Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiele osób mówi mi, że chcieliby znaleźć jakąś wioskę albo miasteczko blisko plaży, gdzie mogliby odpocząć i wyciszyć się. Prawdą jest jednak, że dokądkolwiek się udajesz, zawsze zabierasz ze sobą swój umysł. Nie jesteś w stanie uciec od siebie. Jeśli twój umysł jest wzburzony, jeśli przepełnia cię niepokój i wciąż czymś się zamartwiasz, plaża lub góry niewiele pomogą. Pokój to owoc wyboru, a nie zewnętrznych okoliczności.

Zaprzestań osądzania ludzi. Twój osąd jest wyrokiem czy werdyktem wydanym we własnym umyśle. Mówiąc najkrócej – to twoja myśl. A ponieważ myśl ma naturę stwórczą, więc to, co myślisz o innych lub do nich czujesz, stwarzasz we własnym umyśle, ciele i doświadczeniu.

Jeżeli związek dwojga osób jest autentyczny, to dążą one do potwierdzenia tego na zewnątrz. W przeciwnym razie w tym związku jest coś niepokojącego.

Musisz pamiętać, że żaden człowiek, okoliczności czy jakieś szczególne warunki nie zapewnią ci pokoju. Pokój znajdziesz tylko wtedy, gdy przejmiesz kontrolę nad swoimi myślami, słowami, czynami i reakcjami. Nie zapominaj, że to ty sam jesteś odpowiedzialny za to, co dzieje się w twoim umyśle.

Człowiek sam ściąga na siebie cierpienie, chorobę, ból i różnoraką biedę, ignorując prawa umysłu i ścieżki Nieskończonego Ducha. Musisz odrzucić przekonanie, że Bóg jest istotą podobną do człowieka, przepełnioną chęcią zemsty. Bóg jest uniwersalnym prawem, które nie jest mściwe.

Nagrody i kary są konsekwencją naszych myśli i wyobrażeń. Ogromnym nieporozumieniem jest doszukiwanie się przyczyn swojego powodzenia lub niepowodzenia poza samym sobą.

Twój umysł bowiem działa dedukcyjnie: jeśli myślisz o rzeczach dobrych – takie też rzeczy ci się zdarzają; jeśli zaś w twoim umyśle dajesz miejsce rzeczom złym – nie dziw się , że ci się nie układa.

Wiele osób mówi: „Jeśli taka jest wola Boża, chcę tego”. Otóż jeżeli… jeżeli w twojej modlitwie jest jakieś „jeżeli”, jej skutek również będzie bardzo… „jeżelny”, a najprawdopodobniej wcale go nie będzie.

Otóż Bóg nie karze i nie testuje nikogo. Człowiek sam wymierza sobie karę na skutek ignorancji i niewłaściwego użycia praw umysłu. Wszystkie cierpienia na świecie są więc skutkiem ignorancji, która jest jedynym grzechem.

Bo każdej mocy i wynalazku możesz użyć do dobrego albo złego celu. Jednak w żadnych okolicznościach i pod żadnym pozorem nie wolno ci pragnąć cudzej pracy, żony, domu czy jakiejkolwiek cudzej własności. Jeśli w niewłaściwy sposób pragniesz albo po prostu zazdrościsz innym czegokolwiek, przyciągasz do siebie negatywne okoliczności i różne ograniczenia. W ten sposób przyczyniasz się do własnego zubożenia we wszystkich wymiarach życia. Mówisz do siebie: „On może posiadać te rzeczy, ale ja nie mogę”. Postępując w ten sposób zaprzeczasz swej Boskiej godności. Okradanie kogoś w myślach jest w rzeczywistości okradaniem samego siebie.

Jedyny moment, jaki ma znaczenie, to chwila obecna. Tak naprawdę żyć możesz jedynie w teraźniejszości. Planować możesz tylko teraz i myśleć też możesz tylko teraz. Cokolwiek planujesz lub czegokolwiek się boisz, dzieje się to teraz.

Czy kiedykolwiek zdałeś sobie sprawę z tego, że gdy planujesz zrobić coś w przyszłości, robisz to w tej chwili? Jeśli boisz się czegoś, co ma dopiero nadejść, odczuwasz strach teraz. Jedyne co musisz zmienić, to obecny sposób myślenia. Przeszłość i przyszłość to dwaj złodzieje, którzy okradają cię z bezcennej teraźniejszości. Jeśli rozpamiętujesz dawne błędy, to teraz – a nie w przeszłości – pozbawiasz się radości, zdrowia i szczęścia.

Zostaliśmy oślepieni wmawianymi nam przez wieki fałszywymi przekonaniami, zabobonami, dogmatami i jedynie słusznymi wyznaniami wiary. Prawda została w nas przysłonięta fałszywymi dogmatami, które są niczym innym, jak tylko Bogiem czy niebem stworzonym na nasz obraz. Nie wierzymy w takiego Boga, jakim On jest, lecz w takiego, jakim On się nam wydaje. Człowiek stworzył jakąś horrendalną istotę i umieścił ją na niebie, nazywając Bogiem. Człowiek wyobraża sobie, że Bóg jest istotą kapryśną i mściwą, która wywołuje wojny i zsyła na nas plagi. To my stwarzamy dla siebie piekło i niebo oparte na naszym pojęciu Boga.