Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czynienie dobra, praca na rzecz innych, są o wiele łatwiejsze, gdy nam samym niczego nie brakuje.

Ludzie błądzą, popełniają błędy. Ale to normalny proces każdej ewolucji. Ludzkość potrafi uczyć się na błędach. Inaczej już dawno by nas nie było na tej planecie.

Każdy popełnia błędy, gdyż dopiero uczymy się być dobrymi ludźmi. Każdy w swym życiu kogoś skrzywdzi, nawet człowiek święty. Ale tak długo, jak długo chcemy się uczyć na błędach i stawiać czoła swojej prymitywnej jeszcze naturze, tak długo mamy prawo rodzić się ponownie.

Musimy umieć się cieszyć, ale musimy też wiedzieć, co to łzy. Musimy cierpieć i pomagać w cierpieniu innym. Tylko w ten sposób zrozumiemy, że życie jest najważniejszym darem, jaki dostajemy od Wszechświata.

Niewiedza potrafi zadręczyć człowieka, ale wystarczy, że powie mu się „to za sprawą Boga” i człowiek już czuje się lepiej.

Raz człowiek rodzi się bogaty. Posiada więc potężne narzędzie w postaci pieniędzy, aby nieść pomoc potrzebującym. Drugi raz człowiek rodzi się biedny, ale jego życie potoczy się tak, że pracuje jako pielęgniarz w szpitalu. Tym razem nasz zawód i miejsce
pracy są tymi narzędziami, które mają nam umożliwić realizację celu.

Głód ma to do siebie, że człowiek przestaje racjonalnie myśleć, wywołuje pierwotne instynkty. Zwłaszcza, gdy z głodu płaczą dzieci, a ojcowie nie wiedzą jak je nakarmić.

Cywilizacja, która nie potrafi się zjednoczyć i dla której pieniądze zawsze były i będą najważniejsze, z góry skazana jest na cierpienie.

Pieniądz to najgorszy wynalazek w dziejach ludzkiej historii. Konsekwencje, jakie za sobą niesie, można obserwować na całym świecie. Ludzkość ogarnięta jest rządzą pieniądza. Jedni, dlatego, że muszą, inni dlatego, że inaczej nie potrafią już żyć. Tak czy inaczej, pieniądz to największe źródło konfliktów, a walka o niego pochłonęła już miliony ludzkich istnień.

Prędzej tornado przejdzie przez magazyn z częściami i w dziele przypadku poskłada w pełni działający samolot, aniżeli w biologicznej, pierwotnej zupie, powstanie samoistnie cząsteczka DNA.

Medytujący człowiek zaczyna myśleć inaczej. Świadomy umysł przestaje w tym procesie odgrywać kluczową rolę. Zaczynamy inaczej postrzegać świat, ponieważ oprócz świadomości
używamy do tego również duszy. Zmieniamy się z każdą godziną spędzoną na medytacji. I jest to piękna przemiana.