żeby związać się z innymi neuronami.

To historia opowiadająca o nauce i o naturze (...) A zaczyna się, podobnie jak wiele innych historii od upadku.

Neurochirurgia, niezależnie od epoki, zawsze wymaga od ludzi, którzy się nią zajmują, posiadania co najmniej dwóch przerażających cech: woli dostania się przemocą do mózgu innego człowieka oraz nieposkromionej pychy pozwalającej wierzyć, że potrafi się rozwiązać problemy w jego wnętrzu.

Jest tylko jeden sposób opowiadania historii o innych ludziach i tylko w taki sposób od zawsze to robimy. Odnajdujemy związki między nimi a nami, a następnie wykorzystujemy je w charakterze pomostu.