Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszelki monopol jest obrzydliwym, lecz najgorszym ze wszystkich jest monopol nauczania.

Bogactwo, widzisz, to nie trochę mniéj lub więcéj pieniędzy. To chléb głodnych, ubiór nagich, opał zziębniętych, to światło lampy co wieczorne rozprasza ciemności, to los zapewniony twemu synowi, to wiano zapewnione twéj córce; dzień odpoczynku wśród pracy, to lekarstwo w chorobie, jałmużna dana biedakowi wstydzącemu się żebrać, schronienie przed burzą, wsparcie dla przyjaciół potrzebujących pomocy, rozrywka dla znużonego pracą umysłu, niebiańska rozkosz uszczęśliwiania drogich sercu naszemu istot. Bogactwo to wykształcenie, niezawisłość, godność, ufność w siebie, hojność, wszystko czém wzrost naszych zasobów przyczynić się może do zaspokojenia potrzeb ciała i umysłu, to postęp, to cywilizacyja. Bogactwo to cudowny wynik cywilizacyjny dwóch również cudownych czynników, bardziéj jeszcze niż ono samo cywilizacyjnych: pracy i wymiany.

Oto najpierwszą rzeczą jest aby państwo przestało samo nauczać, a tylko innym nauczać pozwoliło. Wszelki monopol jest obrzydliwym, lecz najgorszym ze wszystkich jest monopol nauczania.

Puszczają w obieg pieniądze popsute lub bilety bankowe noszące nazwę 20 Złotych, i zachowują nazwę pomimo następnego zniżenia się ich wartości. [...] Ludzie przenikliwi oddadzą swoje wyroby jedynie za podwójną liczbę biletów tj. zażądają 40 złotych za to co dawniej za 20 sprzedawali. Prostoduszni jednak dadzą się złapać. Dużo czasu upłynie nim nastąpi zmiana we wszystkich wartościach. Pod wpływem ciemnoty i zwyczaju, płaca dzienna najemnika długo zostanie dwa złote, choć cena wszystkich przedmiotów konsumpcji się podniesie. Najemnik ów popadnie wskutek tego w straszną nędzę, niemogąc sobie wytłumaczyć przyczyny tego.