cytaty z książki "Utracone serce Azji"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Przez dwa tysiące lat Azja Środkowa była matecznikiem grozy, gdzie rzesze nieujarzmionych barbarzyńskich plemion czekały tylko na swoją kolej, by odesłać się nawzajem do lamusa dziejów. Cokolwiek pobudziło ich złowrogą falę - postępująca zagłada pastwisk czy sezon przelotnych sojuszy - wszystkie siały okrucieństwo i przemieszczały się demonicznie z miejsca na miejsce.
Zagadnąłem ją jak stetryczały nudziarz, co zamierza robić po skończeniu szkoły.
Ale nie chciała ze mną gadać.
- Zostanę młodą kobietą, potem matką, potem stara kobietą... _ Zwolniła kroku, powłócząc nogami i nagle obejrzała się przez ramię. - A potem umrę...
Kiedy Bóg nas umiłował,
Dał nam rzekę Amu-darię,
Kiedy Bóg nas przestał kochać,
Dał nam ruskich inżynierów.
Związek Radziecki był dla nich czymś oczywistym, państwem, które dawało schronienie i z którym mogli się utożsamiać, angażując się w walkę o ponadnarodowe imperium przyszłości. Ale przestał istnieć, dosłownie z dnia na dzień. Okazał się mniej potężny niż mieszanina pozornie słabszych narodów, które próbował wchłonąć. Zniknął zadziwiająco raptownie, jak dżinn że stłuczonej butelki, nie zostawiając im czasu do namysłu.
- Racja. Chrześcijanie, żydzi, hinduiści... ludzie powinni być wolni - powiedział Kirgiz. - Ale my wierzymy, że w końcu wszyscy zostaną muzułmanami.