Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chorzy ci mogą później popaść w stan poważnej demencji czy w każdym razie permanentnego spustoszenia. Wydaje się, jakby w tym przypadku objawiała się jakaś głębia metafizyczna. [...]
To tak, jak gdyby w życiu tych ludzi nagle coś się objawiło, budząc uczucia dreszczu i błogości, by potem zamknąć się w końcowym stanie nieuleczalnej demencji, pozostawiając parę wspomnień. Nierzadko słyszymy, jak na początku choroby ludzie ci tak wstrząsająco grają na fortepianie, że słuchacze twierdzą, że nigdy czegoś takiego nie słyszeli. To właśnie wówczas pojawiają się talenty artystyczne, dają o sobie znać zdolności poetyckie czy malarskie.