Ależ to trudne utrzymywać relacje z ludźmi! Trzeba się angażować, starać, być dyspozycyjnym, a zwłaszcza mieć pozytywny stosunek do życia.

Ależ to trudne utrzymywać relacje z ludźmi! Trzeba się angażować, starać, być dyspozycyjnym, a zwłaszcza mieć pozytywny stosunek do życia.

- Dlaczego zawsze tak masz? – Ich stosunki były już na tyle bliskie, że mógł pozwolić sobie na takie pytanie. - Dlaczego co? - Dlaczego robisz się smutny? Wygraliśmy, do cholery, może nie? - Co wygraliśmy? Nie widzisz? Nie czujesz? Za każdym razem, kiedy masz do czynienia z tymi ludźmi, z tym ludzkim gównem, też zostajesz ufajdany. Wiedz o tym. Powoli, powoli nadejdzie dzień, w którym spojrzysz w lustro i zapytasz: co to za facet? I nie chodzi o starość, Italo, mówię o czymś, co jest w środku. Każdego dnia, kiedy brodzisz w syfie, coś w środku umiera. Nie daję już rady skakać w to szambo, brudzić się, zamieniać się w szczura, żeby dorwać tych skurwieli. Nie daję rady. Popatrz na moje buty. Widzisz? - Podniósł prawą nogę. But wyglądał jak stara opona porzucona na poboczu. - To jestem cały ja w tej chwili.

- Dlaczego zawsze tak masz? – Ich stosunki były już na tyle bliskie, że mógł pozwolić sobie na takie pytanie. - Dlaczego co? - Dlaczego robi...

Jedynym śladem aktywności mózgu była nieustająca praca szczęk.

Jedynym śladem aktywności mózgu była nieustająca praca szczęk.