Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może w ich więzi nie będzie łatwych odpowiedzi, nie będzie rozwiązania, które zapobiegłoby rozdarciu ich serc na kawałeczki, lecz oni należeli do siebie nawzajem. Nic nie mogło tego zmienić.

Mimo całej swej arogancji, istniała ta jedna granica, której nie przekroczy - jeżeli zechce, by zbliżyła się do jego wnętrza, sam będzie musiał ją zaprosić. Nie była aż tak zuchwała, aby rozedrzeć blizny po ukrytych emocjonalnych ranach, nie zastanawiając się nad tym, jak ją mogłoby to zranić.

Dała słowo, że nie będzie zadawać pytań, ale wiedziała, dostrzegała zbyt wiele. Dostrzegała rzeczy, które trzymał w ukryciu, ponieważ tak mocno go zawstydzały.

Nie było już łez. W jej głosie nie było słabości. Jedynie prawda tak bolesna, że nikt nie powinien być zmuszony do tego, by z nią żyć.

Siła tych nowych emocji groziła zmiażdżeniem jej serca, skradzeniem jej oddechu.

Walcz z tym. Walcz ze wszystkim, co chce pociągnąć cię w dół. Poddawanie się jest dla słabeuszy.

Gdy jej ręce oplotły go, a palce wplątały się w jego włosy, zanurzył twarz we wgłębieniu jej szyi i pozwolił, by ta niespodziewana czułość ukoiła rany nocy.

Przebywanie ze swoją bratnią duszą było… radością. Taką radością, że wypełniała każdą komórkę jej ciała i sprawiała, że krew zmieniała się w złoto, w wyniku tego piękna.