Wnuki są nagrodą za to, że się nie zabiło własnych dzieci.

Wnuki są nagrodą za to, że się nie zabiło własnych dzieci.

Artur za­par­ko­wał na cia­snym par­kin­gu na ulicy Cho­pi­na pod re­stau­ra­cją Sie­sta. Ubło­co­ne pa­je­ro wci­snął mię­dzy dwa nie­chluj­nie usta­wio­ne auta, zu­peł­nie nie tak, jak su­ge­ro­wa­ły linie par­kin­go­we. Le­śni­czy trzy­mał w swoim schow­ku wie­lo­krot­nie po­wie­lo­ną ko­lo­ro­wan­kę ze Świn­ką Peppą, spe­cjal­nie na taką oko­licz­ność. Wyjął dwie ko­lo­ro­wan­ki. Jedną wło­żył pod wy­cie­racz­kę czer­wo­nej mazdy z lewej stro­ny, drugą gra­na­to­we­go forda z pra­wej. Za­da­nie brzmia­ło: „Dzie­ci w przed­szko­lu uczą się nie wy­jeż­dżać za linię. Po­ćwicz, zanim za­par­ku­jesz”. – Miej­skie szkod­ni­ki – burk­nął pod nosem.

Artur za­par­ko­wał na cia­snym par­kin­gu na ulicy Cho­pi­na pod re­stau­ra­cją Sie­sta. Ubło­co­ne pa­je­ro wci­snął mię­dzy dwa nie­chluj...