Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość i przyjaźń. To one czynią z nas ludzi, którymi jesteśmy. A jeśli pozwolimy, potrafią nas również zmienić.

Przeciwieństwem miłości nie jest nienawiść, lecz obojętność.

Możesz kontrolować jedynie własne zachowanie. Ale nie reakcje innych ludzi.

Zdumiało mnie to, jak szybko rozpadają się stare,budowane latami więzi, aby ustąpić miejsca nowym.

Czyż nie mówi się, że szczęście to najlepsza zemsta?

Przez moje ciało przebiegł elektryczny impuls i dowiedziałam się, co znaczy mieć nogi jak z waty. Zamknęłam oczy, zarzuciłam mu ręce na szyję i mocno go przytuliłam. Potem na środku Holland Park, pośród piłkarzy, psów i dzieci, po raz pierwszy się pocałowaliśmy. Nie jestem pewna, jak długo to trwało: dziesięć sekund, pięć minut czy może coś pomiędzy tym, ale wiem, że czułam się tak, jakby cały świat stanął w miejscu, nie licząc naszych serc, które łomotały jedno przy drugim.

W chwili największej ulgi w moim umyśle wreszcie coś zaskoczyło i zrozumiałam, co mnie tak martwiło w ciągu ostatnich dni. Nagle wszystko stało się zupełnie jasne. Być może właśnie tak działa kryzys: otwiera ci oczy na to, co cały czas było tuż obok.

Nic nie jest w stanie utwierdzić cię w przekonaniu, że postępujesz właściwie, równie skutecznie jak własna matka, która mówi, że podejmujesz złą decyzję.

Zatarcie granicy pomiędzy przyjaźnią a fascynacją innego rodzaju było pewną drogą do utraty przyjaciela.

Wiedziałam, że moje włosy potargał wiatr, że mamy czerwone, zakatarzone z zimna nosy, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Nauczyłam się nie zważać na zewnętrzne aspekty takich spraw i skupiać się na ich treści.

Ten jego uśmiech głęboko zapadł mi w pamięć. Był ciepły, szeroki i szczery. Był to uśmiech, który posyła Ci mężczyzna szczęśliwy dlatego, że z Tobą jest, że Cię poślubi i że nosisz jego dziecko

...odjedziemy w kierunku zachodzącego słońca i już nigdy nie obejrzymy się za siebie...

Każdy wie, że niebieskie oczy są najładniejsze, przynajmniej u dziewczyny. Właśnie dlatego jest tak wiele piosenek o brązowookich - żeby nie czuły się gorsze.

- Moim zdaniem od zawsze dostajesz to, czego chcesz, Darcy. Cokolwiek by to było. Niech się dzieje co chce. Do tej pory Rachel była na drugim planie. A ty bezwstydnie pozwalałaś żeby odgrywała rolę damy dworu. Przez całe liceum była na twoje zawołanie a ty tylko błyszczałaś. Taki układ ci się podobał. Teraz, kiedy został zburzony, nie możesz tego znieść.

Podobno ludzie z wiekiem się nie zmieniają, stają się tylko coraz bardziej sobą.

Ona go k o c h a(...) To jest podstawowa zasada życia.

Od tamtej pory mieliśmy wspólny sekret, a wspólny sekret- nawet jeśli jest malutki- tworzy między ludźmi więź.

Miłość i przyjaźń. To one czynią z nas ludzi, którymi jesteśmy. A jeśli pozwolimy, potrafią nas również zmienić.

Nagle zrozumiałam, że bycie z kimś daje poczucie bezpieczeństwa i tłumi chęć imponowania innym. Jak na ironię, dzięki temu czułam swobodę, która z kolei pozwalała mi być duszą towarzystwa na każdej imprezie i obiektem pożądania innych mężczyzn.

Wszyscy popełniliśmy błędy. Wszyscy kłamaliśmy i oszukiwaliśmy. Jednak mimo to wiedziałam, że jesteśmy dobrymi ludźmi.

Nie pozwól, żeby popsuła ci humor. Możesz kontrolować jedynie własne zachowanie. Ale nie reakcje innych.

Zatarcie granicy pomiędzy przyjaźnią a fascynacją innego rodzaju było pewną drogą do utraty przyjaciela.

Każdy wie, że niebieskie oczy są najładniejsze, przynajmniej u dziewczyny. Właśnie dlatego jest tak wiele piosenek o brązowookich - żeby nie czuły się gorsze.

Chciałam po prostu wszystko naprawić i żyć dalej.

Innymi słowy, już w wieku trzech lat zrozumiałam, że uroda oznacza korzyści i władzę.

Jej prezent miał przynajmniej kształt serca, a nie warzywa powodującego wzdęcia.

Była to pierwsza sukienka, którą przymierzyłam, ale kiedy wiesz, że coś jest dobre, nie trzeba szukać dalej.

Zatem jakiś tydzień później sięgnęłam po bardziej drastyczne środki i wpadłam do niego z sześciopakiem piwa i Pulp Fiction, ulubionym filmem każdego mężczyzny.

Potrzebuję ludzkiego dotyku. Moja dusza umiera.

Było to równie niespodziewane jak ujrzenie psa przewodnika, który z premedytacją prowadzi swojego ślepego, ufnego pana pod koła ciężarówki.