Jest takie opowiadanie indyjskiego jezuity Anthony’ego de Mello – odezwał się Kaspar – pod tytułem Kot pewnego guru. Mowa w nim o tym, jak co dzień, kiedy guru zasiadał do odprawiania nabożeństwa, kot krążył w pobliżu i rozpraszał wiernych, tak że w końcu guru kazał go związywać. Długo po śmierci guru kota nadal związywano na czas nabożeństwa. W końcu kot także odszedł, a wtedy sprowadzono innego kota, aby móc go związywać. Wieki później powstało wiele prac na temat ważnej roli kota w należytym odprawianiu nabożeństwa.

Jest takie opowiadanie indyjskiego jezuity Anthony’ego de Mello – odezwał się Kaspar – pod tytułem Kot pewnego guru. Mowa w nim o tym, jak co dzień, kiedy guru zasiadał do odprawiania nabożeństwa, kot krążył w pobliżu i rozpraszał wiernych, tak że w końcu guru kazał go związywać. Długo po śmierci guru kota nadal związywano na czas nabożeństwa. W końcu kot także odszedł, a wtedy...